Recenzja książki: W sukience do sukcesu
Recenzuje: Karolina Mucha
Sukienka nie dla każdego
Piękne, eleganckie, bogate, znane i szanowane. Kim są kobiety sukcesu? Co sprawia, że tak dobrze powodzi im się w życiu?
Dlaczego inne panie – te, które spotykamy każdego dnia – wciąż wyglądają szaro i zwyczajnie, mają problemy ze znalezieniem pracy, a jeśli już jakąś otrzymają, ich płace zaspokajają jedynie podstawowe potrzeby?
Czy granica między tymi dwoma światami jest szczelnie zamknięta?
Podobno wcale nie. Taka myśl przyświeca książce W sukience do sukcesu, stanowiącej swoiste kompendium dla kobiet pragnących zamienić kostium szarej myszki na kreację damy. Jej autorki, a zarazem twórczynie programu Dress for Success Poland, twierdzą bowiem, że najlepszym początkiem życiowych zmian jest właśnie nowy wizerunek.
W jego wykreowaniu pomaga Wioletta Uzarowicz, wizażystka, która w pierwszej części publikacji udziela szczegółowych instrukcji wykonywania makijażu. Poprzedza je prezentacja zdjęć beneficjentek Dress for Success Poland przed metamorfozą i po niej, ukazując - według słów samej autorki – jak w prosty i wspaniały sposób możemy zmienić swój wygląd zewnętrzny. Nowa fryzura, profesjonalnie wykonany makijaż oraz elegancka kreacja faktycznie sprawiają, że wiele pań przestaje przypominać siebie sprzed przemiany. Wyraźnie upodabniają się one do tych, widywanych na ekranach telewizorów lub na stronach czasopism. W ten sposób Uzarowicz pragnie udowodnić czytelniczkom, że każda kobieta jest piękna, a jej wizerunek zewnętrzny zależy jedynie od zastosowania określonych trików. Ich wykonanie ułatwiają kolejne rozdziały, w których omawia różne rodzaje kosmetyków (wszystkie tej samej firmy), sposób wykonania makijażu i kryteria jego doboru do okazji oraz fizycznych cech malowanej osoby. Na końcu ponownie pojawiają się zdjęcia beneficjentek Dress for Success Poland wraz z opisami ich aktualnych zajęć oraz informacjami o tym, jak trafiły do programu i co mu zawdzięczają.
Druga część książki – Rozmowy o sukcesie i życiowej zmianie – została opatrzona wstępem Doroty Stasikowskiej-Woźniak, zawierającym charakterystykę damy sukcesu. Opis ten zadziwia szczegółowością, przypominając raczej prezentację konkretnej osoby, a nie pewnego ogólnego typu. Zaskakuje również dość dziwacznymi, nie zawsze łatwymi do zinterpretowania zdaniami (np. dama karmi się intelektem i mądrością mężczyzn; dama wie również, że awansuje się do szczebla swej niekompetencji oraz to, że nie należy powtarzać udanego przedsięwzięcia i kłócić się z głupcem, bo otoczenie może nie dostrzec różnicy). Wprowadzenie to poprzedza wywiady z pięcioma kobietami, wyróżnionymi tytułami Damy Roku przyznawanymi przez Dress for Success Poland – m.in. z Jolantą Kwaśniewską, Dorotą Soszyńską oraz Solange Olszewską – w których opowiadają one o swych sukcesach zawodowych, działalności charytatywnej oraz przełomowch zmianach.
Można odnieść wrażenie, że te dwa działy służą przede wszystkim zachęceniu i zmotywowaniu czytelniczek do podjęcia decyzji o zmianie swojego życia. Otwarta pozostaje jednak kwestia: jak tej przemiany dokonać? Kwestię tę porusza trzecia część publikacji – 100 kroków do sukcesu, składająca się z – jak mówi sam tytuł – stu bardzo konkretnych porad. Dotyczą one rozmaitych spraw: sposobu przygotowania CV, nauki języków obcych, solidarności kobiecej, znajomości prawa, dbania o stan uzębienia, zarządzania pieniędzmi… Sylwetki autorów tych zaleceń znalazły się w kolejnej części książki, poświęconej osobom związanym z Dress for Success Poland.
Czy publikacja W sukience do sukcesu oraz program, który stał się dla niej inspiracją, faktycznie znoszą linie podziału pomiędzy kobietami na rozdrożu (w trudnej sytuacji życiowej, szukającymi pracy, o niskiej samoocenie) a tymi, które odniosły sukces? Nie do końca. Mimo naprawdę szczytnych idei, przyświecających projektowi, można zauważyć, że granica dzieląca panie „wiedzące lepiej” od tych potrzebujących wsparcia jest bardzo szeroka. Ponadto pomimo wielokrotnego podkreślania społecznego, darmowego charakteru działalności twórczyń Dress for Success Poland, trudno oprzeć się wrażeniu, że tak naprawdę zyskują one całkiem sporo – przede wszystkim budując własny wizerunek i prestiż, bo bynajmniej nie pracują anonimowo.
Autorkom można zarzucić także inny rodzaj niekonsekwencji. Przypisywany damom perfekcjonizm, ponadprzeciętna staranność oraz zwyczaj dbania o najdrobniejsze szczegóły nie przekłada się bowiem na jakość tekstu. Pojawiają się tu błędy interpunkcyjne, składniowe, a nawet dosłowne powtórzenie czterech akapitów.
Krótko mówiąc: publikacja posiada przynajmniej tyle samo wad, co zalet. Z pewnością nie wszystkim przypadnie do gustu. Zyska uznanie przede wszystkim tych kobiet, które nie czują się dobrze w swojej skórze i z podziwem spoglądają na modne, dystyngowane panie. Czytelniczki te chętnie skorzystają z zamieszczonych tu wskazówek, by założyć elegancką, choć też niezwykle sztywną maskę, proponowaną przez autorki. Natomiast te, które cenią naturalność, lubią życie i cenią swą niepowtarzalność, zdecydowanie pozostaną sobą, mając odwagę pokazywać się światu także bez makijażu.
