Fashion Babylon

Jeśli czytając ,,Air Babylon" mieliście w pełni zasłużony odlot, to ,,Fashion Babylon" zapewni wam intelektualny orgazm mówiąc wprost i jakby na to nie patrzeć, tak właśnie będzie. Wszyscy ci, którzy znają już przewrotne do szpiku kości pióro autorki, Imogen Edwards-Jones, myślę, że wiedzą, czego się spodziewać. I rzecz jasna się nie mylą. Pozostali, dla których seria książek z tajemniczym ,,Babylon" w tytule zupełnie nic nie mówi powinni bardzo szybko nadrobić zaległości, bo nie wiedzą, co tracą. A tracą tak wiele, że kilka słów na temat książki nie jest w stanie tego oddać. To trzeba zgłębić samemu, bez względu na okoliczności i miejsce nie będzie to czas stracony. Tutaj nie ma tabu, tu wszystko jeszcze szczere do bólu, tu nie ma świętości, tu świat mody i urody nie jest wcale tak piękny i różowy jakby się mogło nam wydawać. Podglądany z perspektywy pewnej firmy odzieżowej jawi się nam, jako zepsute siedlisko grzechu i rozpusty, choć nie obywa się bez chwil szczerej miłości i radości. Trzeba się naprawdę natyrać ponosząc niejednokrotnie porażkę i być zmiecionym przez krwiożerczych pismaków, aby zasłużyć na swoje osiem minut szczęścia. Właśnie tak, nie inaczej. Jednak zanim otrzemy się być może o tą zaskakującą w każdym calu chwilę szczęścia, zanim przypadkiem nic nieznacząca sukienka stanie się hitem sezonu, zanim nastąpi gloria chwały trzeba będzie nie raz i nie dwa zagryźć zęby i nie dać się sprowokować. Bo to, co będzie się o sobie czytać, o tym, jak tandetne, kiepskie i nijakie tworzy się kolekcje, to jedynie wierzchołek góry lodowej wyrafinowanego do szpiku kości świata mody, który nie zna żadnych granic w zgniataniu konkurencji na śniadanie, bo na lunch może być już za późno. I to, co warte podkreślenia, w świetnym, pogodnym i dobrym świetle pokazane są kunszt i umiejętności polskich krawcowych. Bo to dzięki nim wszystko jest takie delikatne i wymuskane i tylko one potrafią zadbać oto, aby bez względu na okoliczności sukienka na czerwony dywan była gotowa na czas. '(...) Moda zatacza, koła: co jest modne, musi wyjść z mody i vice versa. Ten proces trwa zazwyczaj dwadzieścia lat. Więc, jeśli brakuje wam weny na nową kolekcję, wyszukajcie sobie ,,Vogue" sprzed dwudziestu lat i będziecie na topie. Dlatego wszyscy dzisiaj robią ciasne i dopasowane ubrania ściągnięte w pasie. Tylko pomyślcie o Robercie Palmerze i jego nagraniach wideo. Zastanówcie się nad powrotem poduszek na ramiona i legginsów. Wszyscy produkują Versace, oprócz, wydawałoby się, Versace.' Jest w tej książce wszystko to, co stanowi o domenie dobrego reportażu. Są wiadomości z pierwszej ręki, sensacje, choć nie tanie i nie byle, jakie, są wreszcie emocje, które przyprawiają czytelnika o zawrót głowy. A doskonały warsztat literacki autorki sprawia, że czytanie jest przyjemnością samą w sobie, gdy otwierając książkę już od pierwszej strony stajemy się aktywnymi uczestnikami tej opowieści. http://koominek.blogspot.com - dwadzieścia siedem tematycznych szufladek i zapewne na nich się nie skończy, zapraszam w odwiedziny do bloga, aby klimat Kominka oczarował Cię bez reszty...

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Nie jestem żadną trendsetterką, fashionistką ani nawet szafiarką. Nie śledzę nałogowo wybiegów i nowych trendów. Jednak jak większość kobiet lubię być ubrana ładnie, estetycznie i kobieco, a książka o kulisach świata mody została mi polecona jako warta przeczytania, zatem postanowiłam się z nią zapoznać. "Fashion Babylon" została napisana przez Imogen Edwards-Jones dzięki dopuszczeniu jej do tajemnic świata mody przez anonimowych jego ,,mieszkańców". Jest to powieść okraszona wieloma informacjami na temat tego biznesu. Z reguły potwierdzają się obiegowe (głównie negatywne) opinie. Narratorem jest projektantka, nieźle radząca sobie na rynku światowym, aczkolwiek marząca o dołączeniu do grona klasyków, jak Versace czy Gucci. Bohaterami są również jej wspólnik i modelka-muza. Rzecz dzieje się głównie w Londynie, ale nie mogło oczywiście zabraknąć Mediolanu i Nowego Yorku. Wiele młodych dziewcząt marzy o karierze modelki. Dla wielu z nich krucha figura jest ideałem, do którego dążą. Czy warto? Na pewno przemysł modowy wiąże się z dużymi pieniędzmi i podróżami po świecie. Jest to jednak świat, w którym najistotniejszy jest wizerunek zewnętrzny człowieka, gdzie zupełnie nie liczy się jego zdrowie i wnętrze. Żyje się intensywnie, ponieważ aby utrzymać się na powierzchni trzeba być niezmiernie zorganizowanym i pracowitym (,,Moda to dziwny twór. Twierdzi, że jest sztuką, ale tak naprawdę to głównie biznes") oraz oczywiście kreatywnym (jeśli nie, to kradnie się stare projekty innych), a imprezy, narkotyki i alkohol potrafią wykończyć. Dlatego ,,wciąga się" jeszcze więcej i łyka leki. ,,Prochy są tak powszechne w świecie mody, bo ten biznes skoncentrowany jest na pozorach i udawaniu". Relaks polega na wspólnym plotkowaniu o ludziach z branży i piciu alkoholu do upadłego. Pomimo ciekawych informacji, jakich dostarcza ,,Fashion Babylon", to książka napisana jest w sposób nie wciągający w fabułę. Dialogi potrafią być tak płytkie, że wstyd cytować (choć może jest to typowe w branży). Naprawdę niezmiernie nużąca była to lektura. Momentami psychicznie męczyłam się, nie mogąc doczekać się końca. Brakowało mi też konkretnego zakończenia, podsumowania, może światełka optymizmu co do relacji międzyludzkich, które zaczęło migać pod koniec książki, bo choć treść mówi, że ,,nie znajdziesz w tym biznesie przyjaciół, nie ma tutaj poczucia koleżeństwa", to jednak bohaterowie wykazują się cechami wskazującymi na ich przyjacielską bliskość (i to nie w sensie fizycznym). Autorka włożyła dużo pracy w zebranie informacji, w poznanie świata mody, jednak mam wrażenie, że nie potrafiła ich przedstawić na wysokim poziomie.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)