Recenzja książki: W pogoni za marzeniem

Recenzuje: Justyna Gul

Odmienne zdania

Każdy ma prawo do swojego zdania, swoich sądów, ale co, jeśli uwłaczają one godności innych? Gdzie przebiega cienka linia pomiędzy wolnością słowa i wyznania, a krzywdzeniem ludzi o odmiennej kulturze i religii? Jakim prawem ktoś wyśmiewa się z symboli wiary i określonego zachowania? Te wszystkie pytania nasuwają się po lekturze niezwykle dojrzałej, mądrej i pobudzającej do refleksji nad sobą i do dyskusji w szerszym gronie książki Kate le Vann.
„W pogoni za marzeniem” to historia szesnastoletniej dziewczyny, która była zbyt niedojrzała, by obronić się przed presją otoczenia. Uwikłana w konflikt na tle polityczno-religijnym, nie umiała zająć własnego stanowiska i lawirowała pomiędzy wrogimi obozami, krzywdząc przede wszystkim siebie.
Tłem nie jest zbrojna interwencja, kraje arabskie, ale zwyczajna, brytyjska szkoła imienia Samuela Bonda. To właśnie tu przenosi się z ekskluzywnej Malton Road kilka osób, licealistów i od razu mają oni przeciw sobie całą szkołę. Dyskusja, którą wywołali (może dla żartu? Z nudy? Z chęci sprowokowania kogoś?) na temat przekonań religijnych i samej religii jako takiej sprawia, że atmosfera w murach Samuela Bonda staje się gorąca.
Kiedy Cassidy, pochłonięta do tej pory tematyką zakupów, ciuchów, kosmetyków i swojego byłego chłopaka wkracza w sam środek niesnasek, nawet nie umie się bronić. Spotkanie z Jonasem Brooksem i jego kolegami sprawia, że znów odzyskuje dobry humor i wiarę w siebie po zerwaniu z Ianem. Nie zwraca uwagi na to, że towarzystwo, w którym się obraca, obrzuca wszelkie religie błotem, drwi z idei Hidżazu, zachowania Muzułmanów i osób innych narodowości. Kiedy jej znajomi wytykają takie postępowanie kolegów Jonasa, Cassidy znów bezgranicznie im wierzy. Ten brak własnego zdania jest przyczyna jej rozterek i… zerwania. Ale czy słusznie?
„W pogoni za marzeniem” to powiastka dla młodzieży, ale ujęcie tematu wykracza poza zwyczajowe tematy, nie ograniczając się tylko do relacji męsko-damskich czy konfliktów z rodzicami. Sięga głębiej w sferę wolności osobistej, przekonań czy wiary. Kate le Vann porusza kwestię odmienności rasowej, brytyjskich nacjonalistów, homofonii i rasizmu, zwracając jednocześnie uwagę na konieczność edukacji w tym zakresie. Muszę zacząć czytać, myśleć i słuchać – mówi Cassidy – Tak, żebym już nigdy nikomu nie pozwoliła się otumanić ani przestraszyć. My wszyscy powinniśmy zdobyć taką wiedzę, by ufać samemu sobie. A poszukiwanie własnej tożsamości i własnego „ja” warto zacząć od lektury „W pogoni za marzeniem”.