Recenzja książki: Z powodu Jezusa i Ewangelii

Recenzuje: Danuta Szelejewska

Bycie chrześcijaninem oznacza trwanie przy Chrystusie w każdej chwili życia. Faktem jest, że niewielu z nas ma możliwość zadecydowania o pierwszym kroku (chrzest niemowląt), jednak późniejsze lata są doskonałą sposobnością do podejmowania konkretnych decyzji. Lektura książki „Z powodu Jezusa i Ewangelii” jest okazją do poznania życia i działalności brata Morisa, który nigdy nie zawahał się stanąć po stronie Chrystusa i jego Ewangelii.
Po prześledzeniu losów dzieciństwa i trudnej młodości, czytelnik zostaje wprowadzony do zasadniczego tematu. W podjęciu młodemu Morisowi fundamentalnej decyzji bardzo pomogła pielgrzymka do Chartres, podczas której dokonała się w nim przemiana. Jego „ja” otworzyło się na obecność Tego, który jest Miłością. Całości dopełnił spektakl „Dialogi karmelitanek”, pobyt na obozie wakacyjnym dla chrześcijan a także „Dzieje duszy” świętej Teresy od Dzieciątka Jezus.
Momentem zwrotnym było spotkanie z Małymi Braćmi Jezusa. Przebywając z nimi docenił życie braterskie, ubóstwo oraz modlitwę adoracyjną w ciszy. Wstępując do postulatu otrzymał krzyżyk z białego metalu, z którym się nie rozstawał. Wśród jego wspomnień szczególne miejsce zajmuje cudowne ocalenie od śmierci w morskich wzburzonych falach. Przeżycie to upewniło go, że droga, którą wybrał jest słuszna i właściwa.
W swojej autobiografii autor wiele uwagi poświęca modlitwie w samotności oraz wędrówkom na pustynię w celu pogłębienia doświadczenia i umiłowania modlitewnych spotkań z Bogiem. Elementem kontemplacyjnego życia były noce spędzane pod rozgwieżdżonym niebem i rekolekcje na pustyni.
W kolejnych rozdziałach poznajemy dalsze losy brata Morisa. Wraz z nim docieramy do Asyżu i Rzymu, śledzimy pobyt w szpitalu w Casablance, gdzie był równocześnie leczącym i leczonym, jesteśmy świadkami kontaktów z muzułmanami, wreszcie docieramy do Tuluzy, gdzie obserwujemy jego studia teologiczne w szkole świętego Tomasza z Akwinu.
Kolejne rozdziały uczą właściwego podejścia do odpowiedzialności. Brat Moris został wysłany do Afryki Środkowej, gdzie rozwijał działalność apostolską najpierw w Kamerunie, później w Demokratycznej Republice Konga.
Pokonując nawarstwiające się trudności oraz przetrzymując rozruchy odwiedzał miejsca święte, głosił Chrystusa w czasie indywidualnych spotkań z wierzącymi i niewierzącymi, uczestniczył w święceniach afrykańskich diakonów. Do jego obowiązków należały również kontakty z wspólnotami na terenie komunistycznych Węgier i Polski.
Po burzliwym okresie aktywnego życia, w ramach tzw. roku pustynnego przeżył czterdziestodniowe rekolekcje w całkowitej samotności w prowansalskiej pustelni. Po nabraniu sił w ciszy i w zjednoczeniu z Jezusem, brat Moris podjął kolejne wyzwania codzienności. Kilkumiesięczny pobyt w Izraelu, wizyta w Zakładzie dla Niewidomych w Laskach, uczestnictwo w Mszach Świętych za ojczyznę, odprawianych przez księdza J. Popiełuszkę, a także śmierć rodziców i wielu z współbraci ugruntowały go „w powołaniu kontemplacyjnym na drogach ludzkich za Jezusem z Nazaretu”.
Obecnie mieszka we wspólnocie Małych Braci w Izabelinie i nie ma absolutnie żadnych wątpliwości, że kocha Pana. Formuła „Z powodu Jezusa i Ewangelii” w zdecydowany sposób wpłynęła na życie brata Morisa. Niech każdy z nas znajdzie dla siebie życiowe motto, które zaowocuje właściwymi wyborami.