Jeśli to jest kobieta. Chrześcijanka. Niewolnica Państwa Islamskiego. Sprzedawana, wykorzystywana, torturowana
Sara Daniel , Benoit Kanabus

Marie miała to nieszczęście, że urodziła się zielonooką blondynką w Iraku. Do tego w chrześcijańskiej rodzinie. I to wystarczyło, by została uwięziona przez dżihadystów jako niewolnica seksualna. Gwałcona, bita i głodzona przez dwa lata, odsprzedawana kolejnym zwyrodnialcom. I wszystko zgodnie z prawem Państwa Islamskiego i oficjalnym „podręcznikiem niewolnicy seksualnej”.

Brzmi irracjonalnie? Jednak nie jest to fikcja literacka, czy historia, która zdarzyła się przed wiekami, a prawdziwa tragedia kobiety uprowadzonej w 2014 roku. Kobiety, której tragedia po uwolnieniu trwa nadal. Rodzina się jej wyrzeka, bo łatwiej byłoby, gdyby umarła. Woleliby pielęgnować pamięć o zmarłej męczennicy niż nienawidzić ocalałą. Żywa jest wstydliwym sekretem, przypominającym o tym co spotkało wiele irackich kobiet. Widząc pokiereszowaną na duszy i ciele kobietę nie mogą udawać, że to się nie działo. Prócz piętna "splugawionej" pozostaje nieodłączny strach, że dżihadyści znowu ja dopadną.

Szokującą historię Marie przedstawia dwoje autorów – Sara Daniel francuska reporterka specjalizująca się w tematyce Bliskiego Wschodu i Benoit Kanabus, doktor filozofii i profesor, jednak styl, w jakim to czynią pozostawia sporo do życzenia. Filozoficzne przemyślenia, czy zupełnie wyrwane z kontekstu odniesienia do Auschwitz nic nie wnoszą, a rozmywają opowieść, na której powinna być skupiona uwaga czytelnika. Która powinna zostać potraktowana, w moim odczuciu, z większą wnikliwością i empatią.

Jednakże o piekle, jakie kobietom są w stanie zgotować mężczyźni korzystający z ustanowionych przez siebie, w celu zaspokojenia własnych potrzeb, praw, odbierających kobietom godność i sprowadzających je do roli inwentarza trzeba mówić głośno. Bo to zwykle one są niemymi ofiarami wszelkich konfliktów zbrojnych bez względu na to, czy rozgrywanych z pobudek religijnych, czy politycznych.

"Jeśli to jest kobieta .... to czy tych, którzy ją torturowali, gwałcili i sprzedawali, można nazwać mężczyznami? Ludźmi? A jak nazwać nas, jeśli odwracamy wzrok, by nie widzieć dramatu tych, którzy żyją w tej części świata?"

"Jeśli to jest kobieta" to historia Marie- chrześcijanki, kobiety,  która została porwana i zniewolona przez państwo islamskie. Bita, torturowana, gwałcona przez swoich oprawców i właścicieli. Marie opowiada nie tylko o tym, co ja spotkało, jak była traktowana. Wraz z jej historią przewija się również obraz wojny w Iraku, powstanie ISIS i Al-Kaidy, prześladowanie chrześcijan, podczas których życie straciły nawet całe rodziny.
Dla mnie historia Marie jest przerażająca. Swoją opowieścią uświadamia nas, o tym co dzieje się w Iraku po dzień dzisiejszy, że w tym kraju kobiety nie mają żadnych praw, traktowane są jak przedmioty.
Z całego serca polecam Wam historię Marie, choć wiem, że to lektura nie dla wszystkich. Trzeba mieć naprawdę mocne nerwy, by przeczytać ją od początku do końca. I choć książka liczy zaledwie 260 str, to jest mocna, przerażająca i boleśnie prawdziwa. Z pewnością nie jeden z Was uroni łzę czytając o dwóch najgorszych latach z życia Marie. Nie jest to łatwa lektura, ale na pewno bardzo ważna.

"Świat nigdy nie zazna spokoju, dopóki mężczyźni nie padną kobietom do stóp i nie będą błagać o przebaczenie" Jack Kerouac

Ten cytat idealnie wpisuje się w to o czym jest ta książka.

Benoit Kanabus pisze to nie jest powieść. To prawdziwa historia Marie, chrześcijanki o blond włosach i zielonych oczach mieszkającej od urodzenia w Iraku.
Była niewolnicą dwunastu mężczyzn, wykorzystywana przez dziesiątki innych, sprzedawana i odsprzedawana od Iraku aż po Syrię.
Jej historia odzwierciedla teologię, która głosi, że wszystkie grzechy mężczyzn wcielone zostają w Kobiece ciało.

W 2014 roku w czasie wojennych działań dżihadyści porywali kobiety, więzili je, torturowali, gwałcili i odsprzedawali kolejnym właścicielom.
Poznajemy historię Marie, która była jedną z takich kobiet. Jej życie normowal "podręcznik niewolnicy seksualnej". Wydany przez departament Państwa Islamskiego.
To co w nim znajdziemy jest przerażające, wstrząsające i niewyobrażalne.
Autorzy przedstawili nam wstrząsającą historię jednej kobiety, a takich jest tysiące.
Historia spisana przez Marie jest ciężka w odbiorze. Jeśli do tego wyobrazimy sobie to o czym opowiada to łzy same cisną się do oczu.
Niestety mam zastrzeżenia do tego jak została potraktowana przez autorów. Chodzi mi o styl jakim jest napisana. Momentami miałam wrażenie jakby zabrakło współczucia, wczucia się w sytuację. Niektóre strzępki historii były napisane jakbyśmy czytali o zwykłych rzeczach, bez jakiegoś rodzaju szacunku do całej sytuacji.
Momentami historia Marie schodzi na drugi plan, więcej jest historii czy nawet pojawia się temat Auschwitz. Czego w ogóle nie rozumiem.
W końcowym podsumowaniu historia Marie, mentalności tych zwyrodnialców, pobudek do działania jest warta poznania i lekturę polecam.
Możliwe, że Wam to co mi przeszkadzało nie przysłoni odbioru.

? Mocny tytuł, stąd też mocne pytanie kim jest/ powinna/ chce być kobieta?

? Jeśli to nie jest kobieta

? Sara Daniel, Benoît Kanabus

? Wydawnictwo M

[współpraca reklamowa] z @wydawnictwom i @obiektyw_literatura.faktu

? Reportaż opowiada historię, prawdziwą historię chrześcijanki o blond włosach, która od urodzenia mieszkała w Iraku. W czasie działań wojennych na terenie tego państwa dżihadyści porwali oraz więzili wiele kobiet. To co z nimi robili jest wstrząsające. Były dla nich jak rzeczy, gwałcili je, by potem odsprzedać kolejnym właścicielom.

? Jaką pozycję ma kobieta w Europie, a jaką na Bliskim Wschodzie? Czy równouprawnienie istnieje?

? Mocny reportaż, który czyta się jednym tchem. Przerażający i jednocześnie pokazujący okrucieństwo wojny. Brak słów, co przeszły kobiety, takie jak Marie, bohaterka recenzowanego reportażu.

? Trudna książka, którą warto przeczytać!

 Moja ocena: 5/5 ?

Chociaż rzadko sięgam po literaturę faktu, czasami zdarza mi się zdecydować na lekturę z tego gatunku. Tym razem dzięki Wydawnictwu M poznałam Marie, bohaterkę książki, o której na okładce przeczytamy, iż nie jest to powieść, lecz prawdziwa historia kobiety, chrześcijanki, która na swoje nieszczęście urodziła się w Iraku. Dodatkowym pechem był jej wygląd: blond włosy i zielone oczy, który na tym terenie źle wróży kobietom...

Z reportażu dowiadujemy się, że Marie przez dwa lata była przekazywana z rąk do rąk kolejnym właścicielom jak przedmiot. A posiadaczy było dwunastu. Każdy wykorzystywał ją seksualnie i uważał, że ma do tego prawo. Jej życie regulował porażający dokument wydany przez jeden z departamentów Państwa Islamskiego - podręcznik niewolnicy seksualnej. I chociaż Marie nauczyła się go na pamięć, aby móc się bronić przed oprawcami, wiele punktów w nim zawartych jej właściciele mieli za nic. Liczyły się ich potrzeby, gwałty, tortury i bicie. Po dwóch latach koszmaru, kiedy kobieta wreszcie odzyskała wolność, okazało się, że dwa lata gehenny, którą przeżyła, to nie koniec poniżania i złego traktowania jej. Niby na wolności, niby z rodziną, a jednak patrzono na nią przez pryzmat dwóch minionych lat i tego, czym się w tym czasie zajmowała. Jakby to, kim się stała po porwaniu, było jej własnym wyborem.

Historia Marie daje do myślenia. Uświadamia, że takich kobiet w dzisiejszym świecie jest wiele, a ich dramat rozgrywa się najczęściej w czterech ścianach więzienia, w którym są przetrzymywane przez kolejnych właścicieli.      

Początkowo nie byłam przekonana, czy ta książka mnie zainteresuje. Tematyka Państwa Islamskiego i wszelkich działań terrorystycznych na terenie Iraku jest mi praktycznie całkowicie obca. W związku z tym nie jestem w stanie ocenić merytorycznie fragmentów traktujących o działalności tej organizacji, jednak sam wątek Marie, będącej niejako przedstawicielką wszystkich kobiet skazanych na koszmar niewolnictwa seksualnego, jest wstrząsający. To nie do uwierzenia, że na świecie istnieją miejsca, w których kobiety traktowane są w tak nieludzki sposób.