Recenzja książki: Selfie z Toskanią

Recenzuje: Patryk Obarski

Czy w czasach globalnej epidemii można wybrać się w zagraniczną podróż? Jak się okazuje – można, i to bez pakowania ochronnej maseczki do walizki. W niezwykłą podróż po słonecznych Włoszech zabiera czytelników bowiem Monika B. Janowska, autorka powieści Selfie z Toskanią.

W swojej najnowszej książce pisarka ukazuje losy Marianny, niemalczterdziestoletniej pracownicy banku, która nie ma szczęścia w życiu prywatnym. Jest samotna, a z trosk „leczy się" przy pomocy wina oraz nadmiaru jedzenia.

Wkrótce kobieta wybiera się w podróż do Toskanii wraz ze swoją przyjaciółką, Lidką. Marianna towarzyszy jej, zastępując niedoszłego męża Lidki, Sławka. Marianna nie ma ochoty na wyjazd, najchętniej nigdy nawet nie wychodziłaby ze swojego mieszkania. Niestety, nie może odmówić koleżance.

Pierwsze problemy związane z wyjazdem pojawią się jeszcze… przed wejściem do autokaru. Najpierw kobieta usiłuje pożyczyć kilkudziesięcioletnią walizkę od sąsiadki-emerytki z piętra niżej, następnie w deszczu całkowicie przemoczona i zmęczona dociera na dworzec, by ostatecznie… zaatakować jednego ze współpasażerów. A to nie jedyne perypetie, jakie w czasie wycieczki po Włoszech spotkają Mariannę.

W czasie wycieczki kobieta zupełnie niespodziewanie odkryje uroki Toskanii, ale przede wszystkim pozna prawdę na temat siebie samej i swoich najbliższych.

Zaczynając lekturę powieści Selfie z Toskanią, spodziewałem się, że publikacja ta będzie typowym romansem w stylu amerykańskich filmów telewizyjnych. A zatem – historii przeciętnej, lecz optymistycznej. Tymczasem książka Moniki B. Janowskiej pozytywnie zaskakuje.

Przede wszystkim trzeba zauważyć, że z „harlekinami" powieść ta ma niewiele wspólnego. Selfie z Toskanią to bowiem świetna wakacyjna komedia. Oczywiście, z wątkiem romansowym, który jednak świetnie dopełnia powieść, nie dominując i nie przytłaczając.

Największym atutem powieści Janowskiej jest niewymuszone poczucie humoru, które czasem wyraża się w ironicznych żartach, a czasem – w przekomicznych scenach rodzajowych z udziałem głównej bohaterki. Wplatane w fabułę co jakiś czas zabawne gagi może nie doprowadzą od razu czytelnika do łez, ale z całą pewnością wywołają uśmiech na twarzy.

Główna bohaterka, Marianna, to kobieta-katastrofa, która na swojej drodze nieustannie musi mierzyć się z kolejnymi przeszkodami. Bohaterka, niczym znana z książek Helen Fielding Bridget Jones, jest jedną z tych osób, zalicza wpadkę za wpadką. W istocie jednak problemy, z którymi zmaga się bohaterka, są zwyczajnie błahe i prozaiczne. Monika B. Janowska nie stara się stworzyć sztucznie patetycznej historii, sięga po proste rozwiązania, tworząc tym samym lekką, lecz ciekawą historię.

Warto odnotować również, że nie tylko główna bohaterka rusza w podróż po Toskanii. Autorka książki postarała się zabrać także w podróż czytelników. W czasie lektury mamy więc szansę obejrzeć najważniejsze zabytki Włoch, przejść się starymi uliczkami czy wyobrazić sobie leniwe, upalne popołudnie na starym włoskim placu. Monika B. Janowska tworzy bardzo dokładny plan wycieczki i dzieli się nim z swoimi czytelnikami.

To jednak nie koniec. Autorka oprowadza odbiorców nie tylko po włoskich zabytkach, ale także i… toskańskich knajpach. W czasie lektury zatem poznajeć zatem można najważniejsze smaki włoskiej kuchni. I nie jest to jedynie pizza! Dzięki temu wrażenie przebywania we Włoszech jeszcze bardziej się umacnia.

Selfie z Toskanią to jednak przede wszystkim interesująca powieść, pełna szalonych przygód głównej bohaterki. Nie jest to może literackie odkrycie roku, to z całą pewnością książka Moniki B. Janowskiej stanowi niezwykle przyjemną i odprężającą lekturę. Jedno jest zaś pewne: jeśli nigdy nie byliście we Włoszech, to po tej lekturze zdecydowanie zaczniecie marzyć o podróży na południe Europy.

Tagi: obyczajowe