Recenzja książki: Przerwany most

Recenzuje: Justyna Rychlik

Przerwany most to historia szesnastoletniej Ginny, mieszkającej z ojcem w nadmorskiej walijskiej wiosce. Matka dziewczyny zmarła wkrótce po porodzie, a Ginny odziedziczyła po niej nie tylko typowo haitańską urodę, ale też talent plastyczny. Nagle zarówno sielankowe życie Ginny i Toma, jak i zaufanie córki do ojca zostają zachwiane. Czy to możliwe, aby dotychczasowe życie okazało się iluzją, a obcy ludzie wiedzieli o Ginny więcej niż ona sama? Kim tak naprawdę jest? Co jest prawdą, a co kłamstwem? Dziewczyna musi stawić czoło demonom z przeszłości, aby znaleźć odpowiedzi na wszystkie dręczące ją pytania.

Są książki, które wydają się kiepskie i dopiero przy drugim podejściu do lektury dostrzegamy ich wartość. Właśnie taką powieścią jest Przerwany most. Po pierwszej lekturze uznać można, że to naprawdę infantylna książka i odłożyć ją z niesmakiem na półkę. Warto jednak dać Pullmanowi drugą szansę. Owszem, infantylna jest główna bohaterka powieści, w tym przypadku jednak paradoksalnie to... zaleta. Naiwność i skłonność do wyolbrzymiania wagi niektórych spraw nadaje wiarygodności głównej bohaterce. Bo czy nie właśnie tak zachowują się nastolatki? Szukają dziury w całym, wszędzie doszukują się historii rodem z filmów i wszystko roztrząsają na tysiące sposobów? Mimo, że historia Ginny wydaje się nieco przerysowana, to jednak jest świetnym obrazem szukania siebie i swojej tożsamości przez młodych ludzi. ich zagubienia w otaczającej rzeczywistości i braku zrozumienia świata. Ale Przerwany most to też powieść o tolerancji, akceptacji samego siebie, wierze w siebie i poczuciu własnej wartości oraz o trudnych relacjach z rodzicami. Pullman stwarza wspaniałą okazję do refleksji na temat tego, czy kłamstwo w dobrej wierze jest czymś złym. Dużą zaletą powieści jest stosunkowo niewielka liczba bohaterów oraz to, że każdy z nich jest bardzo charakterystyczny - każda z postaci jest żywa, realistyczna i nie sposób jej pomylić z inną. Prosty język i lekki styl sprawiają, że powieść czyta się błyskawicznie. Akcja nie jest może zbyt wartka, ale z pewnością wciąga i intryguje, a sam pomysł na fabułę okazuje się bardzo dobry.

Książka Philipa Pullmana to opowieść o tym, jak odbudować most między przeszłością a teraźniejszością, zniszczony przez kłamstwa i tajemnice. Powieść dedykowana jest młodzieży, ale warto, by i dorośli ją przeczytali (to świetna lektura zwłaszcza dla rodziców nastolatków).