Recenzja książki: Wybranka Kusziela

Recenzuje: kina

Fedra nó Delaunay jest niezależną kobietą obdarzoną silną wolą przeżycia. Sprzedana w wieku czterech lat do jednego z Trzynastu Domów, stała się nie tylko słynną i wziętą kurtyzaną, ale również utalentowanym szpiegiem. Jest młoda, ale już zdążyła uratować królestwo, zapobiec najazdowi barbarzyńskiej armii i pokrzyżować plany godnej przeciwniczce – pięknej i niebezpiecznej Melisandzie Szachrizaj. Fedra odziedziczyła posiadłość i tytuł swojego ukochanego mentora, jest teraz hrabiną de Montreve. Ale spokojne życie na wsi nie zaspokaja jej pragnienia intrygi – ciągnie ją do służby Naamie i reprezentowanego przez nią zmysłowo dekadenckiego świata. Fedra jest również zdecydowana uratować swojego przyjaciela z dzieciństwa, Hiacynta, skazanego na dożywotni pobyt na samotnej wyspie Pana Cieśniny. Jest przekonana, że klucz do jego ocalenia skrywa się w apokryficznych opowieściach jeszuitów, i przysięga uwolnić go za wszelką cenę. Wraca do Miasta Elui, odpowiadając na zew ciała i umysłu. Ale w mieście rozwija się konspiracja i tym razem niebezpieczeństwo zagraża Terre d’Ange od środka. Zdrajca czyha w najbliższym otoczeniu królowej Ysandry i knuje spisek, którego celem jest usunięcie jej z tronu. Jako szpieg służący koronie i zaufana królowej, Fedra wie, że w spisku bierze udział Melisanda Szachrizaj. Musi stawić czoło największemu wyzwaniu – zdemaskować konspiratora, który pomógł Melisandzie uciec z więzienia w przeddzień egzekucji. Z pomocą swoich trzech kawalerów i Joscelina, kochanka i obrońcy, Fedra rozpoczyna niebezpieczne poszukiwania, które zaprowadzą ją ze słonecznych willi La Serenissimy do fortecy na czarnej wyspie La Dolorosie i jeszcze dalej. W świecie pełnym wątpliwych sprzymierzeńców, chytrych złoczyńców i piratów z klątwą krwi, Fedra spieszy na pomoc umiłowanej królowej i w końcu poznaje, co to znaczy być Wybranką Kusziela i jaką cenę musi za to płacić.

Książka ta jest drugą z serii przygód pięknej i inteligentnej Anguisette. Niestety przygodę z tą serią rozpoczęłam od końca. W moje ręce wpadł tom 3 -Wcielenie Kusziela. Według chronologii tomy te pojawiały się w kolejności: Strzała Kusziela, Wybranka Kusziela i Wcielenie Kusziela. A ja jestem zmuszona polować na tom 1. Ale nie poddam się. Powiem krótko, opowieść wciąga. Pełno w niej tajemniczych i dziwnych miejsc. Pod nazwami państw-miast odnaleźć można te realne z naszego świata. Tak więc La Serenissima to Wenecja, a Iliria to Grecja i jej wyspy z bogactwem wierzeń i bogów. Kilka razy zdarzyło mi się, że przebywając w takich miejscach, odnajdywałam cząstkę folkloru innych państw. I zabawa w odgadywanie, jakie państwo skrywa się pod egzotyczną nazwą, rozpoczynała się od nowa. Z prawdziwą przyjemnością dałam się porwać w wir fantastycznych przygód, często pełnych grozy.

Jacqueline Carey jest prawdziwą mistrzynią. Jej lekkie pióro tworzy świat naprawdę cudowny. Barwny i pełen cudów. A jednak jej bohaterowie nie są pozbawieni zwykłych „przyziemnych” słabości, takich jak zawiść, żądza władzy czy zazdrość. Dzięki temu jej bohaterzy stają się nam bardzo bliscy, podobni do nas. Książkę polecam każdemu kto ma ochotę oderwać się od świata na kilka bardzo miłych chwil. Z tą lekturą wycieczka w krainę fantazji jest naprawdę przyjemna. Jednak radzę czytać od tomu pierwszego, aż do trzeciego. a nie w odwrotnej kolejności.