Recenzja książki: Prorokini Anna
Recenzuje: Danuta Szelejewska
O wymienionej przy okazji ofiarowania Jezusa w świątyni córce Fanuela z rodu Asera (por. Łk 2,36-38) niewiele można powiedzieć. Biblijne źródła podają, że była osobą w wieku starczym (podczas wydarzenia biblijnego, w którym brała udział, miała 84 lata), siedem lat żyła z mężem, a po tym, jak została wdową, modlitwami i postem służyła Bogu w jerozolimskiej świątyni. Tytułowa Prorokini Anna trafia więc w sam środek wydarzeń związanych z pojawieniem się Jezusa i początkiem Jego przyszłej działalności. A że większość jej życia owiana jest nutką tajemnicy, warto sięgnąć po lekturę Wydawnictwa WAM i poznać odległe czasy, miejsca i dzieje.
Czytelnik poznaje bohaterkę przy schodach prowadzących do bramy Nikanora (dokładnie w tym samym miejscu kończy się opowieść o tej, której cierpliwe oczekiwanie zostało nagrodzone widzeniem Mesjasza). Stojąc nieruchomo z przymkniętymi oczyma, Anna rozważa szczęśliwą chwilę, kiedy to na dziedzińcu świątyni na własne oczy ujrzała długo oczekiwanego Mesjasza. Spotkanie z Nowonarodzonym przywołało w kobiecie wspomnienia sprzed lat, dzięki czemu czytelnik ma okazję udać się do jej ojczyzny, do domu leżącego na terenie Ziemi Świętej, gdzie – jak dzisiaj każdemu wiadomo – rozegrały się wydarzenia zbawcze. Tam Anna wdrażała się do obowiązujących ją umiejętności: niepozorne czynności gospodarskie skutecznie przeplatała nauką czytania i pisania po aramejsku, gry na kinnorze oraz biegłości w przytaczaniu wersetów Tory. Czytelnik towarzyszy Annie najpierw jako żonie, a następnie - wdowie. U jej boku znosi trudy drogi do świątyni jerozolimskiej, gdzie przydzielono jej izbę obszerną i schludną. Przygląda się codzienności liturgicznej, będąc równocześnie pełnym podziwu dla jej życia w obfitości łaski.
Jadwiga Stabińska po mistrzowsku wprowadziła czytelników w realia owej epoki. Fabuła powieści wcale nie zmieniła biblijnej sytuacji. Autentyczne są nazwy geograficzne, imiona postaci oraz znane z Pisma Świętego wydarzenia, stanowiące treść Nowego Testamentu. Wielokrotnie pojawiają się nawiązania do tekstów starotestamentalnych. Niezrozumiałe zwroty zostały przez autora dokładnie wyjaśnione w tekście zasadniczym, natomiast uzupełnienia zamieszczono na końcu książki. Tam też znalazł się Kalendarz wydarzeń według obowiązującej obecnie datacji (przed Chrystusem) oraz Chronologia czasu w opisywanej epoce. Uzupełnienie stanowią stylistycznie poprawne dialogi.
Książka Prorokini Anna to interesujące i doskonałe połączenie faktów religijnych z pozareligijnymi. Przeznaczona jest dla każdego, co oznacza, że sięgnąć po nią mogą nie tylko ludzie wierzący, perfekcyjnie orientujący się w wydarzeniach ówczesnych czasów. Publikacja stanowi bowiem bogate źródło wiedzy dotyczącej realiów życia, a zwłaszcza obyczajowości społeczności żydowskiej. Jest również wspaniałym przykładem wierności codziennym działaniom, jaka powinna charakteryzować każdego człowieka.
