Przeżywająca małżeński kryzys trzydziestoletnia kobieta pewnego dnia poznaje czeczeńskiego uchodźcę, który wraz z grupą robotników przeprowadza u niej remont poddasza. Kobieta czuje do Czeczena silne przyciąganie. Zaciekawiona swoimi uczuciami, postanawia zaryzykować i poddać się im. On, 10 lat młodszy, głęboko wierzący muzułmanin, próbuje się bronić, nie chcąc naruszać świętych granic rodziny, ostatecznie jednak wdaje się w pełen namiętności romans z kobietą. Doświadczenie tak silnego emocjonalnego związku wywiera na bohaterce głębokie piętno. Wyzwala w niej tytułową „chuligankę”, która nie waha się postawić całego swojego życia na głowie, aby podążać za głosem serca.
więcej
Informacje dodatkowe o Chuliganka:
Wydawnictwo: Czarna Owca
Data wydania: 2013-06-05
Kategoria: Obyczajowe
ISBN:
Liczba stron: 288
POLECANA RECENZJA
CHULIGANKA
Co zrobić, gdy z pozoru poukładane życie nie jest takie, jakiego byśmy oczekiwali? Co zrobilibyśmy, gdybyśmy - będąc w związku małżeńskim, mając dzieci, pracę - nagle nieoczekiwanie zostali trafieni strzałą Amora?
To właśnie przytrafiło się blisko trzydziestoletniej Ewie. Ewa ma już wszystko, co większość kobiet w jej wieku posiada: męża, dom, dzieci, pracę... Nie ma jednego - udanych relacji z mężem. Małżeństwo stoi nad przepaścią. Wtedy pojawia się ON - budowlaniec, który pracuje w domu Ewy. Jest młody, ma dwadzieścia lat. To muzułmanin, z pochodzenia Czeczen, który pracą w budowlance zarabi...
więcej
Kup książkę Chuliganka
Sprawdzam ceny dla ciebie ...
Cytaty z książki
REKLAMA
Zobacz także
Chuliganka - opinie o książce
Ewa ma trzydzieści jeden lat, dwójkę małych dzieci, piękny dom, dobrą pracę i świetlane perspektywy na przyszłość. Jedynie relacje z mężem nie układają się zbyt najlepiej.Tymczasem w domu przeprowadzany jest remont poddasza. Pewnego dnia pojawia się nowa ekipa robotnicza, w której znajduje się Zeliem Ismanow, dwudziestoletni, wysoki, przystojny muzułmanin, z pochodzenia Czeczen. Mężczyzna od razu wpada dziewczynie w oko. Po jakimś czasie między nimi wybucha gorące pożądanie, jednak potajemne schadzki na dłuższą metę nie wystarczają kochankom. Zeliem nie uznaje kompromisów i czuje się źle, jako ,,ten trzeci'', lecz miłość nie wybiera. Ewa również nie potrafi wyrzucić go ze swojego serca i umysłu.
,,Nie miałam pojęcia, jak sobie pomóc.
Jak zapomnieć?
Jak sobie przetłumaczyć?
Jak przestać kochać?
Jak nie myśleć?
Jak nie mieć nadziei?
Jak wyrzucić, wymazać z siebie?"
Czy ich uczucie ma szansę na przerwanie? Czy warto zostawić dla biednego obcokrajowca swoje wygodne życie?
,,Chuliganka’’ jest debiutem literackim Izabeli Jung, ale już teraz mogę śmiało napisać, że to naprawdę znakomita powieść obyczajowa. Może i były jakieś małe literackie wpadki, lecz osobiście ich nie zauważyłam. Pomysł na fabułę uważam niezwykle nowatorski. Dotychczas nie spotkałam tak ciekawie nakreślonego egzotycznego romansu. Połączenie dwóch różnych kultur stanowi niebezpieczny koktajl Mołotowa. Ewa i Zeliem są jak dwa przeciwstawne bieguny. Dzieli ich nie tylko wiek, religia, mentalność, ale również pogląd na rodzinę. Czy w takiej sytuacji można stworzyć normalny związek? Trzeba również pamiętać o tym, że główna bohaterka jest matką i żoną. W tym momencie zapewne wiele osób zacznie krytykować jej nieodpowiedzialne zachowanie. Jak można być taką egoistką i myśleć tylko o własnych potrzebach? Ja też początkowo tak myślałam, lecz z biegiem czasu zrozumiałam, że to nie jest zwyczajne, szczeniackie zauroczenie. To, co ich łączyło było silniejsze od nich samych.
,,Wirowaliśmy wokół siebie jak dwa beztroskie listki spadające w bezdenną przepaść. Nieświadoma lub pozbawiona świadomości tańczyłam w koło niego jak motyl, zamiast wryć się pazurami w przelatujące przed oczami kamieniste ściany przepaści’’.
Nie popieram zdrad, ale w przypadku Ewy wyjątkowo zaakceptowałam jej wielkie uczucie do obcokrajowca. Zeliem, mimo młodego wieku wydał mi się nadzwyczaj dojrzały. Może wynika to z faktu, iż od wczesnych lat dzieciństwa bardzo wiele złego doświadczył w swoim życiu. Autorka szczegółowo i precyzyjnie nakreśliła czeczeńską mentalność mieszkańców tego narodu pokazując ich niebywałą dumę, hardość, religijność, oddanie i waleczność. Muszę przyznać, że na swój sposób podziwiam odwagę głównej bohaterki, która nie bacząc na liczne społeczne i kulturowe przeszkody podążała za głosem swojego serca. Czasami po prostu tak bywa, że miłość jest ślepa, głucha i niepełnosprawna.
Jestem pod wielkim wrażeniem tej książki. Izabela Jung stworzyła piękną, ekscytującą, poruszającą historię o niezwykle trudnej, zakazanej miłości. Tutaj emocje wylewają się ze wszystkich stron niczym gorąca lawa z wulkanu. Pierwszoosobowa narracja prowadzona z perspektywy Ewa pozwala nam dogłębniej poznać jej myśli, uczucia i wszelkie targające nią życiowe rozterki. Wartka akcja obfituje w zaskakujące wydarzenia, zaś umiejętnie zbudowane napięcie podnosi się wprost proporcjonalnie do każdej kolejnej sceny. Największym plusem są bohaterowie – wyraziści i przede wszystkim naturalni. Jak każdy z nas mają wady i zalety. Zaślepieni miłością popadają niejednokrotnie z jednej skrajności w drugą. Autorka doskonale pokazała intensywność uczuć, ich ważność i zaangażowanie. Niemal sama zapragnęłam sięgnąć po ten zakazany owoc.
Dawno nie czytałam powieści napisanej z taką pasją, żarliwością i namiętnością. To nie jest typowy, banalny romans, wręcz przeciwnie. Wspólnie z głównymi bohaterami doświadczymy smaku gorzko-słodkiej miłości. Czy warto, zatem porzucić wszelki możliwy umiar oraz rozsądek i pójść wymarzoną drogą do ,,raju’’? Zobaczcie sami, jak kocha serce chuliganki.
Tytułową bohaterką jest 30-letnia Ewa która ma ustabilizowane życie na poziomie, dwóch wspaniałych małych synów, satysfakcjonującą pracę oraz nieźle zarabiającego męża. Jednak częste wyjazdy zagraniczne owego męża oddalają małżonków od siebie.
Ewa przeprowadza remont poddasza i w sumie nie spodziewa się po nim niczego niezwykłego. Zaskoczeniem jednak pewnego dnia staje się pojawienie wraz z ekipą remontową młodego czeczena. Wpada on w oko Ewie która wyszukuje preteksty aby pobyć z nim chociaż chwile. I zaczynają się tajemnicze spotkania które jednak kochankom nie wystarcza.
Akcję książki poznajemy z relacji bohaterki. Ona jest narratorem, poznajemy jej myśli i rozterki.
Niestety nic dobrego o tej książce nie mogę powiedzieć. Sięgnęłam do niej oczekując , że będzie to studium psychologiczne związku ludzi różnych kultur, fascynacji drugim człowiekiem. A było to studium zdrady i to w prymitywnym wydaniu. Nie chodzi tu o tak zwane momenty, bo jesteśmy przecież dorośli, ale o spłycenie uczucia do relacji damsko-męskich. Bohaterka jest psychologiem, ma męża, dzieci,wdaje się w romans z dziesięć lat, czy nawet więcej młodszym Czeczeńcem a w książce nie ma żadnych głębszych przemyśleń kobiety na temat rozpadu dotychczasowego związku, Że o wyrzutach sumienia nie wspomnę. Tak, jakby tej rodziny w ogóle nie było, albo była ona ważna w jej życiu tak samo, jak nie wiem, właściciele osiedlowej kwiaciarni.
Nie będę się długo rozwodzić nad tą ksiażką. Lepiej pisać o tych dobrych, a przed złymi ostrzegać.
Dla mnie był to czas stracony. W pewnym momencie nawet zdałam sobie pytanie "Ludzie, o czym ja czytam? O tym jak skutecznie zaaranżować randkę z kochankiem? Gdzie można sprawnie i szybko uprawiać seks?" Nie jestem pewna, czy ta wiedza jest mi w życiu niezbędna.
Czytałam kiedyś książkę opowiadającą podobną historię "Życie seksualne mojej ciotki". I było to studium kłamstwa kobiety zdradzającej. Ale to studium kłamstwa było studium psychologicznym, historia była opowiedziana w ciepłej atmosferze i nikogo nie znam, kto czytał tę powieść, żeby nie był przynajmniej oczarowany. Można stworzyć piękny obraz? Można. A o "Chuligance" lepiej już nie wspominać.
Bardzo udany debiut.
To książka nie tylko o pełnym emocji egzotycznym romansie ale... przede wszystkim o miłości zakazanej, trudnej a wręcz niemożliwej. O podążaniu za głosem serca wbrew własnemu rozsądkowi, o podejmowaniu trudnych życiowych decyzji, i o radzeniu sobie ze swoimi uczuciami. Pozycja, która zapada w pamięć. Polecam.
Ewa ma poukładane życie. Dobrego męża, dwoje dzieci, dom i pracę, w której realizuje siebie na nowo. Wydawać by się mogło, że ma wszystko, jej znajomi zazdrościli jej takiego życia, a ona mimo to czuła, że czegoś jej brak. Tak już jest gdy ma się duszę chuliganki i w życiu oczekuje więcej emocji. Gdy tylko wśród Czeczeńców - ekipy budowlańców zatrudnionych do remontu strychu wypatrzyła Jego, wiedziała, że znajomość musi rozwinąć się w wiadomym kierunku. I tu wszystko się zaczyna. Ewa całkowicie zatraca się w nowym uczuciu. Zapomina o domu, dzieciach i pracy. Wszystko to przestaje być ważne. Spotkania z Zeliemem uskrzydlają ją, podnoszą adrenalinę i ...
Książka nie jest wcale romansem, jak to można wywnioskować po przeczytaniu kilku pierwszych stron. Owszem opowiada o miłości, ale bardziej z psychologicznego punktu widzenia niż uczuciowego. Związek Ewy z Zeliemem z góry skazany był na porażkę. Duża różnica wieku, inna religia, kultura, odmienny bagaż doświadczeń... to nie mogło się udać. Jednak mimo wszystkich przeciwności para zaczęła się spotykać. Poza głównym wątkiem na uwagę zasługuje przybliżenie czytelnikowi Czeczenów i ich kultury. Choć w książce jest tylko zarys tej tematyki to jednak pobudza do myślenia i zmusza czytelnika do weryfikacji własnych poglądów, a nawet zrozumienia.
Bardzo podobał mi się sposób pisania autorki - luźny, szczery, bezpośredni. Nie było tu owijania w bawełnę, nadmiernego słodzenia, moralizowania, czy cenzury. Język użyty w powieści sprawił, że czytało się ją błyskawicznie. Treść można podzielić na dwie części: ekspresyjną i refleksyjną. Uważam, że to bardzo trafny zabieg literacki. Tym bardziej jest mi trudno uwierzyć, że to debiut. To świetna książka. Jestem przekonana, że w bilansie książek przeczytanych w 2013 roku znajdzie się ona w pierwszej dziesiątce :) Po przeczytaniu książki miałam okazję wysłuchać kilku wypowiedzi autorki na temat tej pozycji. Autorka wyznaje, że użyte w książce imiona: Ewy i jej męża Adama nie jest przypadkowa. Biblijni bohaterowie też mieli wszystko - żyli przecież w Raju, a jednak mimo to skusił ją "wąż". Zastanawiać też może dlaczego w powieści tak mało jest męża i dzieci, przyznam, że sama się nad tym zastanawiałam. Autorka wyjaśnia, że tak naprawdę stanowią oni tylko tło dla treści. Wspomina o nich w książce dla podkreślenia momentu życiowego bohaterki, a nie jako dopełnienie fabuły.
Spodziewałam się bardziej ambitnej opowieści i głębszej analizy. Dla mnie dość płytka opowieść .Ja nie polecam. Ale na wakacje lekka, o zabarwieniu erotycznym, szybko się czyta. Mam niedosyt ze taka powierzchowna. Jedyne co mogę pochwalić to faktycznie opis relacji i tradycji jakie panują u Czeczenów. cos co dla nas jest nie do zaakceptowania .
