Recenzja książki: Tygiel Dusz

Recenzuje: Magdalena Galiczek-Krempa

Porywająca i skomplikowana historia, magiczne artefakty i nadludzkie moce – to tylko kilka elementów, które powinny przyciągnąć uwagę wszystkich miłośników powieści fantasy. A znaleźć je można w Tyglu Dusz Mitchella Hogana, pierwszej części trylogii Hierarchia magii.

Caldan to osiemnastoletni chłopak, który od dzieciństwa wychowywany jest w klasztorze. Mnisi przygarnęli Caldana po tragicznej śmierci jego rodziców. Chłopak pobierał w klasztorze nauki, uczył się szermierki i rzemyśliwa: tworzenia przydatnych narzędzi i przedmiotów z dostępnych surowców (papieru, drewna, metalu) przy użyciu run i magii. I choć Caldan nie był nigdy najbieglejszy w żadnej ze sztuk, jego umiejętności w ostatnim czasie mocno się poprawiły. Rzemyśliwa stały się zdecydowanie lepsze, a siła i krzepa pozwoliły mu odnosić sukcesy podczas szermierczych treningów. Pewnego dnia Caldan zostaje wyzwany na pojedynek z bratem dziewczyny, w której skrycie się podkochuje. W wyniku walki silnie rani przeciwnika, a mnisi – przestraszeni perspektywą utraty pieniędzy, jakie płynęły od rodziny poszkodowanego – decydują się wydalić Caldana z klasztoru. Chłopak opuszcza wyspę Samotnicę i na pokładzie statku dostaje się do wielkiego portowego miasta, Anasomy. O tym, jak poradzi sobie w nowym miejscu, jakim wyzwaniom będzie musiał stawić czoła i do czego przydadzą mu się magiczne moce, przekonają się czytelnicy Tygla Dusz. A to dopiero początek fascynującej, buzującej od czarów, intryg i walk monumentalnej powieści Mitchella Hogana.

Pierwszy tom Hierarchii magii liczy ponad 600 stron i w żadnym razie nie są to strony dłużące się czy przegadane. Autor znakomicie rozplanował akcję i jej dynamikę, opisy przestrzeni czy historie bohaterów. W powieści nie ma miejsca na nudę. Można nawet stwierdzić, że akcja biegnie równym i całkiem szybkim tempem, zważywszy zwłaszcza na liczbę wątków i skomplikowanie fabuły.

Bohaterowie książki zostali sportretowani z dużą dokładnością i dbałością o szczegóły. Ich wygląd, charakter czy działania autor opisuje wiarygodnie, przez co jego powieść czyta się z wielkim zainteresowaniem i niesłabnącym wyczekiwaniem, co też wydarzy się za moment. Mitchell Hogan stopniowo dozuje też tajemnice związane z przeszłością Caldana, jego rodziny czy działań gildii czarodziejów. Sekrety odkrywamy powoli, zastanawiając się ciągle, czym jeszcze autor nas zaskoczy.

W bardzo logiczny i interesujący sposób autor opisał tworzenie rzemyśliw. Tłumaczy proces ich powstawania, wyjaśnia, dlaczego niektóre z nich nie działają lub są bardzo nietrwałe. Świetnie ilustruje połączenie rzemyślnika ze stworzonym rzemyśliwem – napełnianie go magią, czy – jak nazywa to autor – „otwarciem studni” rzemyślnika w celu nawiązania i utrwalenia połączenia z przedmiotem. Tworzone rzemyśliwa i ich przeznaczenie zaskakują, ale też zachwycają. Są szczyptą magii obecną w codzienności bohaterów powołanych do życia przez Hogana.

Im bliżej końca Tygla Dusz, tym akcja coraz bardziej przyspiesza. Dramatyczne pojedynki, walki na śmierć i życie oraz niepewność tego, co znajduje się za załomem korytarza czy węgłem kamienicy dodają powieści dynamiki. A że Tygiel Dusz to dopiero pierwszy tom serii, książka kończy się w kulminacyjnym momencie. Na dalszy rozwój wypadków, na kolejne przygody Caldana i na odkrywanie tajemnic magicznego świata przyjdzie zatem czekać czytelnikom co najmniej do drugiego tomu serii Hierarchia magii.

Tagi: fantastyka