KUP TERAZ

Eksperyment Utopia
Dylan Evans

Ocena: 4 (1 głosów)

Inne wydania:

W 2014 roku Dylan Evans, brytyjski naukowiec zajmujący się badaniami nad sztuczną inteligencją, napisał niecodzienną książkę. Opowiedział w niej o tym, co spotkało go dziesięć lat wcześniej na terenie szkockich wyżyn.

Zanim Dylan Evans postanowił sprzedać cały swój dobytek i zamieszkać w Szkocji, pojechał do Meksyku. Obserwując resztki dawnej świetności kultury Majów, zaczął zastanawiać się, co stałoby się z człowiekiem, gdyby upadła współczesna cywilizacja. Skoro wspaniałe cywilizacje Ameryki Południowej zniknęły z powierzchni, to czy nas też może to spotkać? Dylan Evans – jak na naukowca przystało – postanowił to sprawdzić. Jego pomysł o nazwie Utopia miał być zakrojonym na niewielką skalę eksperymentem z dokładnie opracowanym scenariuszem – odważnym, ale zarazem, jak czas pokazał, naiwnym.

Założenia były bardzo proste – stworzenie samowystarczalnej społeczności, która powraca do natury i do minimalistycznego życia, mając w posiadaniu jedynie zasoby ograniczone przez hipotetyczną apokalipsę. W jurtach postawionych na podobieństwo tych mongolskich gatunek ludzki miał od podstaw stworzyć nowe społeczeństwo. Evans oczekiwał wręcz idyllicznego powrotu do natury. Planował pracowite czerpanie z jej zasobów, wytwarzanie wszystkiego własnymi siłami.

Ale nawet przez moment nie przypuszczał, że żadne z jego założeń nie miało szans na realizację. Wszystko co mogło, poszło nie tak...

W Mongolii jurty chronią przed zimnem i wiatrem, ale nie są przystosowane do dżdżystej szkockiej pogody. Evans zasypiał w ciepłym i suchym śpiworze, a budził się przemoczony i zmarznięty. Płody ziemi, zanim wyrosną i przyniosą owoce, muszą mieć czas na osadzenie się w glebie i zapuszczenie korzeni, a do tego czasu trzeba przecież coś jeść. Zanim nowa społeczność stanie się samowystarczalna, musi minąć czas – czas, którego Dylan nie zaplanował. Czas, który pokazał, że idylliczna wizja nowego społeczeństwa, które uciekało przed krachem cywilizacyjnym, nie ma nic wspólnego z brutalną i surową rzeczywistością. Uczestnicy eksperymentu pojawiali się i znikali w dowolnym dla siebie momencie, wnosząc różne pomysły i odciskając swoje piętno na społeczności. To był czas, kiedy zaczyna się powątpiewać w nawet najbardziej idealistyczne zamiary, bo zamiast nich pojawia się prawdziwa walka o przetrwanie.

Jak skończył się eksperyment Utopia? Dla doktora Evansa w szpitalu psychiatrycznym, w którym zatrzymano go, wynędzniałego i roztrzęsionego, z powodu myśli samobójczych. Czekała go ponadroczna droga do rekonwalescencji i odzyskania równowagi psychicznej.