W 2008 roku ambitna niemiecka dziennikarka Merle Hilbk wyjeżdża na Ukrainę i do Białorusi, by dowiedzieć się, jak wygląda życie w tych państwach w ponad dwadzieścia lat po wybuchu reaktora jądrowego w Czarnobylu.
Podróżuje przez skażone tereny aż do reaktora. W małych wioskach rozmawia z kobietami, których mężowie są zbyt zmęczeni i nie mają już sił, aby móc pracować - skutek napromieniowania. Przemierza strefę zamkniętą, którą prezydent Białorusi chce na nowo zasiedlić, aby zahamować starzenie się społeczeństwa. Jest tam zapraszana na szaszłyki przez Tadżyków, którzy są zadowoleni, że znów mają dach nad głową - choć znajduje się on w strefie zamkniętej. Dziennikarka stara się dotrzeć do zatajonych informacji, analizuje kontrowersyjne fakty, przedstawia tragedię z różnych punktów widzenia. Zawsze towarzyszy jej przy tym Masza, jej białoruska przyjaciółka, która urodziła się w 1986 niedaleko Czarnobyla.
"Czarnobyl Baby" to zbiór reportaży, który czyta się z niekłamanym zainteresowaniem. Uzupełniają go zdjęcia z Białorusi i Ukrainy, a także dodatek , w którym autorka prezentuje opis kolejnych faz wybuchu reaktora.
Merle Hilbk (ur. 1969 r.) niezależna dziennikarka związana z gazetami "Spiegel" oraz "Zeit", korespondentka w Rosji i Europie Wschodniej. W roku 2006 ukazała się jej pierwsza książka Sibirski Punk, w 2008 Die Chaussee der Enthusiasten - podróż przez rosyjskie Niemcy.
W mojej wyobraźni miejsce to od roku 1986 było zawsze jakby kulisami z innego świata, trochę Łowcą androidów, trochę Jestem legendą, apokaliptycznym światem filmowym za żelazną kurtyną. W 2003 roku zobaczyłam pierwsze reklamy wycieczek all inclusiv do strefy, a reaktor zamienił się w mojej głowie w raj dla turystów, w ukraiński zamek Neuschwanstein, w którym brakuje tylko sklepów z pamiątkami, popielniczek w kształcie reaktora albo wystawionych na sprzedaż minutników o wzorze licznika Geigera.
Informacje dodatkowe o Czarnobyl Baby Reportaże z pogranicza Ukrainy i z Białorusi :
Wydawnictwo: Carta blanca
Data wydania: 2011-11-25
Kategoria: Literatura faktu, reportaż
ISBN:
Liczba stron: 264
POLECANA RECENZJA
CZARNOBYL BABY REPORTAŻE Z POGRANICZA UKRAINY I Z BIAŁORUSI
Przyłóż ucho do szyn historii Teren ten kryje w sobie niebezpieczeństwo. Nie można go dojrzeć, usłyszeć ani dotknąć. Tego zagrożenia nie da się poznać zmysłami. Nikt by się nie domyślił, gdyby nie tablice na poboczach. Ostrzegają czerwonymi literami: „Uwaga! Zagrożenie radioaktywne”. Płyty i szlabany odgradzają od reszty świata strefę zamkniętą, skrywającą jedno z mitycznych miejsc ery nowożytnej: reaktor bloku numer cztery. Strefa, o której mowa, została utworzona w 1986 roku ze względów bezpieczeństwa po awarii reaktora Czernobyl’skoj atomnoj elektrostancyi imien...
więcej
Kup książkę Czarnobyl Baby Reportaże z pogranicza Ukrainy i z Białorusi
Sprawdzam ceny dla ciebie ...
Cytaty z książki
REKLAMA
Zobacz także
Czarnobyl Baby Reportaże z pogranicza Ukrainy i z Białorusi - opinie o książce
Uważam, że książka ma wymierną wartość faktograficzną - sporo można się z niej dowiedzieć. Ale zdecydowanie nie polecam traktować jej jako rzetelnego źródła o stosunkach międzyludzkich i społeczności opisywanych państw (co reklamuje tył okładki). Uważam, że autorce brak reporterskiego wyczucia i wrażliwości, by zrozumieć ludzi, których opisuje. Świadczy o tym wiele sytuacji z książki, chociażby scena z obiadem u Maszy. Mimo, że nigdy nie byłem na Białorusi, niejednokrotnie miałem wrażenie, że lepiej rozumiem opisaną rzeczywistość, niż autorka książki, która wydaje się przesiąknięta zachodnim strachem i zabobonami dotyczącymi wschodu i atomu, które nie pozwalają jej podnieść klapek z oczu na więcej, niż małą szczelinę, przez którą wiele nie trafia do jej oczu.
Po przeczytaniu "Czarnobylskiej modlitwy" Aleksijewicz, sięgnęłam po "Czarnobyl baby'. Merle Hilbk brak wyczucia, nie do końca umie zinterpretować otaczającą rzeczywistość. A jednak warto. Ja czytając tę książkę poczułam w ustach smak płynu Lugola, który podali mi w piaskownicy.
Strefa zamknięta przeraża i kusi. Zazdrościłam Niemce tych podróży.
Autorka głos oddaje głos również swej białoruskiej tłumaczce. Masza mówi zdanie, które jak dla mnie jest puentą tej książki:"Niemcy mają swój Czarnobyl, a my swój". Mnie chyba do tego niemieckiego daleko.
