Recenzja książki: W ogniu uczuć

Recenzuje: Tala_1986

Uczucia mogą wyzwolić

Faith NightStar jest J-Psi, czyli jasnowidzącą, której zdolności rasa wykorzystuje do pomnażania swojego majątku. Od pewnego czasu kobieta miewa jednak niepokojące sny i wizje, w których widzi morderstwa, ból i cierpienie ofiar. Kobieta chce się dowiedzieć, dlaczego zaczęła miewać te widzenia i do czego mogą one doprowadzić. Wie jednak, że odpowiedzi na te pytania nie udzieli nikt z niej klanu czy nawet z całej rasy. Zdobywa się więc na odwagę i wyrusza na spotkanie z Saschą Duncan. Renegatką, która wypadła z sieci Psi i od tamtej chwili żyje na terytorium zmiennokształtnych, a dokładniej sfory lampartów – DarkRiver.

W tym samym czasie jedyny jaguar w całej sforze lampartów DarkRiver – Vaughn D’Angelo odczuwa dziwne przyciąganie do domu stojącego w zupełnym odosobnieniu od zabudowań miejskich. Nie spodziewa się, że spotka tam wyjątkową kobietę. Czy jaguar pomoże Faith? Jak rozwinie się relacja pomiędzy tą dwójką? O tym warto przekonać się podczas lektury.

W ogniu uczuć to drugi tom serii, ale na szczęście nie trzeba znać pierwszego, by zrozumieć treść książki. Autorka stworzyła zupełnie nowych bohaterów, nowe problemy postawiła na ich drodze i zaproponowała nowe ich rozwiązania. Oczywiście, przewijają się tu również najważniejsze wątki i bohaterowie poznani w powieści W niewoli zmysłów. Tu jednak wiodąca jest historia Faith i Vaughna.

Z pozoru powieść Nalini Singh wydaje się schematyczna, można podejrzewać też, że niczym nie wyróżnia się wśród innych książek należących do gatunku romansu paranormalnego. Nic bardziej mylnego. Sam fakt, że autorka stworzyła zupełnie nową rasę, w której łączy mentalne umiejętności wampirów, ludzkie ciało i doskonały, komputerowy umysł, sprawia, iż książka przyciąga i intryguje czytelnika. Kolejnym jej atutem są zmiennokształtni, sfora lampartów z jedynym jaguarem, który jest niczym brat dla alfy – Lucasa. Do tej pory mieliśmy do czynienia głównie z wilkołakami, a inni zmiennokształtni byli jedynie pobieżnie wspominani.

Fabuła powieści jest raczej prosta, skupia się głównie na wątku obyczajowym, inne zaś tworzą dla niego interesujące tło. Równocześnie poszczególne wątki bardzo płynnie się łączą, a gdy dodać do tego dynamiczną akcję, otrzymujemy powieść, od której naprawdę trudno się oderwać.

Narracja w powieści W ogniu uczuć prowadzona jest z perspektywy trzeciej osoby, na przemian mamy okazję śledzić wydarzenia rozgrywające się wokół Vaughna i Faith. Są również momenty, gdy czytamy o tym, co ma miejsce na spotkaniu głównej Rady Psi, rządzącej całą rasą. Dzięki temu czytelnik jest lepiej zorientowany w opisywanej w powieści sytuacji.

Podsumowując: W ogniu uczuć to ciekawa, ale nie zachwycająca powieść. Jednak warto ją poznać - choćby dla samej rasy Psi i zmiennokształtnych. Z całą pewnością to doskonała lektura na długie, leniwe wieczory.