Behemot
Scott Westerfeld

Pamiętacie jeszcze Deryn i księcia Alka z pieszej części cyklu Lewiatan, o tym samym tytule?

Tym razem tych dwoje w wirze przygód wojennej zawieruchy przybywają do Konstantynopola. Tutaj Alek styka się z tureckimi rewolucjonistami, którzy mają swoje cele i poglądy na rozszerzającą się ekspansję Niemiec. Natomiast Deryn jest oddanym "żołnierzem" . Nie boi się spełniać najniebezpieczniejsze tajnych zadań, które dostaje do wykonania. Jest odważna , ale jest ktoś, kto może jej zagrozić. I nie jej bezpieczeństwu, ale może odkryć i zdradzić jej tajemnicę dotyczącą płci. Jaką cenę musi Deryn zapłacić, za milczenie nadętego Volgera?

Ta część nie odbiega dużo od poprzedniej,. Więc nie ma się zbytnio nad czym rozpisywać. Bohaterowie w dalszym ciągu wykazują młodzieńczą niewinność , naiwność i beztroskę. Deryn działa impulsywnie , nie bacząc na dramatyczne skutki swoich poczynań , a Alek mimo, że próbuje działać strategicznie, to na razie na planach się kończy.
Dobrze, ze wyobraźnia pisarza nie zwalnia. Bo czasami bywa, że drugie części zwalniają tempo, a tym samym ciekawość czytelnika gwałtownie spada. A przecież chodzi, by zainteresowanie powstrzymać na równym , a może i wyższym poziomie, by wyczekiwanie na kolejną cześć sięgało zenitu.

Uważam, że autor spisał się znakomicie. Akcje prowadzi tak, by "stary" czytelnik, jak ja nie zważał na wiek bohaterów i mógł sobie idealizować toczące się wydarzenia. Dodatkowym bodźcem do pobudzenia wyobraźni mogą być czarno-białe ilustrację w wykonaniu Keitha Thompsona.

Za kilka dni zabieram się za ostatnią, kulminacyjną cześć cyklu. Ciekawe , czy zakończenie zaskoczy? Poczytamy, zobaczymy. Na pewno zdam relację.