Recenzja książki: Nowi ewangelizatorzy dla Nowej Ewangelizacji

Recenzuje: Danuta Szelejewska

Propagowaniem głównych kanonów wiary chrześcijańskiej zajmuje się ewangelizacja, będąca nie tylko nauczaniem i przekazywaniem wiedzy, ale przede wszystkim opowiadaniem o osobie Jezusa Chrystusa. O jej znaczeniu mogą świadczyć słowa, jakie wypowiedział papież Franciszek w przesłaniu do uczestników 13. spotkania kościelnych wspólnot podstawowych z całej Brazylii: Ewangelizacja jest obowiązkiem całego Kościoła, całego ludu Bożego. Wszyscy mamy być pielgrzymami niosącymi z radością Ewangelię każdemu człowiekowi. Ponieważ współczesne czasy oferują pośpiech, szeroko pojętą dechrystianizację oraz odsuwanie najważniejszych wartości na dalszy plan, koniecznym staje się powtórne wyjście do wierzących i niewierzących z odpowiedzią na pytanie: „Jak żyć?” Nowa publikacja Wydawnictwa Święty Wojciech trafnie pokazuje, że dawanie świadectwa Bogu miłującemu człowieka jest zadaniem każdego chrześcijanina oraz że potrzebni są głosiciele Chrystusa na miarę współczesnych czasów.

Nowi ewangelizatorzy dla Nowej Ewangelizacji to bogactwo ewangelizacyjnego doświadczenia José H. Prado Floresa, z którego z powodzeniem korzystają nie tylko kapłani, ale wszyscy, dla których chrześcijańskie powołanie ma zasadnicze znaczenie. Nowi ewangelizatorzy dla Nowej Ewangelizacji to również próba uwrażliwienia czytelnika, by mógł on ujrzeć swoje życie w nowym świetle. Ponieważ bycie ewangelizatorem to nie bezmyślne powtarzanie wcześniej wyuczonych formułek dotyczących prawd wiary, ważnym staje się konieczność uświadomienia, iż świadectwo Chrystusowi są w stanie dać tylko i wyłącznie ci, dla których jest On osobistym Zbawicielem i Panem. Temu właśnie założeniu służy oddana do rąk czytelnika ciekawa publikacja.

By Nowa Ewangelizacja mogła być – zgodnie z założeniem – Ewangelią w działaniu, należy zrezygnować z nie przynoszących efektów stereotypów oraz schematów. Co w zamian? Czy rzeczywiście potrzebne jest działanie inne od dotychczasowego? Autor, rozpoczynając swoje rozważania, skupia się na charakterze Nowej Ewangelizacji: kładzie nacisk na chrystocentryzm i charyzmatyzm, nakazuje rozpocząć od kerygmatu, podkreśla społeczny wymiar ewangelizacji oraz proroczą moc Słowa Bożego, a także proponuje przyjrzeć się postawie i mentalności ewangelizatorów, wyliczając równocześnie kształtujące ich tożsamość cztery stopnie. Dalsze przemyślenia Floresa dotyczą dwóch odmiennych, a zarazem komplementarnych etapów (kerygmat i katecheza), zaniedbywanego nakazu głoszenia Dobrej Nowiny, poszukiwania sposobów umożliwiających odzyskanie energii pierwotnego Kościoła oraz niezaprzeczalnej potrzeby ewangelizowania.

Wszystkie części opracowano według stałego schematu: wstęp i rozwinięcie tematu zostały uzupełnione o konstruktywne wnioski. W tekst wpleciono fragmenty biblijne (wraz z siglami), wypowiedzi papieskie (w każdym przypadku powołano się na konkretne źródło), opowiadania tematyczne i modlitwy. Każdą część poprzedzono czarno-białą ilustracją. Na końcu książki zamieszczono szczegółowy wykaz Szkół i ośrodków Nowej Ewangelizacji w Polsce. Wprawdzie publikacja Wydawnictwa Święty Wojciech należy do literatury specjalistycznej, jednak sięgnąć po nią – obok kapłanów, katechetów i animatorów – powinni wszyscy, którym zależy na przynoszącym pozytywne skutki chrześcijańskim działaniu. Najważniejszym jest, by przestać być sprawozdawcami a zamienić się w świadków zmartwychwstania Jezusa. Oby wierzącemu czytelnikowi udało się ów cel osiągnąć.