Córka Kleopatry
Michelle Moran

Historia miłości ostatniej królowej Egiptu Kleopatry i Marka Antoniusza uchodzi za jedną z najpiękniejszych, a zarazem najbardziej tragicznych w dziejach ludzkości. Nieszczęsne losy kochanków zainspirowały Michelle Moran do stworzenia fabuły oscylującej wokół barwnych, choć dramatycznych kolei życia dwojga dzieci będących owocem miłości tego związku, bliźniąt Aleksandra Heliosa i Kleopatry Selene, ostatnich potomków królewskiego rodu Ptolemeuszy.

Aleksandria, 30 r p.n.e.
Do Egiptu wkraczają zwycięskie legiony cesarza Oktawiana. Kleopatra i Antoniusz zdają sobie sprawę, że wszystko stracone i wybierają wspólną śmierć. Osierocają przy tym trójkę swoich dzieci: 10 - letnie bliźnięta Aleksandra i Selene oraz kilkuletniego Ptolemeusza. Rozkazem cezara pozostają przy życiu, by mogły wziąć udział w jego triumfie. Utraciwszy nie tylko wszystkich swoich bliskich, lecz także królewskie dziedzictwo, zdane na łaskę zwycięzcy, niepewne swego losu dzieci wyruszają w długą podróż do Rzymu, którą przeżyją tylko bliźnięta.
Selene i Aleksander trafiają pod opiekę siostry cezara, Oktawii - byłej żony Marka Antoniusza, porzuconej przezeń dla Kleopatry. Mimo tego obdarzona wielkim sercem Oktawia zajmuje się dziećmi męża z czułością i chroni je przed intrygami wrogo nastawionej szwagierki, Liwii. Pod troskliwym okiem siostry Oktawiana ostatni Ptolemeusze powoli przywykają do rzymskich realiów i pełnego intryg życia cesarskiej rodziny. Znajdują też przyjaciół: Julię, córkę cezara i Marcellusa, syna Oktawii przeznaczonego na męża Julii i prawdopodobnego następcę Oktawiana, w którym Selene skrycie się podkochuje.
Dzięki łaskawości imperatora dzieci mogą kontynuować naukę; obdarzona talentem artystycznym Selene, której marzy się przywrócenie dawnej świetności Aleksandrii, pobiera lekcje u słynnego architekta Witruwiusza, jej brata zaś bardziej interesują wyścigi konne i poezja. Oboje jednak nie przestają marzyć o powrocie do Egiptu i objęciu należnego im miejsca na tronie, nieświadomi roli, jaką wyznaczył im August.

"Córka Kleopatry" to napisana z wielkim rozmachem, a zarazem wyjątkową dbałością o historyczne realia opowieść o losach ostatniej potomkini faraonów - młodej kobiety obdarzonej nie tylko niezwykłą urodą i charyzmą, lecz także błyskotliwą inteligencją, siłą woli i niezłomnym charakterem, która znalazła w sobie dość siły i hartu ducha, by podźwignąć się z tragedii dzieciństwa oraz odwagi, by walczyć o swoje szczęście i realizację swoich marzeń. I choć niezwykłe losy egipskiej księżniczki są wdzięcznym tematem powieści, potrzeba czegoś więcej, by przekuć je na równie fascynującą i przemawiającą do wyobraźni opowieść, jak uczyniła to Michelle Moran. Pod jej piórem starożytny Rzym zuchwale powraca do czasów swej świetności, na powrót tonąc w gąszczu politycznych intryg, zakulisowych walk o władzę i gorących romansów; barwny starożytny świat ożywa na naszych oczach z całym bogactwem wierzeń, obyczajów i politycznego zamętu okresu cesarstwa nadającego charakter i rytm rzymskiej codzienności dzięki pieczołowicie i z pasją odtworzonym realiom urbs aeterna. Idealna równowaga pomiędzy bujną wyobraźnią autorki a rzetelnością i dbałością o zgodność z historycznym przekazem zaowocowała intrygującą świeżością spojrzenia i fabułą zachwycającą iście patrycjuszowskim przepychem.
Szczególną uwagę poświęciła autorka wykreowaniu postaci bohaterów nie tylko dbając o zgodność ich charakterów z historycznymi źródłami, lecz także o nadanie im psychologicznej głębi i wiarygodności. Dzięki temu "Córka Kleopatry" to również wnikliwy i solidny portret ludzi uwikłanych w życiowe dramaty, wewnętrzne rozterki, moralnie rozdartych, próbujących pogodzić własne szczęście z wymogami bezwzględnej racji stanu - a wszystko to na tle fascynująco barwnej panoramy starożytnego Rzymu przełomu tysiącleci.
Nie sposób nie docenić bogactwa fabuły, która przy wszystkich powyższych zaletach niepozbawiona jest napięcia i dynamicznych zwrotów akcji; w połączeniu z sugestywnie oddanym, niepowtarzalnym antycznym klimatem i intrygująco nakreślonym postaciom emanującym intensywnością emocji, których niejeden mógłby im pozazdrościć, mamy wrażenie, że przenosimy się w dawno minioną rzeczywistość będącą areną dla zapomnianych już ludzkich dramatów rozpalających niegdyś masową wyobraźnię. Nie trzeba wiele, by samemu przenieść się w te na poły legendarne czasy - wystarczy sięgnąć po tę pasjonującą, huczącą od emocji książkę.