Recenzja książki: Prześladowani. Przemoc wobec chrześcijan
Recenzuje: Danuta Szelejewska
Przynależność do Chrystusa nawet w XXI wieku pociąga za sobą niebezpieczeństwo prześladowań, co potwierdzają najnowsze badania. Z szacunków fundacji „Open Doors” wynika, że obecnie ponad sto milionów chrześcijan staje się ofiarami prześladowań, głównie w państwach islamskich, Korei Północnej oraz wskutek hinduskiego ekstremizmu i islamskiego terroryzmu (tendencja jest wzrostowa), natomiast według raportu papieskiej fundacji „Pomoc Kościołowi w Potrzebie” co roku na świecie ginie ponad sto siedemdziesiąt tysięcy ludzi wierzących (3/4 ofiar prześladowań religijnych stanowią chrześcijanie). Nakładem Wydawnictwa Święty Wojciech ukazała się przejmująca publikacja Prześladowani. Przemoc wobec chrześcijan, której autorzy ukazują faktyczną sytuację chrześcijan na całym świecie, co pozwala ustosunkować się do przemilczanego przez media zagadnienia.
Dziesięć kolejnych rozdziałów otwiera oczy czytelników na siłę globalnego ataku koncentrującego się wokół wyznawców chrześcijaństwa oraz podkreśla potrzebę konkretnego działania. Wybitni znawcy omawianej problematyki – Paul Marshall, Lela Gilbert oraz Nina Shea – starają się ukazać przyczyny i genezę prześladowań. Wśród najbardziej narażonych na przemoc wyliczają członków narodów objętych reżimem komunistycznym (Chiny, Wietnam, Laos, Kuba oraz Korea Północna), skupiają się na mieszkańcach krajów postkomunistycznych (Rosja, Uzbekistan, Turkmenistan, Azerbejdżan, Tadżykistan, Białoruś, Kazachstan, Kirgistan, Armenia i Gruzja), współczują chrześcijanom z południowej Azji (Indie, Nepal, Sri Lanka, Bhutan), ukazują ciężar represji wobec ludzi nawróconych na chrześcijaństwo w świecie muzułmańskim (Malezja, Turcja, Turecka Republika Cypru Północnego, Maroko, Algieria, Jordania, Jemen oraz Terytorium Palestyńskie), przyglądają się polityce prześladowań (Arabia Saudyjska i Iran), wojnie i terroryzmowi (Irak, Nigeria, Indonezja, Bangladesz, Somalia), a także ubolewają nad wciąż nasilającymi się represjami (Egipt, Pakistan, Afganistan oraz Sudan) i okrutnymi prześladowaniami w Birmie, Etiopii oraz Erytrei. Obok chrześcijan wspomniano o innych grupach religijnych, których wyznawcy również każdego dnia narażeni są na represje (bahaiści, Adwentyści Dnia Siódmego, baptyści, Świadkowie Jehowy).
Lektura Prześladowanych zmusza do głębokich refleksji. Zacytowano w niej wypowiedzi duszpasterzy działających na terenach objętych terrorem, przytoczono fragmenty raportów zamieszczonych w dokumentach państwowych i kościelnych, podano konkretne daty, opisano męczeństwo tych, którzy za wiarę w Chrystusa zostali pozbawieni życia. Na wewnętrznej stronie okładki zamieszczono mapę świata, na której odpowiednimi kolorami zaznaczono tereny objęte krwawymi prześladowaniami, represjami i dyskryminacjami w sferze publicznej. Dodatkową pomocą służy słowo arcybiskupa Filadelfii księdza Charlesa J. Chaputa OFMCap., wskazującego z jednej strony na przynależną każdemu człowiekowi wolność wyznania, z drugiej natomiast krytykującego prześladowczą gehennę wspólnoty chrześcijan. Mnóstwo przypisów (zamieszczono je na końcu książki i przyporządkowano poszczególnym rozdziałom) pozwala lepiej zrozumieć treść. Interesujący język przekazu sprawia, że nie da się oderwać od lektury.
Na zakończenie warto przytoczyć wezwania głów Kościoła: Jana Pawła II, Benedykta XVI oraz Franciszka. Pierwszy z nich powiedział: U kresu drugiego tysiąclecia Kościół stał się Kościołem męczenników, papież emeryt uwrażliwia na los prześladowanych: Z bólem trzeba stwierdzić, że w niektórych regionach świata nie jest możliwe swobodne wyznawanie i wyrażanie własnej religii bez narażania się na ryzyko utraty życia i osobistej wolności, natomiast „kropkę nad i” stanowi zaproszenie do postu oraz modlitwy w intencji pokoju w Syrii, jakie Ojciec Święty Franciszek skierował do jordańskiego monarchy króla Abdullaha II: Konieczne i pilniejsze niż kiedykolwiek jest pokojowe rozwiązanie kryzysu syryjskiego a także sprawiedliwe rozwiązanie konfliktu izraelsko-palestyńskiego. Wobec powyższego wniosek nasuwa się sam: potrzeba dostrzec i docenić wolność religijną, wymagającą tolerancji i szacunku wobec wyznawców innych religii oraz niewierzących. A żyjącemu w Polsce czytelnikowi pozostaje cieszyć się z tego, że może żyć w wolności wyznawania wiary.
