Córka cieni. Siedem szmacianych dat
Ewa Cielesz

Adam znajduje pamiętnik w starej i opuszczonej bieszczadzkiej chacie. Historia w nim zawarta wciąga młodego studenta.

Magdalena, panna z dobrego domu zakochuje się z wzajemnością w Piotrze, chłopaku poznanym w cukierni. Związkowi jest przeciwny ojciec dziewczyny. Młodzi uciekają. Po trudach podróży trafiają do schowanej w beskidzkich lasach chaty. Wiodą szczęśliwe życie dopóki nie wybucha wojna. W tych okolicznościach rodzi im się córeczka. 

Ostatni wpis w pamiętniku dotyczy jej siódmych urodzin. Adam postanawia dowiedzieć się więcej o Julianie. Może mu w tym pomóc przypadkowo poznana dziewczyna.

Pierwszy tom trylogii. Z przyjemnością sięgnę po kontynuację.

Powieść właściwie czyta się sama - nie czuć nawet upływu czasu po zapoznaniu z treścią pierwszej strony. Gratulacje dla autorki za przykuwający uwagę wstęp oraz wplatanie w opowieść wątków historycznych tak płynnie, że tworzą jedną spójną całość. Nie sposób określić gdzie literacka fikcja przechodzi w rzeczywiste fakty.
Ciekawym zabiegiem jest osadzenie chłopaka - młodego mężczyzny w roli odkrywcy i czytelnika pamiętnika Magdaleny.
W ogóle pani Cielesz ma więcej ciekawych pomysłów w tej książce.
Zakończenie pozostawia w duszy rozdzierający niedostatek i paląca potrzebę sięgnięcia po kolejne tomy.

Rewelacyjna książka, świetnie się czyta, wciąga od pierwszej strony. Sporo historii, sporo emocji, wartka akcja. Jedyne do czego mam zastrzeżenia to do trochę nierealnego podejścia do samotnego życia w lesie. Panienka z dobrego domu i kelner potrafią nagle uprawiać ziemię, zbierają plony, polują, karczują i planują zasiewy. Tego nie kupuję, ale i tak: przygoda jest, więc polecam. Na pewno sięgnę po kolejne części.