Recenzja książki: Podążać drogami Boga. Przesłanie Abrahama i Sary

Recenzuje: Danuta Szelejewska

Abraham – pierwszy z hebrajskich patriarchów wraz ze swą żoną Sarą są przykładem bezgranicznego zaufania, jakie człowiek może okazać Panu. Książka „Podążać drogami Boga” adresowana jest do tych, którzy podobnie jak owi biblijni małżonkowie idą tam, gdzie są posłani. Odpowiadając na Boże wezwanie, każdy z nas odnajdzie szczęście: jedni odzyskają to, co stracili, inni dojdą tam, dokąd zmierzają. Zostaną również spełnione pragnienia tęskniących za prawdą i miłością.

Na wstępie każdego rozdziału autorzy zacytowali fragment tekstu Pisma Świętego, adekwatny do prowadzonych rozważań. Umiejscawiając zwykłą szarą codzienność na drogach wiary, widzą szerokie perspektywy dla tych, którzy zaufali Bogu. Powierzają się Mu całkowicie i bez reszty.

Abraham i Sara opuszczając dotychczasowe życie, przyjaciół i wszystko to, co było im doskonale znane, są wzorem zawierzenia. Autorzy prowadzą czytelnika drogami trudnych wyborów i niepewności jutra po to, aby pokazać, że wszystko jest możliwe z Bogiem, który nie opuści i nigdy nie zawiedzie. Doświadczył tego Abraham (pierwotnie Abram) otrzymawszy w darze nie tylko ukochanego syna, ale przede wszystkim błogosławieństwo dla ludzi wszystkich czasów i narodów.

Jak pokazują autorzy, analiza oczekiwań Boga dotyczących nakazu złożenia Izaaka w ofierze, znajduje odzwierciedlenie w życiu każdego z nas. Ciemności niewiary, ułuda pokus oraz zguba grzechu zbliża nas do Chrystusa. Podejmując – jak Abraham – wyzwanie wyruszenia w drogę, chrześcijanin stara się nie tracić z oczu ostatecznego celu, jakim jest ziemia obiecana – niebo.

Autorzy dostrzegają również całościowy sens działań biblijnego patriarchy: dobrowolne opuszczenie ojczyzny, walkę o przetrwanie, pokonywanie przeszkód, by wciąż iść naprzód, umiejętne (pokojowe) rozwiązywanie konfliktów, a także dostrzeganie tego, co wśród ważnych spraw jest najważniejsze. Wszystko to rodzić ma w czytelniku pewność, że Bóg jest Tym, na którym można polegać i że ufając Jego obietnicom zdołamy zwyciężyć, a trwając w łączności z Nim, z największym spokojem wyruszymy ku wiecznemu szczęściu. Otrzymując Boże błogosławieństwo, nie lękamy się przyszłości i wciąż podążamy naprzód.

W książce znaleźć można także wskazówkę, mówiącą, że warto zaczerpnąć z postawy Abrahama. Jego wyprostowana postawa, skupienie i nasłuchiwanie symbolizują to, co w życiu chrześcijanina liczy się najbardziej: gotowość do drogi i chęć przyjęcia z Bożego słowa tego, co ma bezpośredni wpływ na wewnętrzną przemianę człowieka.

Przesłanie zawarte w książce przeznaczone jest dla ciebie i dla mnie. Ujęte w całość językiem przystępnym, przemawia do każdego. Nie trzeba być teologiem, by czerpać z doświadczeń Abrahama. Podobnie i „Podążać drogami Boga” może stać się przewodnikiem każdego.