Recenzja książki: Życie. Następny poziom. Coaching transpersonalny

Recenzuje: Justyna Gul

Osiągnij stan flow!

Moda na coaching trwa od kilku lat, a popularność tego procesu prowadzącego do rozwoju wynika z jego skuteczności. Dzięki spotkaniom z coachem istnieje możliwość polepszania jakości swojego życia osobistego czy zawodowego, coaching pomaga w walce z otyłością, w wychowaniu dziecka. Kluczem do sukcesu jest działanie – w tej relacji klient wraz z coachem ustala kolejne cele i pracuje nad nimi, zaś dzięki umiejętnie zadawanym pytaniom to klient sam poszukuje odpowiedzi, sięgając w głąb siebie. W rezultacie możliwa jest optymalizacja celów (a niekiedy całkowita ich zmiana) oraz wykorzystanie w pełni swoich naturalnych możliwości. Niekiedy jednak, mimo realizacji swoich planów, mimo satysfakcjonującego życia osobistego, zawodowego i finansowego spełnienia, klienci odczuwają pewien niedosyt, pojawia się pustka, poczucie, że może w życiu chodzi o coś innego. Przyczyną takiego stanu rzeczy może być brak w procesie coachingowym pewnego ważnego elementu. Pisał o nim John Whitmore (twórca modelu GROW), twierdząc iż: żeby coaching przynosił rzeczywiste efekty i miał moc wprowadzania coacheego (klienta) na następny poziom jego życia, musi być coachingiem transpersonalnym. Ten zaś nie jest możliwy bez wejścia na poziom głębokiej duchowości.

O tym rodzaju coachingu, o pracy nad duchowością możemy przeczytać w książce Jarosława Gibasa, socjologa, trenera i coacha. Publikacja Wydawnictwa Helion Życie. Następny poziom adresowana jest nie tylko do coachów czy trenerów osobistych, trenerów komunikacji interpersonalnej, ale i do wszystkich tych, którzy interesują się coachingiem oraz szeroko pojętym samorozwojem. Język publikacji nie ogranicza grupy odbiorców, zabierając czytelników w podróż nie tylko po meandrach psychiki, ale i duszy. Dzięki lekturze książki mamy szansę otworzyć się na nowe możliwości, a nawet – dzięki ćwiczeniom i udzielaniu szczerych odpowiedzi – wznieść się na wyższy poziom świadomości i zacząć żyć pełnią życia, poczuć pasję i zaangażowanie w działania. Mówiąc o duchowości, autor zaznacza, że nie chodzi tu o duchowość wyznaniową, bowiem powinna ona czerpać ze wszystkich religii, jednak od żadnej nie jest zależna.

Książka składa się z dziewięciu rozdziałów, z których pierwszy traktuje o samym coachingu, roli cocha, inteligencji emocjonalnej i duchowej oraz o ich roli w naszym życiu. Autor wyjaśnia także dokładnie pojęcie coachingu transpersonalnego, definiowanego jako proces, w którym wyruszenie w drogę nie jest możliwe bez identyfikacji, czy wybrany cel jest zgodny z tym, co wynika z naszego transpersonalnego Ja. W rozdziale drugim odpowiemy na pytanie, czym tak naprawdę jest obecność oraz dlaczego tak łatwo żyje nam się życiem innych, poznamy również Tybetańską księgę umarłych i jej wybrane zapisy. Trzeci rozdział definiuje natomiast uważność oraz jej elementy składowe, opisuje działania dystraktorów oraz wyjaśnia, jaką rolę w uważności odgrywają nasze nawyki.

Kolejne rozdziały zawierają przykłady osądów i etykietowania, autor wyjaśnia procesy zachodzące z udziałem emocji oraz podejmuje próbę wyjaśnienia, czym różni się „ja” od „mnie”. Ostatnie trzy rozdziały dotyczą tematów związanych ze stanem flow, a także stanem zero, medytacją oraz transmutacją. Umiejętne posłużenie się przez Gibasa wplecionymi w tekst opowieściami, które prowokują do stawiania pytań i rozważania przedstawianych sytuacji, zmusza do konfrontacji z samym sobą oraz głębokiej refleksji. Taka konstrukcja książki Życie. Następny poziom sprawia, że jej lektura staje się podróżą, której celem jest zdobycie tego, czego rzeczywiście pragniemy, świadomość, kim naprawdę jesteśmy, a także osiągniecie stanu flow, mającego bezpośredni związek z poczuciem satysfakcji i spełnienia.