Druga cesarzowa
Michelle Moran

"TAKI CZŁOWIEK JAK JA NIE PRZEJMUJE SIĘ ZBYTNIO ŻYCIEM MILIONA LUDZI"

Czytając książki historyczne, wciąż na nowo zaskakuje mnie ich specyficzny klimat, który z różnym skutkiem przekazuje nam wyjątkowego ducha tamtych lat. Ów książki, prezentujące dawną etykietę, dawne stroje czy choćby w końcu rządzące wówczas w architekturze style, w iście magiczny sposób, niczym podczas podróży w najprawdziwszym wehikule czasu, rysują przed czytelnikiem często bardzo rzetelny obraz minionych wieków. Dokładny rzut na historyczne postacie, których czyny zaznaczyły się, mniej lub bardziej, w przeszłości, czy specyficzny, przyczynowo - skutkowy układ fabularny, ściśle połączony z chronologią zdarzeń, to cechy, które wspólnie układają się na pasjonującą i przede wszystkim autentyczną lekcję historii. "Druga cesarzowa" autorstwa Michelle Moran to powieść reprezentująca w mistrzowski sposób swój gatunek.
 
Maria Ludwika, dziewiętnastoletnia córka cesarza Austrii, zmuszona jest zawrzeć, typowe dla tamtych lat, małżeństwo polityczne ze nienawidzonym Bonaparte, mężczyzną znanym w kręgach, przede wszystkim, ze swojego nieokrzesanego charakteru, wyzutego z jakichkolwiek znamion ogłady czy kultury. Młodziutka kobieta, dla dobra własnego kraju, opuszcza rodzinną Austrię, pozostawiając za sobą wszelkie zalążki uczucia zwrócone w stronę innego mężczyzny. Po długiej i męczącej podróży, w końcu trafia na dwór Bonapartów, gdzie już pierwszego dnia, w całej okazałości, poznaje grubiański charakter męża...

Człowiek, który trząsł całą Europą, siejąc w potomnych widmo kolejnej wojny, Zwykły generał, który na ruinach kraju wyniszczonego wojną, zbudował prawdziwe imperium. W końcu największy prostak, którego charakteryzowała niemal maniakalna ambicja. Napoleon! Mężczyzna, który cierpiał na obsesję dworskiej etykiety, który traktował kobiety jedynie jako źródło zaspokajania własnych potrzeb. Autorka nie pozostawia złudzeń, bezwstydnie obnażając grubiański charakter cesarza. Wszystkie skandale, które regularnie wybuchały na dworze francuskim, stanowiły źródło pikantnych plotek, którymi karmiły się kraje Europy. Z rosnącym niedowierzaniem czytałam o kolejnych brutalnych ekscesach Bonapartego, dziękując w duchu autorce za ten niesamowicie rzetelny obraz jego osoby. Zaś z drugiej strony, kibicowałam z całego serca Marii Ludwice, która pomimo licznych upokorzeń ze strony nieobliczalnego męża, zawsze zachowywała swoją godność, z prawdziwą pasją zastępując go na tronie podczas wojen. 
 
Autorka przedstawia też w swojej powieści niezwykle kontrowersyjną postać siostry Napoleona, Paulinę, których stosunek daleki był od wizerunku spokojnego rodzeństwa, wręcz przeciwnie, szokował pożądaniem, niezdrową relacją, która miała znamiona kazirodztwa. Bezwzględna, zimna, oddana bezwarunkowo swojemu bratu oraz idei, której przyświecała chorobliwa chęć rządzenia światem. Niczym mityczne postacie faraona Ozyrysa i Izydy, Paulina pragnęła stanąć u boku Napoleona, zarówna jako jego kochająca żona, a zarazem najwierniejsza siostra. Ponętna nimfomanka, której główną uciechą były łóżkowe ekscesy. Jej niezwykle specyficzny charakter przejawiający objawy prawdziwego szaleństwa, szokował dawniej ówczesnych ludzi, ale bulwersuje i teraz, na każdej stronie książki coraz bardziej oburzając czytelnika. 
 
Ogromną zaletą recenzowanej powieści jest przedstawienie całej historii z perspektywy trzech osób: Marii Ludwiki, Pauliny i Paula Moreau – jej szambelana. Autorka operując tym specyficznym sposobem narracji, umiejętnie odsłania ich wielobarwny koktajl uczuć, obnaża targające bohaterami bolączki oraz w końcu oddaje bardziej kompletny obraz rodziny Bonapartów. Warto zwrócić też uwagę na wszystkie źródła, którymi posługiwała się autorka, w celu odtworzenia ostatnich sześciu lat panowania Napoleona. Tysiące rzetelnych materiałów, a nawet liczne zachowane listy, których fragmenty Michelle Moran przytoczyła w swojej powieści, szokują swoim autentyzmem, dając prawdziwy wgląd w kontrowersyjne życie Napoleona. Zachęcam Was szczerze do lektury „Drugiej cesarzowej”, która otworzy wam podwoje do pikantnych sekretów francuskiego dworu. Jestem wprost zachwycona tą pozycją i mam nadzieję, że poznam przyszłości w inne utwory tej utalentowanej autorki. Polecam!

Druga opowieść tej autorki i jestem zachwycona. Tak pięknie pisze o tym jakimi pobudkami kierowali się wielcy ludzie tego świata, jak ich najbliżsi na to reagowali, o ich uczuciach, słabościach. Ani na chwilę nie potrafiłam oderwać się od tej, jakże nieprawdopodobnej historii. To wspaniałe, że Michelle Moran potrafi w taki sposób oddać sens i energię swoim powieściom, że miotają człowiekiem najróżniejsze emocje. Zdecydowanie polecam!