Nazwisko Balzaka, dla współczesnych, było przede wszystkim mianem spowiednika serc i dusz kobiecych, człowieka, który, jak nikt przed nim, zrozumiał i zanalizował kobietę, podchwycił ją i uwiecznił w jej wielkości i małostkach, jej prawdzie i kłamstwach, i stworzył cały orszak niezapomnianych postaci kobiecych.
Żona zaczęła w końcu znajdować pewną monotonię w tak dobrze urządzonym Edenie. Doskonałe szczęście pierwszej kobiety w raju ziemskim przyprawiło ją o mdłości, jakie sprawia zbyt długie sycenie się słodyczami, i obudziło w hrabinie pragnienie, jak u Rivarola podczas lektury Floriana, aby spotkać jakiegoś wilczka wśród tej pasterskiej idylli. Oto, jak się zdaje, wiekuiste znaczenie symbolicznego węża, do którego Ewa zwróciła się prawdopodobnie z nudów. Morał ten wyda się może nieco śmiały w oczach protestantów, którzy biorą Genezę bardziej na serio niż sami Żydzi. Ale położenie pani de Vandenesse da się wytłumaczyć bez figur biblijnych: czuła w duszy olbrzymią niezużytą siłę, szczęście nie sprawiało jej cierpienia, spełniało się bez trosk i niepokojów, nie drżała o jego utratę, objawiało się co rano w tym samym niebieskim kolorze, z tym samym uśmiechem, z tym samym miłym słowem. Żaden powiew, nawet zefiru, nie marszczył tego czystego jeziora: pragnęłaby nieco sfalować tę taflę.
Wydawnictwo: MG
Data wydania: 2018-02-15
Kategoria: Literatura piękna
ISBN:
Liczba stron: 144
Tytuł oryginału: Une fille d'Eve
Język oryginału: francuski
Tłumaczenie: Tadeusz Żeleński-Boy
Powieść "Córka Ewy" po raz pierwszy została wydana w odcinkach, na przełomie 1838/1839.
Należy do cyklu pt. "Komedia ludzka".
Obyczajowy romans z historią w tle. Tak w skrócie można scharakteryzować gatunek "Córki Ewy". Jest to opowieść o hrabinie Marii de Vandenesse, która znudzona swym wygodnym życiem, pozwoliła uwikłać się w romans z niejakim pisarzem Raul'em Natan'em. On zaś w owej znajomości dostrzegł szansę i korzyść dla rozwoju swej sławy dziennikarskiej. Po prostu chce on wykorzystać hrabinę, a w zasadzie jej majątek do zrealizowania planów wydania dziennika. I tu się zaczyna cała akcja warunkowana relacjami damsko - męskimi.
Powieść ukazuje także zależności społeczne i wchodzi w zakamarki natury ludzkiej. Jak już wspomniałam, autor zdaje się tu bardzo dokładnie znać psychikę kobiety. W "Córce Ewy" jest to bardzo zauważalne. Wręcz drąży i bada ścieżki zachowań i motywów postępowania płci pięknej.
Jednocześnie "ocenia" mężczyzn, pokazując ich wielką słabość i bezradność wobec kobiecych "gierek". Tym samym uczy szacunku i godności do kobiet.
Poza hrabiną i Natan'em występują tu: Ferdynand du Tillet, wicehrabia Feliks Amadeusz de Vandenesse, Wilhelm Schmuke.
Analiza stosunków społecznych w XIX wiecznym Paryżu. Autor posługuje się opozycją między światem wyższych sfer salonów arystokratycznych a pensjonatem...
W prowincjonalnym Sancerre Jean de la Baudraye, dawny spekulant, poślubia w celu zdobycia prestiżu i wpływów ambitną i utalentowaną Dinę Piédefer. Piękna...