Recenzja książki: To, co najbardziej lubię... Rodzina

Recenzuje: Danuta Szelejewska

Rodzina to najmniejsza wspólnota, cechująca się współdziałaniem oraz uczuciem i odpowiedzialnością. Ważne jest, by wszyscy jej członkowie dbali o wzmacnianie wewnętrznych więzi, wzajemnie się rozumieli i pomagali jeden drugiemu. Książeczka „Rodzina” jest jedną z serii „To, co najbardziej lubię…”. Trace Moroney w prostych słowach zwraca się bezpośrednio do najmłodszych czytelników. Uczy ich, jak ważną rolę w życiu każdego człowieka odgrywa rodzina.

Podobnie, jak w innych książeczkach serii, bohaterem jest uśmiechnięty króliczek o białej sierści, z szarymi wnętrzami uszek. Wraz z nim czytające lub słuchające dziecko poznaje tych, którzy są dla niego najważniejsi i najbardziej kochani. Wyliczenie najbliższych: mamy, taty, siostrzyczki, braciszka, a także psa oraz kota, jest przypomnieniem i utrwaleniem wiedzy, którą dziecko z pewnością posiadało już wcześniej.

Barwne ilustracje autorstwa Trace Moroney wskazują na to, jak bardzo rodzice dbają o swoje pociechy. Nie brakuje więc troski o bezpieczeństwo podczas wspólnych zabaw, pomocy w rozwiązywaniu problemów i dokonywaniu dobrych wyborów, upominania i tłumaczenia w przypadku niewłaściwych zachowań. Takie działania są podyktowane miłością. Słowa króliczka: „Kocham moją rodzinę!” pokazują, że owa najmniejsza wspólnota rzeczywiście pełni rolę podstawową, zasadniczą i niezastąpioną.

Wydana nakładem wydawnictwa Debit książka „Rodzina” z pewnością trafi do młodych czytelników. Gruba i kolorowa okładka z wyczuwalnymi pod palcami kształtami przedmiotów znanych z codziennego życia, sprawi dziecku radość. Uroku dodają również grube i gładkie kartki, duże litery, wytłuszczone słowa warte zapamiętania, a także wyraźne kolory, które wpadając w oko, zatrzymują wzrok na rysunkach.

Świetny dodatek stanowią zawarte na końcu książki „Wskazówki dla Rodziców i Opiekunów”, poprzez które Trace Moroney przekonuje, że rodzina kształtuje w dziecku poczucie przynależności do grupy, społeczeństwa, otaczającego świata. Rodzice, dając dobry przykład, uczą odpowiedzialności, zapobiegliwości oraz przewidywalności zachowań. Mając głębokie poczucie własnej wartości, dziecko będzie się czuło pewnie i bezpiecznie. Znajdzie w sobie dość sił i motywacji, by podzielić się z innymi dobrocią, otaczać potrzebujących troskliwością, a także szerzyć wokół siebie miłość. Dlatego warto pamiętać, że wychowanie do życia w społeczeństwie rozpoczyna się w okresie wczesnego dzieciństwa, a więc rodzice powinni jak najwcześniej zatroszczyć się o odpowiednie przygotowanie do tego swoich dzieci.