Fortuna i namiętności. Zemsta

Ocena: 4.74 (19 głosów)

Drugi tom nowej serii Małgorzaty Gutowskiej-Adamczyk, autorki bestsellerowej Cukierni Pod Amorem!

Sytuacja polityczna w Polsce coraz bardziej się komplikuje. Do kraju wkracza armia rosyjska, a zwolennicy Augusta III i Stanisława Leszczyńskiego dzielą się na wrogie obozy. Nie pozostaje to bez wpływu na zwykłych ludzi, którzy tracą nie tylko majątki, lecz przede wszystkim bliskich zaangażowanych w działania zbrojne.

Zofia z lękiem przyjmuje do wiadomości decyzję ukochanego o przyłączeniu się do walki. Tym bardziej, że zagrożeniem okazuje się nie tylko wróg, lecz także skłonna do intryg rywalka… Czy skromnej młodej wdowie uda się z nią wreszcie wygrać?

I czy klątwa „czarownicy” wypełni się do końca?

Fascynujące bohaterki, pełna namiętności fabuła, szybkie tempo, częste zwroty akcji – tej serii nie można przegapić!

Czyta się jednym tchem. Ja, stary koń, jak sztubak pochłaniałem rozdział za rozdziałem, z wypiekami na policzkach. Miłość, nienawiść, polityka, intrygi, zdrada. Litwa i Korona w niezwykle barwnych, ale i groźnych dla Polski czasach pierwszej połowy XVIII stulecia. Świetnie zapleciona akcja, pełnokrwiści bohaterowie. Tylko filmować! Powodzenie murowane, ale po 23. Są momenty i to bardzo! Z czystym sumieniem POLECAM!

Wiktor Zborowski o pierwszym tomie serii

Małgorzata Gutowska-Adamczyk jest absolwentką Wydziału Wiedzy o Teatrze warszawskiej PWST (obecnie Akademia Teatralna), w przeszłości była nauczycielką języka polskiego i łaciny, a także współwłaścicielką firmy handlowej. Zadebiutowała jako scenarzystka serialu „Tata, a Marcin powiedział…”. Jest autorką bestsellerowej trzytomowej sagi „Cukiernia Pod Amorem”, jej kontynuacji „Podróż do miasta świateł”, a także powieści: „110 ulic”, „220 linii”, „Niebieskie nitki”, „13. Poprzeczna”, „Wystarczy, że jesteś”, „Serenada, czyli moje życie niecodzienne” i innych. Autorka jest laureatką nagrody „Książka Roku 2008”, przyznawanej przez Polską Sekcję IBBY, za powieść „13. Poprzeczna”.

Informacje dodatkowe o Fortuna i namiętności. Zemsta:

Wydawnictwo: Nasza Księgarnia
Data wydania: 2016-09-28
Kategoria: Literatura piękna
ISBN: 9788310128720
Liczba stron: 480

więcej

Kup książkę Fortuna i namiętności. Zemsta

Sprawdzam ceny dla ciebie ...
Cytaty z książki

Na naszej stronie nie ma jeszcze cytatów z tej książki.


Dodaj cytat
REKLAMA

Zobacz także

Fortuna i namiętności. Zemsta - opinie o książce

Avatar użytkownika - atena
atena
Przeczytane:2017-06-04, Ocena: 5, Przeczytałam, 52 książki 2017,
Jakiś czas minął, jak czytałam pierwszą część, więc musiałam sobie przypomnieć co tam było. Bardzo szybko wciągnęłam się w dalsze losy miecznikowej Niezgodzkiej i podstarosciego Hadziewicza, a wszystko to na tle sytuacji politycznej w Polsce w XVIII wieku.
Link do opinii
Na Zemstę długo czekałam i zanim zaczęłam ją czytać obawiałam się, że całkowicie zapomniałam jak kończyły się poszczególne wątki Klątwy. Na szczęście pierwsze strony to taka delikatna retrospekcja. Autorka wprowadza nas w dalszą fabułę powoli, pozwalając przypomnieć sobie bohaterów i ich losy w 1 tomie. W sadze Fortuna i Namiętność cenię lekkość historycznego tła, które mimo atmosfery wojennej, nie jest nachalne. Historia delikatnie rysuje tło dla działań bohaterów, kształtując cechy ich osobowości. Pokazuje jak wyglądało życie dawnej szlachty, niby wolna elekcja, itp. Bohaterowie sami nie wiedzą za którym z królów się opowiedzieć za Piastem czy Sasem? A ich wybory często nie są podyktowane niczym uzasadnionym - porywy serca, ucieczka, brak planów na przyszlość czy bezwzględne posłuszeństwo ojcu. Bardzo podoba mi się wykreowana postać Zofii Miecznikowej, która mimo licznych trudności jest silną kobietą, niekiedy wręcz nawet hardą. Nieprawdopodobnie uparta i wytrwała, radzi sobie nawet w sytuacji spalenia dworu. Lubię w powieściach M. Gutowskiej-Adamczyk umiejętne przeskakiwanie pomiędzy wątkami i postaciami, których losy spotykają się i rozchodzą. Fabuła mimo wielości bohaterów i wątków jest spójna i interesująca, książka trzyma napięcie. Świetnie wykreowane postacie kobiece w tak męskiej epoce zwłaszcza zaradnej i samodzielnej Zofii, ale także nimfomanki Cecylii dla której nie było w zyciu nic ważniejszego oprócz erotyki. Postacie męskie może mniej barwne..ale także ciekawe historie pokazujące wielką rolę jaką w ich zyciu odgrywał honor i posłuszeństwo. Jak zwykle... niedokończone wątki pozostawiają apetyt na więcej, trudno pożegnać się z kolejną udaną powieścią Gutowskiej-Adamczyk. Cierpliwie czekam na więcej :)
Link do opinii
Avatar użytkownika - mag-maggie
mag-maggie
Przeczytane:2017-01-31, Ocena: 4, Przeczytałam, 52 książki 2017,
Dalsze losy miecznikowej Niezgodzkiej nie są już takie ciekawe dla mnie, jak w części pierwszej. Za dużo tu informacji polityczno-historycznych. Postacie jakby bardziej naiwne.
Link do opinii
Avatar użytkownika - martucha180
martucha180
Przeczytane:2017-01-06, Ocena: 6, Przeczytałam, 52 książki w 2017 r.,
Kraj rozbity, podzielony na dwoje, dwóch królów, a jakby żadnego nie było (s. 51) Rzecz się dzieje roku pańskiego 1734. Coraz bardziej komplikuje się sytuacja w Polsce. W kraju wrze. Armia rosyjska wkroczyła na tereny Polski. Zwolennicy Augusta III Sasa i Stanisława Leszczyńskiego dzielą się na dwa wrogie obozy. Nie tylko szlachta, ale i zwykli ludzie głowią się: Który król uczciwie wybrany, a który uzurpator? Który dla Rzeczpospolitej lepszy? Piast czy Sas? (s. 176) To poddani tracą bliskich i majątki na wojnie. Dla nich obojętne jak niegdysiejsze śniegi, który król będzie rządził, bo i tak podatki zostaną podniesione i trzeba będzie płacić. Ale ważniejsze jest, by uniknąć wojny na swoim poletku. Salomea tak mówi do swej córki Zofii: Króla nie wybierałaś, zresztą co za różnica Piast czy Sas. Ani my tu, na Litwie jego rządy czujemy, ani jego samego widzimy. Nam król lada jaki się nada, byle wojny z kasztelanem uniknąć. (s. 36) Zofia z lękiem przyjęła decyzję podstarościego Kacpra Hadziewicza o przyłączeniu się do walk, a nie wie, że groźniejsza będzie rywalka skłonna do intryg. Matka jej doradza: W pewnych szczególnych okolicznościach mus własne szczęście na później odłożyć. (s.93) Miecznikowa musi się skupić na kasztelanie rządzącym powiatem żelazną ręką. Pan na Turowie, Tadeusz Jańdźwiłł szaleje. Duża w tym zasługa jego zaufanego Strasza. Jednego syna wygnał, dwójkę młodszych dzieci wsadził do więzienia, tak samo postąpił ze zbójem Rabińskim, który wcześniej dla niego rabował, w dodatku brata się z rosyjskim pułkownikiem Kondryjewem... Ot, polska gościnność! Wszystko komplikuje wydarzenie z poprzedniego roku, kiedy to młoda dziewczyna niesłusznie oskarżona o czary rzuciła klątwę na winnych swej krzywdy, zanim zginęła w płomieniach. W pewnym momencie w oczach starego Jańdźwiłła pojawia się strach: Naprawdę się boję. Nie tego, że zginę, nie śmierci, nie cierpienia, chociaż wszystko może się zdarzyć. Boję się, jak będziemy żyć, kiedy się to wszystko skończy. Jaka to będzie Polska rozdarta na dwoje. Walki bratobójcze toczą, jeden drugiego nie umie i nie chce zrozumieć, a prawdy mieczem szukać trzeba. (s. 230) Autorka na tle ważnych dla Polski wydarzeń i autentycznych postaci umieściła tych prawdopodobnych, którzy na co dzień muszą się zmagać z prozą życia. Głód na przednówku, spalenie dworu i jego odbudowa, przygotowania do Wielkanocy łącznie z opisem zwyczajów (pogrzeb żuru, święcenie ognia, misterium w kościele), dbanie o rodzinę i poddanych oraz sąsiadów. Tu najbardziej w oczy rzuca się rozwaga i zaradność miecznikowej Zofii Niezgodzkiej. Ta kobieta to siła i odwaga, a także niebezpieczeństwo dla innych. Choć sama miała problemy w swym grodzie, to martwiła się także o innych. A i perturbacje miłosne jej nie ominęły. Sąsiad, Wenanty Żaba, wprawdzie kawaler, ale pomyślunek ma, gadkę niezgorszą, więc i swatać potrafi. Wprawdzie koncept wymaga niejednego pucharu wina czy obfitego posiłku, ale warto powierzyć mu beznadziejne sprawy. A wątków miłosnych jest kilka, a namiętności w nich nie brak... Te amory, amory! Niewiasty rządzą światem. (s. 370) W tej powieści historia jest wszędzie. To zachowania ludzi, ich stroje, jadło i napitki, wygląd domostw czy miejsc do spania (karczma, więzienie, namiot), do tego obyczajowość, tradycje, zwyczaje, stosunki sąsiedzkie, polityka oraz rozrywka, choćby w postaci wędrownego zespołu komediantów. I język. Ten mnie uraczył swoją rzetelną i piękną staropolszczyzną. Spijałam każde słowo i delektowałam się każdym zdaniem. Wspaniała, staropolska uczta! To prawdziwy majstersztyk językowy. I to dzięki stylizacji językowej powieś historyczna nabiera wiarygodności i wartości. A ten, co trwać mógłby i powinien, chorobą złożony, samotnie cierpi bez nijakiej pociechy. Waćpani to już byś musiała być całkiem bez serca, nie nawiedzając rannego, co się dla was narażał. (s. 447) Do tego przekrój społeczeństwa: kat, obraźnik, złodziej, więźniowie, zbójcy, prostytutki, chłopi, karczmarze, służba, kupcy, szlachta (bardzo zróżnicowana społecznie), arystokracja, królowie, żołnierze, rajcy, Holendrzy, Żydzi, Rosjanie, Francuzi... Najbardziej bolą zawiedzione nadzieje, chybione cele i wstyd, gdy nam odmawiają. (s. 44) Autorka zwraca uwagę czytelnika na postępujący upadek Rzeczpospolitej. Szlachta rozpasana, martwi się tylko o swoje skarbce, a na wojnę w obronie ojczyzny ruszać nie chce ani też wysyłać poddanych czy płacić podatki; dbanie o własne poletko, bo król daleko; ignorancja i brak edukacji, a raczej jej zaniechanie. Intrygi i oszustwa były na porządku dziennym. Sam kasztelan Jańdźwiłł wspomina dawne, dobre czasy: A najlepiej, zdaje mi się, było za Złotego Wieku. Od tamtej pory kraj tylko karleje. (s. 51) Dochodzi jeszcze kryzys elekcyjny, który król ma zasiąść na tronie, który jest tym właściwym. I do tego kolejna przywara Polaków: My obcych, choćby i najgłupsi byli, znacznie bardziej poważamy niż swoich. Oby z miejsca u nas respekt ma, a rodak, nawet najmądrzejszy, wykpiony i poniżony będzie, tylko dlatego, że Polakiem przyszło mu się rodzić. (s. 73) ,,Zemsta. Fortuna i namiętności" to wspaniała powieść historyczna pod każdym względem, to lekcja historii podana w przyjemny sposób. A oba tomy serii ,,Fortuna i namiętności" przypominają mi Trylogię Henryka Sienkiewicza jako żywo! Ino jednego tomu brak...
Link do opinii
Pierwszy tom czytałam w październiku 2015r , więc troszeczkę musiałam sobie poprzypominać bohaterów, ale na szczęście w akcję wplecione są "wspomnienia" więc nie musiałam już czytać kolejny raz pierwszego tomu. Zofia Niezgodzka składa przysięgę, choć tak bardzo się przed tym w duchu wzbraniała. Uwięziona w lochu przez ojca Cecylia, z dala od swych bliźniąt zaczyna chorować. Na szczęście ojciec okazuje wielkoduszność, z okazji Wielkanocy, i uwalnia i ją i jej brata. Pożar w Złotym Moście strawią cały dwór, szczęściem nie ma ofiar, Zofia przenosi się z dziećmi i matką do Grodu Orlowego. Jej ukochany zostaje ranny. Oj, dziej się naprawdę dużo!
Link do opinii
Drugi tom serii nie odbiega poziomem od poprzedniego tomu. Rozwiązane tu są wątki rozpoczęte w poprzedniej części. Pojawia się trochę humoru, a niektórzy bohaterowie ujawniają swoje charaktery do końca. Całą serię oceniam dosyć pozytywnie, Trochę jednak jest nużących momentów, ale pojawiają się także te wciągające.
Link do opinii
Świetna kontynuacja "Klątwy"! Nadal jestem zdania że jest to pozycja warta ekranizacji. Zosia to moja ulubienica! Silna kobietka-gdyby tak każda z nas potrafiła walczyć o swoje z godnością i bez uciekania się do intryg-godne naśladowania ;)
Link do opinii
Avatar użytkownika - leonia
leonia
Przeczytane:2016-12-22, Ocena: 5, Przeczytałam, Wyzwanie - książki na jesień 2016,
Intrygi, spiski i wszelakie kombinacje. I na koniec utrata niewoli. Nie mogło być w naszej Polsce dobrze, skoro największe intrygi i brak uczciwości były na "samej górze".
Link do opinii
Avatar użytkownika - ejotek
ejotek
Przeczytane:2016-10-18, Ocena: 4, Przeczytałam, 52 książki 2016, Mam,
Losy ulubionych bohaterów poznajemy na tle sytuacji politycznej w Polsce w XVIII wieku. Dwa wrogie obozy - Stanisława Leszczyńskiego i Augusta III - wspierane przez odpowiednio Francję i Rosję - starają się objąć rządy w kraju. Jednak nie jest to proste a walki i waśnie mają wpływ na wszystkich obywateli. Wciąż żyją w napięciu zmuszani do opowiadania się po którejś ze stron i do składania przysięgi wierności, nie zawsze zgodnej z sumieniem. Bohaterowie, których mamy okazję spotkać, ponownie wywołują w nas skrajne emocje - od współczucia czy litości poprzez pogardę czy złość aż do sympatii pod różnymi postaciami. Jednym się kibicuje a innym nie życzy najlepiej... Ale to już chyba urok powieści z dobrymi i złymi charakterami. Gutowska-Adamczyk nie pozwala się nudzić w temacie przypuszczeń jak potoczą się losy całej historii. Można oczywiście snuć Twoje marzenia, liczyć na pewne rozwiązania, ale dzięki licznym zwrotom akcji nie można mieć pewności, że ta opowieść potoczy się po naszej myśli. Do samego końca nie wiedziałam jak autorka rozwiąże pewne kwestie i jaki los zgotuje bohaterom. Z wypiekami na twarzy czekałam na wynik poszczególnych wątków i kiedy już, już któryś miał się kończyć... autorka nagle przeskakiwała do innego a poziom adrenaliny znacząco wzrastał. Na szczęście jest też Epilog! :) "Fortuna i namiętności. Zemsta" to godna kontynuatorka pierwszego tomu serii. Znajdziemy w niej bardzo zróżnicowany zestaw wydarzeń: są spory i rozlew krwi, zazdrość, pragnienie władzy, wolności czy pieniędzy, ale również miłość, namiętność i marzenie o spokojnym życiu pośród niepewnej sytuacji politycznej kraju. A wszystko to staje się udziałem bardzo charakterystycznych bohaterów. To niezwykła lektura. całość recenzji: http://czytelnicza-dusza.blogspot.com/2016/10/magorzata-gutowska-adamczyk-fortuna-i.html
Link do opinii
Avatar użytkownika - jezyna122
jezyna122
Przeczytane:2016-10-11, Ocena: 6, Przeczytałam,

Powieści historyczne maja to do siebie, że albo się je kocha albo nienawidzi.

Ja należałam do osób, które za nimi nie przepadają, a właśnie po przeczytaniu pierwszej części „Fortuny i namiętności. Klątwa”, zdecydowanie zmieniłam o nich zdanie. Książka ta pochłonęła mnie bez reszty, pośrednio zmuszając do poszerzenia swojej wiedzy na temat opisywanych czasów. Trzeba przyznać, że bardzo byłam ciekawa jak potoczą się losy głównych bohaterów powieści ( zwłaszcza charyzmatycznych kobiet) i czekanie na drugi tom zdecydowanie dłużyło się.

Polska XVIII wieku, dwie ścierające się nacje. to tło historyczne powieści, które autorka ukazuje w sposób nie tylko ogromnie plastyczny ale też bardzo realistyczny.

Kat winnicki dalej nie może uwolnić się od przekleństwa jakim była klątwa młodej dziewczyny, a jej wzgarda cały czas nie daje mu spokoju i kością w gardle mu staje. Do Jana nieustannie lgną kłopoty i problemy, tak, że chwili ukojenia nie ma. Cecylia, uwięziona w zamku w Turowie, uważnie „kontrolowana” jest przez sekretarza jej ojca. A i Kacper Hadziewicz spokoju w domowych pieleszach nie zazna, wyruszyć na wojnę o Polskę musi, cały czas mając nadzieję, że Zofia jednak przychylną mu będzie. I tak losy bohaterów wspaniale się łączą z historią ówczesnej Polski, niespokojnej, podzielonej i jak zwykle walczącej o lepsze jutro.

To co niezwykle urzekło mnie w tej powieści, to niezwykła dbałość autorki o szczegóły i fantastyczna galeria postaci. Bohaterowie dosłownie jak żywi, i aż prosi się, aby powieść została sfilmowana. Ich burzliwe dzieje świetnie współgrają z niepokojem na terenach Polski, wzbudzając moc różnorakich emocji. Złość, niedowierzanie czy też zaskoczenie, nie opuszczą czytelnika aż do ostatniej strony. Nie wszystko będzie tak jakbyśmy sobie życzyli, i autorka nieraz wyciąga z kieszeni białego królika. Jeżeli ktoś kocha rzetelne powieści historyczne, jest to książka dla niego idealna, jeśli nienawidzi, może się ona stać tą, która całkowicie zmieni jego o nich wyobrażenie.

Moja uwagę przykuła całkowicie, czytając ja czułam się jakby podróże w czasie istniały naprawdę.

I tylko żal, że to już koniec... Autorko, a może jednak??

Link do opinii

Po przeczytaniu świetnej pierwszej części, od razu zabrałem się za "Zemstę", w której również można znaleźć cechy charakterystyczne dla całej serii: wyraziści bohaterowie, częste zwroty akcji, intrygi, a wszystko to na tle burzliwego okresu, zawirowań politycznych i dramatów wojennych. Polecam!

Link do opinii
Avatar użytkownika - jusia
jusia
Przeczytane:2021-06-16, Ocena: 4, Przeczytałam, 26 książek 2021,

W drugiej części tak jak w poprzedniej wydarzenia historyczne zgrabnie wplątane są w losy bohaterów. Książka ta z pewnością przybliża nam barwy i cienie Polski i życia szlachty.

Dalszy ciąg politycznej sceny osiemnastowiecznej Rzeczypospolitej i kolejne zwichrowane losy Zofii i Kacpra, które niezmiennie fascynują i wciągają.

Mamy tutaj miłość i niebezpieczeństwo, gdzie ludzka dobroć miesza sie z podłością oraz intrygami.

Romanse, pojedynki, spiski a w tle wojna.

Podczas czytania towarzyszą nam silne emocje oraz napięcie.

Czy klątwa rzucona przez czarownicę jest przyczyną wszystkich nieszczęść?

 

Link do opinii
Avatar użytkownika - ewia101
ewia101
Przeczytane:2019-03-05, Ocena: 4, Przeczytałam, 52 książki 2019,
Inne książki autora
Serenada, czyli moje życie niecodzienne
Małgorzata Gutowska-Adamczyk0
Okładka ksiązki - Serenada, czyli moje życie niecodzienne

Wielbicielom sagi "Cukiernia Pod Amorem" przypominamy pierwszą powieść Małgorzaty Gutowskiej-Adamczyk dla dorosłych czytelników. Serenada to pełna wdzięku...

13. Poprzeczna
Małgorzata Gutowska-Adamczyk0
Okładka ksiązki - 13. Poprzeczna

Gdy świat wydaje się kompletnie pozbawiony sensu, a codzienność karmi cię jedynie rozczarowaniami, kiedy nie umiesz znaleźć celu i tłumisz w sobie pragnienie...

Zobacz wszystkie książki tego autora
Recenzje miesiąca
Srebrny łańcuszek
Edward Łysiak ;
Srebrny łańcuszek
Dziadek
Rafał Junosza Piotrowski
 Dziadek
Aldona z Podlasia
Aldona Anna Skirgiełło
Aldona z Podlasia
Egzamin na ojca
Danka Braun ;
Egzamin na ojca
Rozbłyski ciemności
Andrzej Pupin ;
Rozbłyski ciemności
Cień bogów
John Gwynne
Cień bogów
Jak ograłem PRL. Na scenie
Witek Łukaszewski
Jak ograłem PRL. Na scenie
Zły Samarytanin
Jarosław Dobrowolski ;
Zły Samarytanin
Pokaż wszystkie recenzje
Reklamy