Recenzja książki: Nie bądź Piggy

Recenzuje: marcin

Piggy tkwi w każdym z nas. Maskę – wizerunek Piggy – zakładamy codziennie, świadomie lub nieświadomie. Piggy jest odzwierciedleniem naszych kompleksów i słabości, obaw i popełnionych błędów, strachu przed kompromitacją i brakiem akceptacji ze strony otoczenia, zwłaszcza rówieśniczego. Piggy to także marzenie o uwolnieniu się od Piggy, o ściągnięciu z twarzy karykaturalnej maski osobowości. Jak pozbyć się Piggy ze swojego życia?

Czternastoletni Dawid przyjeżdża do Polski na wakacje. Rodzice chcą odpocząć od nieposłusznego dzieciaka. Liczą, że stosujący twarde metody wychowawcze dziadek Ludwik będzie potrafił poradzić sobie z chłopcem. Dawid, dorastający w bezstresowym środowisku, nie wie dokładnie czego chce od życia. Każdy dzień traktuje na luzie, bawi się, imprezuje, zamierza rzucić szkołę. Ma problemy z alkoholem i papierosami, czasem sięga po narkotyki.

Dziadek Ludwik jest cenionym w świecie architektem, ma pieniądze, żyje w dostatkach. Dochował się porządnego syna – Adama, ojca Dawida – któremu niestety nie poszczęściło się w Australii. Kiedy pojawia się wnuk, zamyka mieszkanie i zapomina o kontach bankowych na czas nieokreślony. Zabiera chłopaka rozklekotanym łazikiem do tatrzańskiej głuszy. Zamieszkują w drewnianej chacie, bez telewizji, komputera i Internetu, prawie całkowicie odcięci od wielkiego świata.

Dawidowi nie podobają się zasady, które wprowadza dziadek: obowiązkowe rąbanie drewna, rozpalanie ognia w kominku, przyrządzanie posiłków na zmianę, co drugi dzień. Przecież jestem na wakacjach – mówi chłopak. Możemy spać w zimnych pokojach, jestem przyzwyczajony – odpowiada na zaczepkę Ludwik – Możemy też jeść co drugi dzień­ – podsumowuje każdą próbę dyskusji.

Piggy oznacza "Świnia". Przydomek ten przylgnął do Dawida nie bez powodu: ma pucołowate policzka, nad wiek grube uda, sadełko na brzuchu, mięśnie ukryte, niemal nieobecne. Dawida cechuje jednak wrodzona upartość, dziedziczona zresztą. Kiedy młodzieniec odkryje w jaki sposób wykorzystać ją do walki z Piggy, stanie się to zalążkiem sukcesu. Czternastolatek podejmie rękawicę rzuconą przez dziadka. Poczynając od górskich spacerów, poprzez przygotowywanie potraw, na poszukiwaniach skarbów kończąc, wnuk będzie próbował udowodnić dziadkowi, że nie jest tak beznadziejny, za jakiego uważają go inni, za jakiego czasem sam się uważa.

No właśnie. Chłopaka determinuje mapa okolicy, z zaznaczonym krzyżykiem. Symbol ten może oznaczać jedynie zakopany skarb. Czy Dawid go odnajdzie? W pewnym momencie zacznie podejrzewać, że dziadek Ludwik opowiedział historię zakopanej Wenus Promienistej tylko po to, by znaleźć wnukowi pożyteczne dla ciała zajęcie. W tym samym przeświadczeniu będzie błądziła Kasia, miejscowa piękność, która skradła serce Dawida...

Kilka tygodni z dziadkiem, w górach, pośród dzikiej przyrody, z dala od wynalazków cywilizacji, wyczulą Dawida na wartość życia i ważność samodoskonalenia się w tym życiu. Pierwsza miłość, zupełnie nieznane czternastolatkowi uczucie, zmusi do pracy nad sobą, nie tylko w znaczeniu fizycznym, ale i umysłowym. Przekazywana ustnie legenda, mówiąca o pochodzeniu rodziny od ptaków, upewni Dawida we własnej wyjątkowości.

Nie bądź Piggy to książka przede wszystkim dla młodzieży, zwłaszcza dla tej zagubionej i zdezorientowanej we wczesnej dorosłości, ale nie tylko – jak zwykli pisać doświadczeni recenzenci. Wykorzystanie w narracji wątków biograficznych uruchamia skojarzenia Minkowskiego z Ludwikiem, a jego syna Filipa – z Dawidem. Zresztą dla Filipa, jak informuje dedykacja, opowieść została napisana. I rzeczywiście, przyglądając się fotografii autora, umieszczonej na obwolucie książki, można dojrzeć cierpliwego, konsekwentnego i stałego w decyzjach Ludwika.