Recenzja książki: Zbrodnia i śmierć z miłości. Historie zakochanych morderców i kanibali
Recenzuje: Danuta Szelejewska
Ludzkie życie posiada wartość niezbywalną: nikt nikogo nie powinien życia pozbawiać. Opisane na łamach książki Zbrodnia i śmierć z miłości przypadki brutalnych przestępstw – czyli Historie zakochanych morderców i kanibali – pokazują, że nic w życiu nie jest pewnym. Nawet samo życie.
Opowiedziane przez Renatę Kuryłowicz (wydawczyni, youtuberka, podcasterka, autorka pierwszego w Polsce domu kultury kryminału Worek kości) historie są prawdziwe i – niestety – daleko im do happy endu. Nie przemilczając najbardziej nawet makabrycznych szczegółów (takimi bez wątpienia są ludzkie ręce smażone we frytkownicy, głowa gotowana w garnku, czy człowiek umierający w chwili odzierania go ze skóry), autorka rozpatruje związek śmierci z miłością w różnych konfiguracjach. Chora namiętność, szaleństwo we dwoje (parę w intymnym związku łączy to samo urojenie), autoerotyzm (asfiksjofilia, elektrofilia, klaustrofilia, autokanibalizm), tragiczna miłość międzygatunkowa, sadystyczna lubieżność, romantyczna nekrofilia, a także zbrodnie popełnione w dobrej intencji, podczas snu (zabójstwo nieumyślne) oraz z miłości własnej – wszystko to, dzięki przeprowadzonej przez autorkę dogłębnej analizie wymienionych zjawisk pokazuje, jak wiele istnieje odcieni miłości, a także do czego może doprowadzić utrata kontroli pod wpływem silnego wzburzenia.
W Historiach zakochanych morderców i kanibali Renata Kuryłowicz łączy zbrodnię, śmierć oraz miłość. Posiłkując się wynikami specjalistycznych badań (również z udziałem seryjnych morderców), systematycznie prowadzonych przez antropologów, kryminologów, kryminalnych profilerów, biegłych sądowych, psychiatrów, psychologów, seksuologów, terapeutów i wielu jeszcze innych profesjonalistów, autorka odsłania skrywane przez lata mroczne oblicza sprawców, analizuje wpływ odczuwanego przez nich irracjonalnego pragnienia zabicia kogoś, odkrywa motywy, wylicza powtarzalne schematy (urażona duma, zemsta za upokorzenie, chorobliwa zazdrość, poczucie odrzucenia, stopniowo pogłębiana depresja, rozdźwięki między potrzebami partnerów), analizuje sposoby działania. W sprawcach dostrzega skrajne okrucieństwo oraz sadyzm, brak poczucia winy i wstydu, brak empatii oraz czerpanie przyjemności z realizacji mrocznych fantazji. Dokonuje studium przypadków, prowadzi na sale sądowe i do więzień, poświęca uwagę emocjom przyczyniającym się do zbrodni. Mnóstwo pytań pozostawia bez odpowiedzi (często prawdę znają tylko zabójcy). Chętnym proponuje lektury dodatkowe (bibliografia z podziałem na rozdziały), podaje pomocne numery telefonów (rozmowy i korespondencja są poufne). Rozdziały otwiera tematycznymi kolażami (źródła wykorzystanych ilustracji – na końcu książki), co wraz z czerwono–czarną okładką wzmaga mroczny klimat.
Publikacja Wydawnictwa Literackiego to obraz niezrozumiałej i nieoczywistej miłości, która – wspomagana (nie)sprzyjającymi okolicznościami – może prowadzić do zbrodni.
