Piękna, melancholijna proza, sięgająca reminiscencjami czasów dawnych wojen, której wymowa stała się niesłychanie aktualna. Sam autor nie kryje swoich fascynacji Brunonem Schulzem, Gustawem Meyrinckiem czy Stefanem Zweigiem a także historią wschodniej Europy oraz zapomnianymi zakątkami Wielkiej Brytanii.
,,Niektóre z historii zawartych w tym zbiorze powstały pod wpływem wielkich pisarzy wschodnioeuropejskich, tworzących w okresie między dwiema wojnami światowymi, ale także w oparciu o powojenne opracowania poświęcone miastom i szeroko pojętym obiektom przyrody, które emanują tak ogromną magią, że książki im poświęcone stają się wręcz ich biografiami" - pisze w posłowiu do wydania ,,Epifanii" Colin Insole.
Bohaterowie tej poetyckiej prozy żyją na krawędzi świata realnego, na który ogromny wpływ wywiera świat inny, pogrzebany w odmętach wspomnień i sennych majaków. Twórczość Insole'a zadowoli jednocześnie miłośników symbolizmu oraz szczycących się wyrafinowanym gustem koneserów opowieści nadprzyrodzonych.
Informacje dodatkowe o Epifanie:
Wydawnictwo: Wydawnictwo IX
Data wydania: 2022-05-31
Kategoria: Horror
ISBN:
Liczba stron: 332
Tytuł oryginału: Elegies and Requiems
Język oryginału: angielski
Tłumaczenie: Tomasz Chyrzyński
Przeczytane:2022-05-10, Ocena: 6, Przeczytałam, 52 książki 2022, Insta challenge. Wyzwanie dla bookstagramerów 2022, Przeczytaj tyle, ile masz wzrostu - edycja 2022, Wyzwanie - wybrana przez siebie liczba książek w 2022 roku, 12 książek 2022, 26 książek 2022,
Oto niezwykle piękne i melancholijne dzieło. Historie w nim zawarte są jak ulotny sen. Są niczym portale do dziwnych uniwersów, będących pograniczem jawy i snu. Tutaj granice między światem realnym a nadprzyrodzonym zacierają się.
Insole snuje historie fascynujące, wciągające, trzymające czytelnika w objęciach do samego końca. Jego proza jest niesamowicie magiczna, nasycona tajemniczą symboliką i pełna metafor. Czyta się ją niespiesznie, delektując się i smakując. Jest przerażająco i zarazem pociągająco, momentami wręcz mistycznie. Opowieści te pozornie są proste, ale tak naprawdę wielowarstwowe, mają ukryte drugie dno.
Krajobrazy tu kreślone są eteryczne, widmowe, a miejsca zapomniane, opustoszałe, niszczejące i ponure. Charakteryzuje je rozpad i zgnilizna przyrody, spowite cieniem z wyczuwalnym echem dawnych mrocznych zdarzeń.
Bohaterowie egzystują w surrealistycznych miejscach rodem z sennych fantasmagorii, zawieszonych na granicy zdarzeń historycznych i postępu cywilizacyjnego. Czują się zagubieni, nawiedzani wspomnieniami okrucieństwa wojny. Przesiąknięci nostalgią, pełni rozterek nad bolesną przeszłością. W ich pamięci powracają migawki rodzinnych sekretów i zapomnianych starych bajań.
Ta proza jest literacką ucztą dla duszy, piękną i wzruszającą. Przejmująca tęsknota za starym światem jest tu mocno odczuwalna, skłaniająca do refleksji nad przemijaniem czasu i wzbudzająca ogrom emocji. Bardzo klimatyczna groza momentami szarpiąca za serce.
Polecam Wam z czystym sumieniem!
Z dumą objęłam patronatem tę niesamowitą książkę!