George Sand i język wolności
Beate Rygiert

Kim był George Sand? A może bardziej kim była? George Sand a tak naprawdę Aurore Dudevant. Kobieta, pisarka skrywająca się pod męskim pseudonimem.

Francja. Okres między monarchią absolutną a republiką. Czasy, które ograniczały prawa i swobodę kobiet. Gdzie sukces odnieść mogli wyłącznie mężczyźni. Gdzie kobiety nie mogły nosić spodni, palić cygar, gdzie ze słowem kobiet niewiele się liczono. Aurore jednak znalazła na to sposób. Znalazła metodę na to by robić to, co chciała robić. A chciała pisać.

Książka w skrócie opowiada o jej sukcesie, o jej życiu prywatnym. Poznajemy ją nie tylko jako nieszczęśliwą mężatkę, kochającą matkę, kochankę młodszych od siebie mężczyzn, ale przede wszystkim poznajemy jej upór oraz oddanie w dążeniu do upragnionego celu.

Na początku miałam wrażenie, że nie polubię się z tą książką. Do połowy wydawała mi się mało interesująca, ale później na szczęście się w niej odnalazłam. Ubolewam jedynie nad tym, że tak mało było w niej jej związku George z Fryderykiem Chopinem gdyż ten wątek jak dla mnie ( obok jej burzliwego romansu z Alfredem de Musset) był jednym z ciekawszych. Dlatego czuję lekki niedosyt... Dlatego mimo wszystko "pianistka" tej autorki pozostaje dla mnie faworytką.

,,Prawdziwa miłość jest wtedy, kiedy serce, rozum i ciało są w zgodzie. Zdarza się to tylko raz na tysiąc przypadków".

Aż nie wierzę, że tak urodziwa książka czekała na przeczytanie tak długo. To naprawdę piękna opowieść do tego napisana tak zwiewnie i lekko, niczym chichocząca młoda panienka na widok kawalera, który jej się podoba:-) Cała opowieść i jej przekaz są naprawdę uroczo napisane, tak dziewczęco. Nie ma tu bezpośredniego przedstawienia postaci, tylko opisy są wplecione w historię, przy czym budzą nasz zachwyt, nie nudę. Z nutką żartu sama postać zauważa, że nie jest urodziwa, ale zaraz podkreśla swoje zalety, gdzie co to, było według nią wadą, niemal natychmiast się rozmywa w cieniu niewiedzy. Na samym początku mamy wątek lekko komiczny i taki czysty jednocześnie, gdyż przedstawia młodziutką jeszcze George, która przebierała się w męskie ubranie, by doznać odrobiny wolności i móc przejść się po mieście całkowicie przez nikogo nie zauważoną. Pragnęła robić wszystkie rzeczy, które wolno było tylko chłopcom. Najbardziej chodziło jej o oglądanie najnowszych sztuk wystawionych w paryskich teatrach i to za tańszą cenę. Tym bardziej, że kobiety nie mogły studiować. Do sztuki ciągło ją bardziej niż gdziekolwiek, więc nic dziwnego, że związała się z artystą. Następnie postanowiła zmienić się i pokazać jako ktoś z klasą, gdyż choć pisarstwo sprawia jej wielką przyjemność, to jednak kobiety i tego nie mogły robić. Pisze zatem pod pseudonimem, a jej talent docenia wiele osób, choć jeszcze więcej z niewiadomych powodów ją krytykuje. Przez jej życie mężczyźni przelewają się niczym woda w butelce. Każdy zostawia po sobie ślad, który coś wnosi do jej życia. Pomimo wcześniejszej niepewności, przemienia się w kobietę pewną siebie, choć uwierzcie mi, że nie miała łatwo. Podziwiam ją za odwagę do walki o wolność. Oczywiście miała swoje pragnienia do których wciąż dążyła, lecz czy udało jej się to osiągnąć?
Wspaniała biografia, myślę, że czytelników może podnieść na duchu i przekonać do tego, że warto walczyć o swoje marzenia:-)

𝓖𝓮𝓸𝓻𝓰𝓮 𝓢𝓪𝓷𝓭 - dama pełna odwagi, stanowcza, walcząca o swoje, łamiąca wszelkie stereotypy i konwenanse. Kobieta, która żyjąc w XIX wieku chciała pokazać innym, zwłaszcza mężczyznom, że też ma prawo głosu. Walczyła o nie z wielką zawziętością i udało jej się o czym mogą świadczyć słowa: „.. należysz do najznakomitszych pisarzy w całej Europie. A jesteś kobietą. Gratuluję!”

Pierwszy raz na mojej drodze stanęła, kiedy zaczytywałam się w biografii Fryderyka Chopina, bo któż nie słyszał o tej romantycznej parze. Cieszę się, że mogłam ją poznać bliżej. Bez wątpienia to osoba, którą można podziwiać za silny charakter i wytrwałość w podjętych działaniach. Nie zdawałam sobie sprawy ile powieści wyszło spod jej pióra, ile nocy poświęciła na to, aby przelać na papier swoje myśli, które niejednokrotnie były krytykowane przez francuskich czytelników tamtego czasu, ale nie przejmowała się, twardo broniła swojego spojrzenia na świat. Słysząc wypowiedzi, które uderzały w jej twórczość komentowała je słowami: „ Niech da Pani córkom szansę na to, żeby same zdecydowały o swoim życiu!”. I jak tu się z nią nie zgodzić, wszak kobieta powinna sama decydować o każdym swoim kroku.

Książka ta zawiera ogrom trafnych cytatów, nie tylko dotyczących samej pisarki, ale również życia.: „Wszystkie teorie na temat miłości powinny być dozwolone, ponieważ ludzie różnią się w swoich potrzebach oraz swojej sile.”

George Sand kochała nie tylko literaturę, ale również muzykę. Niestety po ślubie z Casmirem Dudevantem musiała z niej zrezygnować z wielki bólem serca… ale gdy muzykę kocha się prawdziwie nie można ot tak o niej zapomnieć. Po latach wróciła do niej, głównie dzięki polskiemu kompozytorowi. Z jej ust padły słowa: „najznakomitszym językiem, aby wyrazić najskrytsze uczucia, jest muzyka”.   

Prowadziła burzliwe życie. Dopiero u boku Chopina doświadczyła szczerej, delikatnej i czułej miłości. Pierwszym słowem jakiego nauczyła się po polsku to było słowo : rodzina. To świadczy o tym, że pomimo nieustającej walki o siebie pamiętała o najbliższych, o swoich dzieciach… Jej burzliwe lata doprowadziły do tego, że szanowała swoje potrzeby, niezależność i swobodę.

To niezwykła historia wyjątkowej kobiety. ❤️

„George Sand … nie sposób jej z nikim porównać, ani z kobietą, ani z mężczyzną - stanowiła wyjątek najbardziej elokwentny, najśmielszy i najzdolniejszy ze wszystkich, jeśli chodziło zarówno o styl, jak i tematykę, jaką podejmowała w swoich książkach…. w życiu prywatnym odważnie oscylowała między dwiema płciami.”

"Zawody sercowe i rozstania to moja dieta."

Znacie George Sand? Słyszeliście kiedykolwiek o tej niezłomnej francuskiej pisarce, która przybrała męski pseudonim, aby jej książki mogły zostać wydane?

Przyznam, że jeszcze niedawno nie miałam pojęcia o tej postaci. Ale za sprawą książki "George Sand i język wolności" Beate Rygiert zostałam oczarowana jej historią. Zapewniam, że jak tylko ją poznacie - od razu ją polubicie!

"Była kobietą, która domagała się tych samych praw, którymi cieszyli się mężczyźni, nie rezygnując przy tym z roli matki. Była artystką, która chciała użyczyć swojego głosu wszystkim ludziom, którzy tak jak ona próbowali być sobą, ludziom, którzy cenili miłość bardziej niż konwenanse i mieli odwagę przekraczać granice."

George Sand to tak naprawdę Amantine Lucile Aurore Dupin (1804-1876) - francuska pisarka epoki romantyzmu, której powieści miłosne zostały w pewnym momencie umieszczone w indeksie ksiąg zakazanych. Ale za nim to się stało George zrobiła furorę we francuskiej socjecie. Wydając książki pod męskim imieniem udowodniła, że ma talent i lekkie pióro, którym przekonała do siebie rzeszę czytelników i czytelniczek. George zasłynęła też z dość luźnego jak na tamte czasy stylu życia. Chciała robić to, co mogli robić mężczyźni. Wychodziła poza schematy. Lubiła nosić spodnie i ubierać się w męskie stroje. Żeby zaimponować Chopinowi, pewnego razu ubrała się w biało-czerwony garnitur ... I tak zdobyła jego serce.

O tym właśnie jest powieść Beate Rygiert. Autorka opisuje losy George Sand z lat 1831-1839 i robi to w doskonały sposób. Poznajemy ją nie tylko poprzez jej burzliwe życie miłosne i romans z Chopinem ale przede wszystkim widzimy w niej kobietę wyprzedzającą swoje czasy, walczącą o swobodę bycia tym kim się chce i robienia tego, o czym się marzy.

George była matką, była pisarką, była kochanką. Do końca oddana tym, których kochała. Myślę, że autorce udało się bardzo dobrze sportretować postać George - ona dzięki tej książce wręcz ożyła. Świetnie się to czyta. Polecam Waszej uwadze ❤️.

George Sand, oczywiście, że o niej słyszałam, jednak moja wiedza była bardzo ograniczona. Jedna z kobiet Chopina, która bardzo dużo wniosła do jego życia. Na tym koniec i czuję, że to straszna ignorancja z mojej strony. Książkę do recenzji zaproponowała mi @zkotemczytane Dominika poleca perełki, nie czytając opisu zgodziłam się w ciemno. Myślałam, że dostanę opowieść o związku Chopina z Sand, jak bardzo się myliłam.

Ta historia to opowieść o Aurore Dudevant, kobiecie która nie chce żyć w świecie podporządkowanemu mężczyzną. Chce nosić spodnie, rozwieść się, a przede wszystkim pisać powieści. Ćwiczy swój warsztat, pisze artykuły do "Le Figaro" i razem ze swoim ówczesnym kochankiem wydaje książkę. W końcu udaje się wszystkim namówić Aurore do samodzielnego pisania, niestety każdy wie, że jako kobieta się nie wybije, wtedy postanawia przyjąć pseudonim George Sand. Nie licząc męża, jej pierwszy związek był świeży, chociaż niedojrzały, drugi prawie ją zniszczył. Z Chopinem była 8 lat, rozstali się przez pomówienie, którego nigdy sobie nie wyjaśnili.

Dostajemy w tej książce spory fragment życia George, jej karierę, związki, kontakty z dziećmi. Mimo zamieszania wokół jej osoby, starała się być dobrą matką i wynagradzać dzieciom charakter ich ojca.

Beate Rygiert pisząc tę książkę opierała się na wielu źródłach literatury, w tym na biografii samej George.

Jako ciekawostkę dodam, że był okres kiedy powieści Sand, trafiły na listę książek zakazanych. Mam ochotę skusić się na jedną z  jej książek.

Dałam się zaprosić do życia Aurore Dudevant i zobaczyłam jak rodzi się George Sand. Kilka lat z życia ukochanej Fryderyka Chopina zawarte na stronach powieści.

Cóż to była za literacka uczta.

Piękne, płynne słowa prowadziły mnie przez artystyczny świat Paryża. Uwodziły swoją lekkością i trafnością. Malowały portret kobiety odważnej, pełnej pasji, miłości i tęsknoty. W czasach gdy pozycja płci pięknej była uzależniona od mężczyzn, gdy to właśnie oni decydowali o losach swoich żon, sióstr... George Sand żyła jak chciała. Nie dawała ,,zakuwać" się w kajdany. Czerpała z życia to co ono mogło jej dać. Miała odwagę walczyć o własną niezależność, miłość.

Autorka pokazała jak wielka była siła George Sand w walce o wolność. Dała mi również możliwość zrozumienia motywów takiego a nie innego jej działania. Mogłam poczuć jakie ma społeczne ograniczenia i zobaczyć jak przekuwa to na coś coś dobrego.

Życie tej pisarki to piękny materiał na książkę, a Autorka pokazała, że może ubrać je w słowa w doskonały sposób.