Recenzja książki: Wampirek na wsi

Książeczka Angeli Sommer – Bodenburg „Wampirek na wsi” nie zachwyca wprawdzie, lecz to z pewnością dobrze skonstruowana i napisana, wciągająca opowieść dla dzieci w wieku od 7 do około 13 roku życia.

Opowieść Sommer – Bodenburg stanowi kolejną część cyklu, w ramach którego wydano już książki „Wampirek”, „Wampirek przeprowadza się”, „Wampirek w podróży”. Składają się one na historię dość nietypowej przyjaźni między chłopcem o imieniu Antoś a młodziutkim wampirem Rydygierem i jego siostrą – Anią. Tym razem, ku niezadowoleniu Antosia, jego rodzice decydują, że wspólnie spędzą urlop na wsi, gdzie chłopiec będzie mógł odetchnąć świeżym powietrzem i odpocząć od książek oraz uwielbianych przez niego historii o wampirach. Mają też nadzieję na to, że dzięki kontaktowi z rówieśnikami – Hermanem i Joanną – chłopiec zmieni nieco swój styl życia i pozna nowe sposoby spędzania wolnego czasu. Ale że dla Antosia takie wakacje zapowiadają się nudno, nie dość, że bierze z sobą kilka co bardziej strasznych książek, to dodatkowo prosi wampirka Rydygiera, aby ten mu towarzyszył. Nie spodziewa się jednak, że wraz z przyjacielem na wieś uda się jego siostra, Ania, po uszy zakochana w chłopcu. Nie wie także, że narazi oboje na ogromne niebezpieczeństwo, bowiem we wsi mieszka demoniczny doktor Ernest Albert Szukalski – łowca i pogromca wampirów. Czy przyjaciołom Antosia uda się cało ujść niebezpieczeństwom? Czy ich przyjaźń przetrwa próby, jakim zostanie poddana? Czy miłość młodej wampirzycy i człowieka ma rację bytu? Te pytania z wypiekami na twarzy zadawać sobie będą młodzi czytelnicy podczas lektury książeczki Angeli Sommer – Bodenburg.

„Wampirek na wsi” to książka przeznaczona dla dzieci i autorka nie próbuje tego ukrywać czy kamuflować. Wielu współczesnych autorów bajek próbuje pisać je tak, by mogły zaciekawić również rodziców, którzy z dziećmi będą je poznawać. Inaczej Sommer – Bodenburg. Konsekwentnie tworzy ona swą opowieść, zgrabnie łącząc elementy świata realistycznego i baśniowego. Pisze stylem na tyle prostym, by mogły go zrozumieć nawet młodsze dzieci. Ale równocześnie usiłuje unikać zbyt łatwych podziałów i dydaktycznych uproszczeń. Dorosłe wampiry są wprawdzie zwykle okrutne, pasożytują bowiem na ludziach nie tylko dlatego, że muszą to czynić, aby przeżyć, lecz przede wszystkim – bo bawi je ludzki strach i własne okrucieństwo. Wampirze dzieci zaś, choć są wprawdzie dość życzliwe wobec Antosia, nie mogą jednak być ideałami – ciąży na nich przynależność do własnej rasy i wszystkie konsekwencje z tym związane. Choć więc Rydygier jest przyjacielem Antosia, drzemie w nim natura wampira i czasem bardzo trudno jest mu oprzeć się rozmaitym pokusom. Pić krew musi, ale i nie ukrywa, że sprawia mu to przyjemność. Tym, co nie pozwala mu całkowicie oddać się złu, jest przyjaźń. Podobnie Antoś wcale nie jest ideałem, buntuje się przeciwko rodzicom, bywa niegrzeczny i kapryśny. Kłóci się ze swymi przyjaciółmi, czasem trudno mu pogodzić się z ich „mroczną” naturą, lecz ostatecznie w imię przyjaźni potrafi się poświęcić i dzięki temu staje się lepszy. I właśnie jako książkę o dość nietypowej i trudnej przyjaźni należy opowieść Sommer – Bodenburg traktować.

Niemiecka pisarka, mieszkająca na stałe w Stanach Zjednoczonych, stworzyła książkę niezłą, choć przeznaczoną nie dla każdego dziecka. Powinny sięgnąć po nią przede wszystkim dzieci, które – tak jak główny bohater – lubią straszne historie. Wówczas i satysfakcja, wspomagana przez silną identyfikację z bohaterami, jest gwarantowana, i zysk dydaktyczny – pewny.