Recenzja książki: Panie, Ty wszystko wiesz

Recenzuje: Danuta Szelejewska

Przyjęcie Chrystusa jako osobistego Zbawiciela i Pana powinno być naczelnym celem każdego chrześcijanina. Ponieważ w chwili chrztu zostaliśmy powołani do życia w świętości, zobowiązani jesteśmy do postępowania w sposób godny dziecka Bożego. Książka Panie, Ty wszystko wiesz to przydatna pomoc dla każdego, komu nieobce są egzystencjalne pytania o przyszłość. Skorzystanie z przemyśleń Piotra Kieniewicza poprowadzi czytelnika poprzez kręte ścieżki codzienności, umożliwiając mu równocześnie jasne określenie miejsca, jakie w jego życiu zajmuje Jezus Chrystus.

Panie, Ty wszystko wiesz to opowieść o miłości Boga do człowieka i człowieka do Boga. W czterech częściach autor skupił się na wydarzeniach zbawczych. Rozpoczynając od publicznej działalności Chrystusa, od Jego nauczania, uzdrawiania, wskrzeszania i wypędzania złych duchów, poprzez wydarzenia w Wieczerniku oraz arcykapłańską modlitwę za Kościół, Piotr Kieniewicz sprawnie przechodzi do tajemnicy Ogrodu Oliwnego. Szczegółowo analizuje okoliczności poprzedzające mękę (czuwanie, zdrada Judasza, zwątpienie Piotra, pseudoproces), przekonując, że miłość zawsze jest potężniejsza od śmierci. Prowadzi czytelnika poprzez trudy Drogi Krzyżowej, podkreślając rolę Matki, Szymona Cyrenejczyka, świętej Weroniki i jerozolimskich niewiast. Udziela lekcji przebaczenia oraz przekazuje treść testamentu z Krzyża. Wpatruje się w Jezusa umierającego, a następnie spogląda w głąb pustego grobu w wielkanocny poranek. Wreszcie – jest świadkiem spotkań z Chrystusem Zmartwychwstałym.

Publikacja Wydawnictwa Promic w prosty sposób pokazuje, jak wielka jest miłość Boga do człowieka. Mogą z niej skorzystać wszyscy. Krótkie rozdziały, interesujące sformułowania oraz całkowicie zrozumiały język przekazu, w którym staro- i nowotestamentalne fragmenty biblijne przeplatają się z autorskimi przemyśleniami Piotra Kieniewicza ułatwiają zrozumienie teologicznych treści. Zwroty hebrajskie przetłumaczono na język polski. Podane cytaty zaopatrzono w źródła. Na początku zamieszczono sentencję świętego Bernarda z Clairvaux w języku łacińskim oraz w przekładzie na język polski, na końcu natomiast zamieszczono bogate w refleksje Posłowie – Quo Vadis? oraz hymn Pancerz św. Patryka. Każdy rozdział poprzedzono symbolem Ichthys (ryba – znak pierwszych chrześcijan i symbol Jezusa Chrystusa). Wszystko to, stanowiąc zachętę do otwarcia serca na obecność Boga, ma pomóc czytelnikowi w procesie wzrastania w wierze.