Recenzja książki: Piękna ZŁAlicja

Recenzuje: Justyna Gul

Przyjaźń aż po grób

„Nie poszłam na pogrzeb Alicji (…). Nie, wtedy już nienawidziłam Alicji i cieszyłam się, że umarła. To Alicja zniszczyła mi życie, odebrała najlepsze, co kiedykolwiek miałam i roztrzaskała na milion kawałków (…)”. Książka, która się tak zaczyna, zapowiada wyjątkowy czas spędzony na jej lekturze i obiecuje mroczne sekrety. Czy tak jest naprawdę? „Piękna ZłAlicja” Rebeccy James to thriller porażający (i przerażający) psychopatycznością ludzkiego umysłu i nienawiścią, która popycha do czynienia krzywdy innym. Autorka stworzyła mroczną, hipnotyzująca opowieść, od której nie można się wprost oderwać, a wszyscy miłośnicy atmosfery niepewności, zagrożenia i rosnącego napięcia dadzą się omamić książce i… Alicji.
Bohaterka, Katherine Patterson, mama córeczki Sary, opowiada nam historię swojej makabrycznej przeszłości, piekła, przez które przeszła, by odzyskać względny spokój dopiero teraz, trzymając dziecko w ramionach i troszcząc się o niego. Tej uważności i rozsądku zabrakło kilka lat wcześnie, kiedy pozwoliła swojej młodszej siostrze Rachel wybrać się z nią na imprezę…
Mówi się, że starsze dziecko zazwyczaj jest zdolniejsze, ale wbrew temu w rodzinie Katherine to Rachel - o półtora roku młodsza - osiągała więcej. Nazywana cudownym dzieckiem zapowiadała się na znakomitą pianistkę, a obok doskonałego warsztatu wkładała w grę całe serce i duszę.  Dlatego teraz, po jej śmierci, Katherine nie może dać sobie rady nie tylko z poczuciem winy, że zabrała siostrę na koncert, czy zostawiła w rękach morderców, ale i ze świadomością, że zginęła ta lepsza i bardziej zdolna z córek, a ona nigdy nie zdoła rodzicom zastąpić Rachel.
Katherine przekonała się, że nie istnieje właściwy sposób poradzenia sobie z utratą bliskiej osoby i nawet ucieczka z Melbourne czy zmiana nazwiska z Boydell niewiele tu pomoże. Jej siostry nie ma już wśród żywych, nigdy nie zagra, natomiast sama Katherine ma tylko okrągłą bliznę nad kolanem – jedyny fizyczny dowód makabrycznej nocy.
Teraz, po przeprowadzce do ciotki do Sydney i podjęciu nauki w liceum Drummond High, stara się być anonimowa. Z nikim się nie przyjaźni, nie udziela się towarzysko, a przynajmniej do czasu, kiedy jedna z najbardziej popularnych dziewczyn w szkole – Alicja, nie zaprasza jej na swoje urodziny. Stanowi to początek dziwnej relacji, pełnej niedomówień i niejasnych sytuacji. Katherine poznaje też chłopaka nowej koleżanki, Robbiego i to dopiero on otwiera jej oczy na niepokojące zachowania Alicji i jej egoizm oraz okrucieństwo wobec innych. Psychotyczne gierki dziewczyny krzywdzą coraz więcej osób, a irracjonalne zachowania zaczynają zwracać uwagę. Katherine akceptuje jednak dziewczynę z jej zaletami i wadami, wyjawia jej również swój bolesny sekret – prawdę o Rachel. Nie wie jednak, że jest zaledwie pionkiem w grze Alicji, której chory umysł jest owładnięty żądzą zemsty.
Czy Alicja jest z gruntu złą, czy też raczej nieszczęśliwą nastolatką godną współczucia? Czy można wytyczyć linię oddzielającą szaleństwo od negatywnych emocji? Jak pozbyć się poczucia winy i czy to kiedykolwiek stanie się możliwe? W lustrze niczym w krzywym zwierciadle odbija się wykrzywiona grymasem twarz Alicji, a my możemy tylko obserwować na kartach książki, jak się pogrąża w swojej zapalczywości, wciągając jednocześnie w swój plan Katherine i bliskie jej osoby.
„Piękna ZŁAlicja” to przerażające studium psychopatycznej osoby, która z uśmiechem na ustach potrafi słowem zadać ranę głębszą niż nożem. Co gorsza, nie ogranicza się wyłącznie do słów, a my drżąc o Katherine coraz mocniej uzależniamy się od książki. Rebecca James stworzyła powieść wyłącznie dla ludzi o mocnych nerwach i jestem przekonana, że dadzą się oni uwieść Alicji, podobnie jak ja. Ale uwaga – przyjaźń ze ZŁAlicją nawiązujemy na własne ryzyko.