Recenzja książki: Tajne Studio Mody i Urody

Recenzuje: mrowka

Lucy Jessica Hartley, prawie trzynastolatka, prowadzi swój pamiętnik dla szerokiej publiczności. Zwierza się ze szkolnych przygód, przeżyć i przemyśleń z humorem i ogromną dozą ironii. Kreatywność dziewczyny jednak nie zawsze zostaje właściwie doceniona, łatwo zatem wysnuć z tego wniosek, że historie nastolatki będą pełne emocji i nie pozostawią czytelniczek obojętnymi na opisane w powieści historie.

„Tajne Studio Mody i Urody” Kelly McKain to jedna z książek z cyklu „To ja, Lucy” – przygody bohaterki odbiorczynie poznać mogły już w poprzednich tomów. Lucy to dziewczyna, która marzy o tym, by zostać projektantką mody. Jej rodzice żyją w separacji, co jednak nie oznacza, że rozpieszczają córkę, próbując jej wynagrodzić rozstanie – stawiają dziewczynce wyraźne wymagania. Te zakazy i nakazy w oczach bohaterki urastają do rangi problemów nie do pokonania. Jeszcze gorzej jest z nauczycielami – którzy zdaniem Lucy są apodyktyczni i zabijają w dzieciach pomysłowość. Lucy chce wykorzystywać swój talent – wraz z przyjaciółkami otwiera w szkole tajne studio mody i urody – zainteresowane modą uczennice z młodszej klasy będzie uczyć sztuki dobierania dodatków do strojów: pomoże im odnaleźć własny styl, odkryje sekrety dbania o urodę. Jednak studio urody musi pozostać tajemnicą ze względu na nieprzychylną postawę nauczycieli. Kiedy wszystko wyjdzie na jaw, Lucy wpadnie w tarapaty. Wcześniej pokłóci się z najlepszymi przyjaciółkami, a powodem będzie oczywiście zazdrość. Świat nastolatki nie jest wolny od trosk. Na każdym kroku Lucy spotykają drobne przykrości i niepowodzenia. Ale dziewczyna nie poddaje się, śmiało dąży do celu realizując swoje marzenia. Przebieg zdarzeń relacjonuje z werwą i humorem.

W „Tajnym Studiu” wykorzystywane są rozmaite kroje czcionki: służą one głównie do podkreślania akcentu w zdaniu, czasem wyznaczają też elementy tajnego porozumienia między przyjaciółkami. Dodatkowe komentarze naiwnej przecież narratorki są stosowane dla wyjaśniania pewnych quasi-narratorskich rozwiązań. Część zaznaczonych formuł odwołuje się do pomysłów szkolnych koleżanek i ich prywatnego kodu… Chociaż „Tajne Studio” to jedna z dalszych części cyklu, można ją również czytać jako odrębną powieść – wprawdzie autorka odwołuje się do kilku wydarzeń z przeszłości, ale ich nieznajomość nie utrudni lektury – co najwyżej wzbudzi zainteresowanie i chęć sięgnięcia po resztę zabawnych historyjek z Lucy w roli głównej. Co ważne – powieść o prawie trzynastolatce, mimo że pozornie lekka i błaha, zawiera wiele przesłań istotnych dla młodych czytelniczek. Kłopoty z młodszym rodzeństwem i nieodłączny element szkolnej egzystencji – z nauczycielami, ze szkolną dyscypliną, nieporozumienia z przyjaciółkami – wszystko to składa się na dynamiczną opowieść o nietypowym projekcie. W książce, której tematem wiodącym jest moda, nie może zabraknąć rysunków. Lucy ozdabia swój „pamiętnik”, bo przy pomocy ilustracji łatwiej wyjaśnić jej różnice w poszczególnych stylach ubierania się i przebieg zakonspirowanych lekcji.

„Tajne Studio Mody i Urody” to książka, która może dziewczynki nie tylko zaintrygować (bo w końcu dotyczy motywu bliskiego sercu każdej młodej damy), ale i zainspirować – bo Lucy podaje pomysły na urozmaicenie ubrań, dobieranie dodatków i przygotowywanie oryginalnych breloczków. Bohaterka uczy, że należy zawsze dążyć do spełniania marzeń, znaleźć w sobie odwagę tak potrzebną do ich realizacji. Pokazuje, jak ważne jest własne hobby, ale i jak łatwo zapomnieć o przyjaciółkach w ferworze zabawy. Historia spisana przez Kelly McKain spodoba się nastolatkom, zwłaszcza że w dowcipny i trafny sposób analizuje świat młodych ludzi.