Kuszące jest zdobywanie kolejnych ośmiotysięczników. Jednak trzeba pamiętać, że równolegle do mistycyzmu i piękna najwyższych gór świata biegnie dramatyzm, na który składa się bardzo długa lista nazwisk poległych zdobywców górskich szczytów, którzy nie wyobrażali sobie życia bez wspinania się. Książka Wzloty i upadki mojego życia jest wywiadem udzielonym przez Hansa Kammerlandera niemieckim dziennikarzom (Verena Duregger, Mario Vigl), którzy słowa mistrza ekstremalnego alpinizmu przytoczyli wiernie, nie pomijając żadnych faktów ani ciekawostek.
Książka jest autobiografią (forma wywiadu, odpowiedzi krótkie i rozbudowane) Hansa Kammerlandera, którego życie – wzloty i upadki – rozgrywa się między górą a doliną. Są w niej fakty i refleksje. Obok liczb oraz opisów konkretnych wydarzeń dużo miejsca zajmują wspomnienia dotyczące czasów dzieciństwa i młodości, zdobycia pierwszego szczytu (potajemnie, w wieku ośmiu lat, niezapomniane uczucie), wypraw (z wyszczególnieniem czasu u podnóża i na górze), dróg (alpinista staje się doświadczonym po przebyciu pięciuset dróg), partnerów wspinaczek, podejmowanych decyzji, oczekiwania (na aklimatyzację, na odpowiedni moment, na okno pogodowe), akcji górskich, przekroczenia wysokości ośmiu tysięcy metrów, ataków szczytowych, samotnych wejść i trudu zejść, osiągnięć, życia prywatnego (pojazdy zabytkowe, praca przewodnika górskiego oraz instruktora narciarskiego, życiowe błędy, pieniądze, związki) oraz planów na przyszłość.
Zastosowana przez autorów forma pytań i odpowiedzi daje gwarancję dokładności relacji. Książka uzupełniona została o dokładnie opisane zdjęcia wysokogórskich krajobrazów i miejsc związanych z życiem prywatnym Kammerlandera, co doskonale oddaje nastrój. Na szarym tle zapisano dane dotyczące poszczególnych szczytów. Jest Prolog oraz Epilog, natomiast Wstęp zapisano w języku polskim i niemieckim. Znaczenie niemieckich zwrotów podano w przypisach. Wstążeczka ułatwia nawigację po lekturze.
Publikacja Wydawnictwa Bezdroża to interesujący bilans życia człowieka, który zawsze lokował się z przodu wspinaczkowej czołówki. Pokazując, jak ważne jest szczęście (cienka granica dzieli życie od śmierci), opowiada o strachu, samokontroli i doświadczeniu, o zdolności powrotu na górę po wcześniejszej porażce, o poszukiwaniu wciąż nowych wyzwań, a nawet o potrzebie humoru w krytycznych sytuacjach. Czytelnik (niekoniecznie fan wysokogórskiej wspinaczki) dzięki lekturze zachęcony zostanie do obejrzenia filmu o życiu Kammerlandera Manaslu – Góra Dusz, który w kinach odniósł spektakularny sukces. Warto więc się nim zainteresować.