Recenzja książki: Niewidzialna Emmie

Recenzuje: truskawka2

Emmie jest bardzo nieśmiałą uczennicą. Ma tylko jedną przyjaciółkę, poza tym czuje się niewidzialna. Typowa szara myszka. Przemyka ze spuszczoną głową szkolnymi korytarzami, skrycie marząc o czapce niewidce. Katie to jej przeciwieństwo. Prawdziwa szkolna gwiazda. Znana, lubiana, pewna siebie (czasem nawet za bardzo). Ścieżki tych dwóch skrajnie różnych dziewczyn splatają się na niektórych lekcjach. Szczególnie zbliżą się wtedy, gdy najgorsze koszmary Emmie się urzeczywistnią. Stanie się w niechciany sposób bardzo „widzialna". Jej list miłosny do chłopaka, w którym się skrycie podkochuje, wpadnie w ręce szkolnego błazna. Ten nie przepuści okazji do zabawy i wypapla jej sekret całej klasie. Czy biedna Emmie schowa się ze wstydu w mysią norę, czy jednak przełamie nieśmiałość? I jak się zmieni przy okazji życie Katie?

Powieść mówi o poważnym problemie w przezabawny sposób. Szczególnie ilustrujące tekst, pojawiające się co chwila rysunki sprawiają, że nie sposób powstrzymać śmiechu podczas lektury. Bardzo ciekawy jest chwyt różnicujący obie dziewczyny. Piszą one na przemian, ale czcionka opowieści nieśmiałej Emmie jest drobna i ścieśniona (jakby nawet jej pismo było przepełnione nieśmiałością), a należąca do gwiazdy Katie – duża i pełna rozmachu.

Bardzo mądra lektura dla uczniów – szczególnie tych nieśmiałych. Polecam!

dr Kalina Beluch