Japoński wachlarz

Ocena: 4.89 (9 głosów)
Inne wydania:

Najważniejsza podróż Joanny Bator

W 2002 roku kulturoznawczyni Joanna Bator przyjeżdża do Japonii na swoje pierwsze stypendium w Tokyo Institute of Technology. Po kilku powrotach w 2011 z Japonii wyjeżdża Joanna Bator - pisarka. To właśnie w Tokio powstaje jej debiutancka Piaskowa góra, powieść przełomowa dla samej autorki i współczesnej polskiej literatury, a także Ciemno, prawie noc, książka nagrodzona Literacką Nagrodą Nike.

Ale pierwszy był Japoński wachlarz, zbiór reportaży uhonorowanych Nagrodą im. Beaty Pawlak. To zapis spotkań, zachwytów i olśnień, ale też próba odpowiedzi na pytania, które rodzą się w codziennych spotkaniach z Innym. Książka - niezwykły osobisty przewodnik bez którego nie sposób zrozumieć współczesnej Japonii.

Oddaję w ręce Czytelników kolejne wydanie książki, która jest zapisem największej i najważniejszej podróży mojego życia. W sumie spędziłam w Japonii cztery lata, ale pierwsze dwa, podczas których pisałam Japoński wachlarz, miały szczególny urok nowości i pozostały w mojej pamięci jak świetlisty prezent.

fragment Wstępu

Joanna Bator - laureatka Nagrody Literackiej Nike, Nagrody im. Beaty Pawlak, Nagrody Literackiej im. Hermana Hessego, Nagrody Literackiej im. Stefana Heima, Nagrody Literackiej Usdomer, szwajcarskiej Spycher Literaturpreis. Autorka bestsellerów tłumaczonych na wiele języków, w tym zekranizowanego niedawno Ciemno, prawie noc.

Informacje dodatkowe o Japoński wachlarz:

Wydawnictwo: Znak
Data wydania: 2021-10-13
Kategoria: Biografie, wspomnienia, listy
ISBN: 9788324063499
Liczba stron: 464

Tagi: Biografie i literatura faktu

więcej

Kup książkę Japoński wachlarz

Sprawdzam ceny dla ciebie ...
Cytaty z książki

Na naszej stronie nie ma jeszcze cytatów z tej książki.


Dodaj cytat
REKLAMA

Zobacz także

Japoński wachlarz - opinie o książce

Avatar użytkownika -

Przeczytane:2016-11-16,
Ostatnio zafascynowała mnie Japonia, bardzo chciałabym kiedyś zwiedzić ten kraj. Bator opisuje Japończyków w taki sposób, że od razu chciałoby się wsiąść w samolot i przekonać się czy rzeczywiście jest tak, jak twierdzi. Fascynująca lektura. Polecam.
Link do opinii
Piękna książka opisująca Japonię z perspektywy przybysza. Doskonała dla każdego, kto tylko ma odrobinę czasu aby dowiedzieć się o kraju kwitnącej wiśni czegoś więcej, niż utarte stereotypy i międzynarodowe osobliwości. Po przeczytaniu tej książki z chęcią odwiedziłabym Japonię, tym bardziej że mniej więcej wiem czego się spodziewać po jej mieszkańcach. Dla mnie ich kultura jest pełna paradoksów, zapewne tak jak w ich oczach moja kultura jest ich pełna. Podziwiam ich za umiejętność stworzenia płynnie działającego społeczeństwa, dopracowaniu do perfekcji codziennych czynności oraz czerpania z nich radości, czego z chęcią spróbuję się nauczyć, choćby poprzez inne podejście do przyrządzania i spożywania posiłków. Jednocześnie przeraża mnie wizja Tokijskiego megalopolis, oraz hierarchizacji społeczeństwa na każdym jej poziomie, od kontaktów w pracy, po język codzienny. A wszystkiego tego dowiedziałam się tylko dzięki tej niezwykłej lekturze, napisanej przez autorkę dla zwykłych czytelników, o zwykłych Japończykach.
Link do opinii
Avatar użytkownika - Olena
Olena
Przeczytane:2013-07-04,
Japonia jest "na topie". Dziś wiele osób fascynuje się tym krajem. Popularność mangi i anime nie słabnie, miłość do lolitek, stworków o wielkich oczach i wszystkiego co "kawaii" widoczna jest gołym okiem (najbardziej w branży odzieżowej i zabawkowej), japońskie znaki trafiają na karki i nadgarstki w formie coraz mniej oryginalnego już tatuażu, książki Murakamiego błyskawicznie znikają ze sklepowych półek, a premiery nowych tytułów przyjmowane są z entuzjazmem, lokale serwujące sushi nie mogą narzekać na brak klienteli, a egzotyczność pałeczek przyciąga coraz to nowych wielbicieli tej techniki spożywania posiłków. Jednak rzadko kiedy, pośród licznych wielbicieli Kraju Kwitnącej Wiśni, spotkać można osobniki, które naprawdę interesują się jej kulturą, znają jej historię, próbują zrozumieć mentalność jej mieszkańców - słowem, są na tyle kompetentni, by móc pochwalić się nie tylko maskotką z wielkimi oczyma czy kompletem miseczek z japońskim wzorem, ale także opowiedzieć ciekawą historię związaną z Japonią, wyjaśnić sposób w jaki Japończycy postrzegają i przeżywają świat. Niestety, zainteresowanie Krajem Wschodzącego Słońca jest ogromne i powierzchowne zarazem, ogranicza się na ogół do znajomości paru słówek, odrzuconego podania na japonistykę i kilku amatorskich szkiców, wzorowanych na twórczości ulubionego mangaki. Na szczęście Joanna Bator jest kompetentna. Na szczęście jej podróż do Japonii nie była wyprawą rozhisteryzowanej fanki, jadącej na zlot miłośników anime do Ustrzyków Dolnych w przebraniu Czarodziejki z Księżyca. Na szczęście jej miłość do Japonii zrodziła się dopiero po zapoznaniu się ze specyfiką tego kraju i tych ludzi, aposteriorycznym poznaniu wielu rzeczy, które ma on do zaoferowania, niekoniecznie z gatunku "kawaii". Bator zabiera swoich czytelników w egzotyczny literacki spacer po pozbawionych nazw uliczkach Tokio, posługując się naszkicowaną własnoręcznie mapą japońskich wspomnień. Pokazuje miejsca, o których polski fan Japonii na ogół nie ma pojęcia i których znaczenia często nie rozumie. Dzięki niej zwiedzić możemy domy miłości, rybne targi, teatry i osobliwe toalety, poznajemy historię wodnych dzieci i tradycyjnych gejsz. Autorka jest również świetną przewodniczką po mentalnych horyzontach Japonii: potrafi wytłumaczyć stosunki sąsiedzkie, sekrety japońskiej kuchni i ceremoniał obowiązujący przy spożywaniu posiłków, akcentuje wielką japońską fascynację kulturą amerykańską i wiążące się z nią powstawanie zabawnych międzykulturowych hybryd językowych (i nie tylko), wyjaśnia edukacyjne ambicje japońskich dzieci i nastolatków oraz wiele innych kwestii, które w europejskiej kulturze nie są tak oczywiste. Wspomnienia Bator to fascynująca i pouczająca lektura, którą przeczytać powinni nie tylko zadeklarowani miłośnicy Japonii, ale wszyscy, którzy choć trochę interesują się światem i wierzą, że można postrzegać go nie tylko europocentrycznie.
Link do opinii
Avatar użytkownika - Mamut
Mamut
Przeczytane:2011-09-23,
Jedna z najlepszych, o ile nie najlepsza, książek o Japonii:) Skaczące krewetki śniły mi się przez parę nocy ;p
Link do opinii
Avatar użytkownika - joseheim
joseheim
Przeczytane:2022-03-11, Ocena: 5, Przeczytałem, Mam, 52 książki 2022,

Przeczytałam z prawdziwym zaciekawieniem. Dowiedziałam się wielu rzeczy, które wcześniej nie przyszłyby mi do głowy, choć z drugiej strony wciąż jest wiele tematów, na które chętnie dowiedziałabym się więcej, a które tu właściwie nie zostały poruszone. Mimo tego "Wachlarz" wydaje się doskonałą pozycją "na początek", dla każdego, kto chciałby dowiedzieć się czegoś o jakże egzotycznej dla nas Japonii i, na przykład, rozwiać złudzenia wywołane przez godziny obejrzanych anime ;)

Link do opinii
Avatar użytkownika - Magnolia93
Magnolia93
Przeczytane:2016-02-21, Ocena: 3, Przeczytałam,
Avatar użytkownika - KarenKa
KarenKa
Przeczytane:2015-07-17, Ocena: 5, Przeczytałam,
Avatar użytkownika - edytka222
edytka222
Przeczytane:2015-02-19, Ocena: 5, Przeczytałam,
Avatar użytkownika - fdsm
fdsm
Przeczytane:2014-07-24, Ocena: 5, Przeczytałam,
Inne książki autora
Gorzko, gorzko
Joanna Bator0
Okładka ksiązki - Gorzko, gorzko

Gorzko, gorzko to opowieść o pragnieniu miłości i wolności, które dojrzewa w życiu i marzeniach czterech pokoleń kobiet. Dlaczego Berta popełniła zbrodnię...

Ucieczka niedźwiedzicy
Joanna Bator0
Okładka ksiązki - Ucieczka niedźwiedzicy

Zachwycająca opowieść autorki bestsellerowego Gorzko, gorzko Ucieczka niedźwiedzicy to wielowarstwowa historia o nierzadko dramatycznym uwalnianiu się...

Zobacz wszystkie książki tego autora
Recenzje miesiąca
Srebrny łańcuszek
Edward Łysiak ;
Srebrny łańcuszek
Dziadek
Rafał Junosza Piotrowski
 Dziadek
Aldona z Podlasia
Aldona Anna Skirgiełło
Aldona z Podlasia
Egzamin na ojca
Danka Braun ;
Egzamin na ojca
Rozbłyski ciemności
Andrzej Pupin ;
Rozbłyski ciemności
Cień bogów
John Gwynne
Cień bogów
Jak ograłem PRL. Na scenie
Witek Łukaszewski
Jak ograłem PRL. Na scenie
Zły Samarytanin
Jarosław Dobrowolski ;
Zły Samarytanin
Pokaż wszystkie recenzje
Reklamy