Recenzja książki: SKRYTOŚWIAT. WIOSNA
Recenzuje: Magdalena Galiczek-Krempa
Wielbicieli fantastyki ucieszy zapewne fakt, że po piętnastu latach przerwy na arenę współczesnej literatury ponownie wkracza William Horwood i czyni to w nienagannym stylu. Jego najnowsza książka, „Skrytoświat. Wiosna”, otwiera czterotomowy cykl powieści o tajemniczym, niewidocznym dla ludzi świecie, gdzie czary i magia są chlebem powszednim. Powieść Horwooda to jednak nie tylko gratka dla miłośników książek bazujących na fenomenie Tolkiena, ale to także próba rozprawienia się ze współczesnym światem, wyborami, jakie każdego dnia podejmujemy i zasadami, którymi się kierujemy.
W Skrytoświecie wciąż żywa jest legenda mówiąca o tym, że przed tysiącami lat mistrz w swoim fachu, Beornamund, wykuł wspaniały klejnot. W klejnocie tympłonął ogień wszechświata i kolory ziemskich pór roku. Skarb jednak z biegiem lat zaginął i popadł w zapomnienie w świecie ludzi. Jedynie mieszkańcy Skrytoświata usilnie pragnęli go odnaleźć. Jedyną osobą, zdolną tego dokonać oraz ocalić świat ludzi i Skrytów przed zagładą, był przepowiedziany w legendzie olbrzym. Olbrzymem okazał się nastoletni chłopiec, Jack, niepamiętający swojej przeszłości, który w akcie odwagi uratował dziewczynę z płonącego samochodu. Od tego czasu ścieżki Jacka i Katherine nieustannie się przecinały. Jednak prawdziwa próba sił oraz zmierzenie się z własnym przeznaczeniem kazało nastolatkom przenieść się do Skrytoświata, aby tam rozpocząć poszukiwania zagubionego klejnotu. „Skrytoświat. Wiosna” to jednak dopiero początek przygód dwójki nastolatków, którzy, opuściwszy własny dom, zmagają się z niebezpieczeństwami ukrytego świata.
William Horwood w pierwszej części cyklu wprowadza czytelnika w świat magii, tajemnych kręgów i drzwi prowadzących do innych wymiarów. Ukazuje też pobieżnie, jakie zadania czekają Jacka i Katherine w przyszłości oraz jakie role przyjdzie im odegrać w Skrytoświecie. Autor stara się też opisać wymyślony przez siebie świat, jego mieszkańców, kulturę i obyczaje. Czyni to w sposób nad wyraz wiarygodny. Skrytoświat jawi się czytelnikowi jako miejsce, które być może naprawdę istnieje, tylko przezornie ukryte jest przed ludzkim wzrokiem.
Bohaterów powieści można śmiało podzielić na dwie kategorie: osoby pochodzące ze znanego czytelnikowi świata, oraz mieszkańców Skrytoświata. Główny bohater, zawieszony na granicy światów, początkowo czuje się obco w Skrytoświecie, jednak w miarę upływu czasu odnajduje wiążące go z tym miejscem korzenie. Katherine, bezsprzecznie należąca do świata ludzi, zakochuje się w Jacku i bez wahania jest skłonna pójść za chłopcem wszędzie. Tak więc dziewczyna towarzyszy Jackowi w wędrówce przez Skrytoświat i w walce z bezwzględnym Skryckim wojskiem. Tym sposobem poznaje nie tylko dziwny i magiczny świat, ale także odkrywa własne marzenia i pragnienia.
William Horwood stara się także skłonić czytelnika do refleksji nad własnymi życiowymi wyborami i decyzjami. Między wierszami autor pyta, czy jesteśmy w stanie poświęcić wszystko, nawet własne życie i zdrowie, w służbie innym. Czy skłonni jesteśmy ponieść aż tak wielkie ryzyko tylko po to, aby uchronić innych przed czekającą ich niechybnie zagładą. Horwood zwraca uwagę także na cechy, jakie powinniśmy w sobie odkrywać i pielęgnować. Najważniejsze są oczywiście odwaga oraz całkowite poświęcenie powierzonym zadaniom. Lojalna służba dobrej sprawie i uczciwość sprawiają, że człowiek nie musi obawiać się porażki, bowiem zawsze może liczyć na pomoc przyjaciół i bliskich osób.
Autor posługuje się w powieści prostym i jasnym językiem, chociaż dla uwiarygodnienia stworzonego przez siebie świata, wtrąca także wymyślone słowa. Zamiast słowa „los” w książce pojawia się „wyrd”, a „żony, kobiety” w Skrytoświecie określa się jako „wyfkin”. Powieść Horwooda czyta się niezwykle szybko, nawet lektura długich opisów sprawia czytelnikowi nie lada przyjemność. Stworzony przez autora świat skrzy się bowiem tysiącem pięknych barw i ogromną ilością tajemnic, które nie pozwalają czytelnikowi od powieści się oderwać.
„Skrytoświat. Wiosna” zapowiada zatem ciekawy i wciągający cykl powieści dla miłośników fantastyki w każdym wieku, choć ze względu na głównych bohaterów książka szczególnie przypadnie do gustu nastolatkom. Otwarte zakończenie pierwszej części serii zapowiada, że wydarzenia kolejnego tomu pojawią się z zawrotną prędkością i na dobre zapewnią czytelnikowi ciekawą rozrywkę.
