Czara Cieni
Frances Hardinge

Po raz pierwszy czytałam książkę z literatury młodzieżowej, w której nie znalazłam ani okruszka radości. „Czara cieni” jest powieścią fascynującą, ale niezwykle mroczną. Podczas lektury czytelnik jest zawieszony między jawą a snem i ma do czynienia z ciągłym niepokojem. Jeśli szukacie lekkiej młodzieżówki… to niestety ta książka nie jest dla Was.
Zgódka ma dwanaście lat i nawiedzają ją niezwykle realne koszmary o duchach. Z czasem dziewczyna zdaje sobie jednak sprawę, że duchy nie nawiedzają jej tylko podczas snu, ale również na jawie. Matka ostrzega ją, aby swój niezwykły dar trzymała w tajemnicy i aby ćwiczyła swój umysł w obronie przed zjawami. W celu ćwiczeń zamyka córkę na cmentarzu. Zgódka po pewnym czasie buntuje się i zaczyna wypytywać o swoją przeszłość. Po jednej z kłótni wywołanej w miasteczku dziewczynka ucieka od matki w tłum rebeliantów. Podczas zamieszek jej mama ginie a Zgódka obwinia się o jej śmierć. Po dramatycznych wydarzeniach dziewczynka pragnie odnaleźć ducha swojej mamy, aby pogodzić się z nim.  Niestety podczas poszukiwań Zgódka trafia na ducha Niedźwiedzia, który zamieszkuje w jej umyśle. Niedźwiedź z czasem staje się jej sprzymierzeńcem. Niedługo po śmierci matki, dziewczynka trafia do rodziny swojego zmarłego ojca. Podczas mieszkania w ich posiadłości Zgódka odkrywa, że nie tylko ona ma dar widzenia duchów. Dziewczyna zaczyna podejrzewać, że jej dar jest raczej przekleństwem i że przez niego jej życie jest zagrożone. Rodzina jej ojca skrywa, bowiem mroczny i niebezpieczny sekret. Ich dom staje się więzieniem, z którego dziewczynka za wszelką cenę musi uciec. Zgódka zaczyna planować ucieczkę. Nie zdaje sobie sprawy, że podróż, w którą się wybiera odmieni nie tylko jej los, ale również całego kraju.
„Czara cieni” to niezwykle mroczna książka. Niepokojąca, przytłaczająca a zarazem fascynująca. Myślę, że jest to książka kierowana do starszej młodzieży lub osób już dorosłych. Nie każdemu spodoba się jej specyficzny klimat. Ja osobiście czytałam ją kilka dni, ponieważ jej lektura mnie przytłaczała. Bohaterowie troszkę chaotyczni, ale są to przecież dzieci, więc nie miałam, co do nich wielkich wymagać. Na plus zasługuje pomysł na książkę, ale minusem jest rozwleczona fabuła. Osoby, które lubią mroczną fantastykę będą zadowoleni. Zastrzegam jednak, że lektura jest raczej smutna, choć ma swój specyficzny urok.