Recenzja książki: Nie wolno mi kochać ciebie

Recenzuje: zaczytanaiska

Czy miłość to przeznaczenie? Czy ukochany/ukochana to druga połówka jabłka?

Młodziutka Zosia zakochuje się w 40 -letnim pisarzu, którzy przyjeżdża na wakacje do jej rodziców. Tadeusz jest żonaty i ma syna, o czy początkowo nie wie Zosia. Letni romans kończy się boleśnie a jej owocem jest Helena. Po latach Helenka poznaje miłość swoje życia. Mężczyzna okazuje się jej przyrodnim bratem. Związek zostaje zerwany. Dziewczyna ukrywa, że jest w ciąży. Rodzi Danusię, które rzuca kolejne wyzwanie przeznaczeniu.  

Życie potrafi spłatać nam niezłego figla a przeznaczenie zawsze upomni się o swoje. Zosia, Helena oraz Danusia to niezwykłe bohaterki, których los nie oszczędził. Podarowałam im wielką miłość,  górnolotne uniesienia i zachęcił do zuchwałych marzeń aby potem brutalnie sprzątnąć im to wszystko sprzed nosa. Boleśnie zranione kobiety szybko biorą się z życiem za bary i walczą o szczęśliwą przyszłość swoich córek.  

Powieść pełna jest złożonych emocji, głęboko skrywanych tajemnic oraz zaskakujących zwrotów akcji. Bohaterowie dokonują trudnych wyborów, mierzą się z nieszczęściami, kochają, realizują swoje pasje.

Lubię sagi rodzinne, kocham książki gdzie pełno jest tajemnic sięgających swymi korzeniami w daleką przeszłość w związku z tym „Nie wolno mi kochać Ciebie” bardzo przypadła mi do gustu. Wątpię trochę w przedziwne zbiegi okoliczności, które spowodowały spotkanie się rodzeństwa, ale życie jest nieprzewidywalne więc kto wie. Ciekawe jestem co wydarzy się w kolejnym tomie.

Tagi: Literatura obyczajowo-rodzinna Sagi rodzinne