Wydawnictwo: Noir sur Blanc
Data wydania: 2016-03-17
Kategoria: Literatura piękna
ISBN:
Liczba stron: 96
"Historia ślimaka, który odkrył znaczenie powolności" Luisa Sepúlvedy to opowieść o dzielnym ślimaku, który poznać tajemnicę swojego gatunku.
W książeczkach dla dzieci często bohaterami są zwierzęta, które mają cechy ludzkie. Najczęściej są to misie ("Chatka Puchatka" Alana Alexandra Milne'a, "Pan Misio" Bartłomieja Trokowicza), koty (baśń "Kot w butach", "Kocia książka" Jarosława Iwaszkiewicza) czy psy ("101 dalmatyńczyków" Dodie Smith, "Lessie, wróć!" Erica Knighta, "O psie, który jeździł koleją" Romana Pisarskiego). A co, gdyby bohaterem był ślimak? Na taki oryginalny pomysł wpadł Luis Sepúlveda, chilijski pisarz.
Na łące, zwanej Krainą Dmuchawca, żyła kolonia ślimaków. Ich domem był bujny krzew zimokwiatu, pod nim spędzały większość czasu, gdyż chronił je przed deszczem oraz drapieżnikami. Choć żyły w świecie opanowanym przez pośpiech, same poruszały się bardzo wolno. Wiedziały, że są powolne i ciche, bardzo powolne i bardzo ciche, wiedziały również, że te cechy czynią je wrażliwymi, że o wiele bardziej są podatne na zranienie niż inne zwierzęta, które potrafią poruszać się prędko i wydawać głos w chwili trwogi. To było dla nich oczywiste.
Pewnego dnia jeden ze ślimaków zaczął się zastanawiać, czemu jego gatunek jest taki powolny. Przeszkadzało mu również to, że nie ma własnego imienia, które odróżniałoby go od innych. Nie spotkało się to z entuzjazmem innych ślimaków, które były szczęśliwe. Postanowił więc samodzielnie wyruszyć w świat, by odkryć tajemnicę swojej powolności. Na swojej drodze spotkał puchacza i żółwia, którzy nauczyli go życiowych wartości i otrzymał imię Buntownik...
Skąd pomysł na taką książeczkę? Wnuk Luisa Sepúlvedy zadał mu kiedyś pytanie, czemu ślimak jest tak powolny. Jak wspomina autor: Wyjaśniłem, że w tym momencie nie potrafię mu opowiedzieć, ale obiecałem, że zrobię to na pewno, tylko nie wiem kiedy. Chlubię się tym, że dotrzymuję słowa; ta książka jest próbą odpowiedzi na zadane mi pytanie.
"Historia ślimaka, który odkrył znaczenie powolności" to opowieść o dzielnym ślimaku, który postanowił poznać tajemnicę swojego gatunku. Jego nauczycielami stają się puchacz (symbol mądrości) i żółw Niezapominajek. Bez ich pomocy ślimak nie zrozumiałby, co tak naprawdę jest w życiu ważne.
Sepúlveda miał oryginalny pomył na książkę, która nie tylko dostarcza rozrywki, lecz także uczy zasad, jakimi należy się kierować w życiu. Autor nie bez przyczyny nazwał swoich bohaterów Niezapominajek i Buntownik, są one symboliczne i oznaczają "nie zapominać o przeszłości" i "buntować się przeciwko niesprawiedliwości". Można także dowiedzieć się, jak rozmnażają się ślimaki. Walorem lektury są piękne ilustracje Joëlle Jolivet, które obrazują przygody ślimaka.
Książkę czyta się szybko, dzięki prostemu i lekkiemu językowi. Ułatwieniem dla dzieci są duże litery. Książeczka jest również idealna do głośnego czytania na dobranoc swoim pociechom. Polecam ją zarówno dzieciom, jak i dorosłym.
Antonio José Bolívar, gorliwy czytelnik z trudem zdobywanych romansów, w których szuka mądrości, czyli "zdolności panowania...
Początkiem "Końca historii" Luisa Sepúlvedy była jego powieść Nombre de torero wydana w 1994 roku. Autor powraca do postaci Juana Belmonte, dawnego...