Recenzja książki: Poradniczek Gabrysi i Kajtka. Zdrowie i ubranie

Recenzuje: szczepanik

Jak zamienić nogawkę w przybornik na kredki?

Tematyką przewodnią drugiego tomu „Poradniczka Gabrysi i Kajtka” jest zdrowie i ubranie. W książeczce tej Joanna Krzyżanek mówi dzieciom, w jaki sposób prowadzić zdrowy tryb życia i jak dobierać ubrania na różne okazje. Przede wszystkim zaś podsuwa najmłodszym mnóstwo pomysłów, których realizacja nie wiąże się wyłącznie z dobrą zabawą, ale również i z nauką.

Jak uszyć skarpetkowego dziwoląga czy polarowego ślimaka? Jak wykonać doniczkę z buta i jak zwykły płaszcz przerobić na malarski? Propozycje Joanny Krzyżanek zdecydowanie nie należą do zwyczajnych: ciasteczka w kształcie guzików, krawiecki słoik, prezenty z mydła... Wymieniać można długo, wyobraźnia autorki „Poradniczka” wydaje się nie mieć granic. Tym lepiej, ponieważ dzięki jej kreatywności nie będą narzekać na nudę ani dzieci, ani ich opiekunowie. Książeczka inspiruje i na pewno nie robi tego jednorazowo – to taki typ lektury, do której się wraca. Po poradę, po bodziec do wykonania jakiejś twórczej pracy.

Krzyżanek udowadnia kolejnym tomem z cyklu, że do pracy z dziećmi jest metodologicznie doskonale przygotowana. Umie przekazać wiedzę w sposób przystępny dla siedmio-, ośmiolatków. Nie jest przy tym oszczędna w opisach, a co za tym idzie, wymaga od dzieci skupienia i myślenia, „Poradniczek” to bowiem książeczka przede wszystkim edukacyjna. Szczególną uwagę, głównie starszych czytelników, przykuwa dość przewrotna metoda zastosowana w całym cyklu. Autorka, podając instrukcje zachowania, niczego dzieciom absolutnie nie zakazuje. Mówi im za to, jak powinny oraz jak nie powinny się zachowywać, tłumacząc przy tym jednocześnie, co może się stać kiedy zrobią to, czego nie powinny.

Dzięki temu dziecko może samodzielnie podjąć decyzję, co w danej sytuacji zrobić. Takie podejście jest o wiele bardziej skuteczne w procesie edukacyjnym niż jednoznacznie powiedziane „nie wolno”. Dziecko potrzebuje przede wszystkim wyczerpujących wyjaśnień, samo instruowanie go nie wykształci w nim świadomości tego, co robi, stanie się bierne, a nie aktywne. Poza tym ważne, aby od najmłodszych lat uczyło się ono podejmowania decyzji, stanowienia o sobie. Ten cel wydaje się przyświecać autorce książeczki. Zaraz obok drugiego – roli rodziców w procesie wychowawczym najmłodszych.

Bez taty lub mamy malec nie poradzi sobie z wykonaniem niektórych zaproponowanych przez Krzyżanek projektów. W ten sposób niejako wymusza ona obecność opiekunów, a o tym zaś, że ich towarzystwo jest niezbędne dla prawidłowego rozwoju dziecka, mówić nie trzeba. Zresztą, dla rodziców niektóre informacje zawarte w „Przewodniczku” też mogą okazać się przydatne. Nie wszyscy przecież wiedzą, jak usunąć plamę ze szpinaku czy jak za pomocą naturalnych środków wybielić pożółkłą bieliznę.

Żeby móc dobrze porozumieć się z dzieckiem, trzeba wiedzieć, jak się to robi. Joanna Krzyżanek umiejętność tę nabyła perfekcyjnie.

Anna Szczepanek