Recenzja książki: Siostrzyczka

Recenzuje: Magdalena Galiczek-Krempa

Posiadanie siostry lub brata zawsze jest wyzwaniem. Są chwile, gdy rodzeństwo żyje w idealnej zgodzie, ale następują też momenty, gdy zaczynają się kłótnie. Jeśli dzieci dzieli niewielka różnica wieku, kwestia znalezienia wspólnego języka nie jest aż tak trudna. Pomysły na zabawy okazują się często zaskakujące, a wspólne spędzanie czasu ubogaca i pozytywnie wpływa na każde z dzieci. Jeśli jednak rodzeństwo dzieli kilkanaście lat, często porozumienie osiągnięte zostaje dopiero w wieku dorosłym. Jak jednak czuje się kilkunastoletni dotychczas jedynak, gdy w domu pojawia się niemowlak? Jak radzi sobie z sytuacją, w której rodzice mogą poświęcić mu mniej uwagi niż wcześniej? Na pytania te szuka odpowiedzi Izabella Klebańska w książce Siostrzyczka.

Mela ma dwanaście lat. Doskonale dogaduje się z rodzicami, ma też świetny kontakt z dziadkami. Dziewczynka dobrze się uczy, a dodatkowo uczęszcza na zajęcia do szkoły muzycznej, gdzie ćwiczy grę na skrzypcach. Pasją dziewczynki jest również rysowanie. Wydaje się, że Meli i jej rodzinie niczego więcej nie potrzeba. Gdy mama oznajmia nastolatce, że za kilka miesięcy urodzi się jej siostra, Mela jest nie tylko zaskoczona, ale czuje też niepewność. Kiedy Hela przychodzi na świat, Mela zaczyna czuć się odtrącona. W dodatku dziewczynka rodzi się jako wcześniak w dniu urodzin Meli, czym psuje plany imprezowe nastolatki. Mela nie potrafi odnaleźć się w nowej rzeczywistości. Czuje się samotna, ignorowana i odrzucona. Dziewczynie wydaje się, że nie jest już ważna dla swojej mamy. Że dla mamy liczy się tylko jej młodsze dziecko.

Siostrzyczka to ciepła, ale też nie unikająca trudniejszych tematów, opowieść o życiu zwyczajnej rodziny, w której pojawia się nowy, maleńki człowiek. Autorka z wielką precyzją i w prostych słowach opisuje emocje, jakie towarzyszą narodzinom dziecka. Pokazuje, jak przyjście na świat maleństwa odbierają dorośli – rodzice, dziadkowie, a jak wielkim szokiem jest to dla jedynaczki. Izabella Klebańska zagubienie Meli zestawia z radością Remiego, jej rówieśnika, wychowującego się w wielodzietnej rodzinie, który wieść o nowym bracie przyjmuje z wielką radością i niecierpliwością.

Zresztą emocje towarzyszyć będą czytelnikowi przez cały czas. Mela zmaga się także z dylematem, czy wybrać muzykę, czy raczej rysunek? Co sprawia dziewczynie większą frajdę? W czym ma szansę być naprawdę dobra? Izabella Klebańska opisuje też szkolne przyjaźnie i nowe znajomości. Autorka prezentuje całą gamę różnorodnych dziecięcych charakterów. Pokazuje, kto może stać się prawdziwym, szczerym i bezinteresownym przyjacielem, a kto ze znajomości czerpie wyłącznie korzyści dla siebie. Izabella Klebańska ukazuje szkolne realia, w których z pewnością odnajdą się młodzi czytelnicy.

Najważniejszymi tematami książki są jednak relacja Meli z mamą i dojrzewanie dziewczynki do tego, by stać się starszą siostrą. Chociaż Mela ma dwanaście lat i w oczach rodziny jest już „prawie dorosła", tak naprawdę wciąż jeszcze pozostaje dzieckiem. Dzieckiem, które łaknie uwagi rodziców, potrzebuje, by je wysłuchano i przytulono. Gdy tego brakuje, relacje w rodzinie zaczynają się psuć.

Siostrzyczka to książka kierowana przede wszystkim do młodszych nastolatków, ale z lekturą powinni zapoznać się także rodzice – zwłaszcza jeśli planują podarować ją jedynakom, którzy wkrótce mają stać się starszymi braćmi lub siostrami. Uczucia i emocje, a także zachowania opisane na stronach książki pozwolą zarówno dzieciom, jak i rodzicom wyciągnąć ważne wnioski i, być może, uniknąć sytuacji, w które uwikłała się rodzina Meli.