Recenzja książki: Najlepsze buty na świecie
Recenzuje: Natalia Szumska
Wszystko, czego nie chcielibyście wiedzieć o Polsce, czyli "Najlepsze buty na świecie"
A kiedy już kopiec powstanie, zmieni się bardzo wiele.Odwiedzający zrozumieją wreszcie, że wojna jest złem. Przyszłe pokolenia przystaną w zadumie przed tajemniczą, trawiastą kopułą, którą w spadku pozostawili dla nich ostatni więźniowie kacetów. Z potężną konstrukcją (sto metrów średnicy, trzydzieści pięć metrów wysokości, wewnątrz sala konferencyjna na osiemset miejsc, sale seminaryjne, koncertowe i wystawiennicze, sale spotkań młodzieży i seniorów) wiążą się wyłącznie wielkie cele: upamiętni wszystkie ofiary ludobójstw, dyktatorów i wojen. Pozwoli zamyślić się nad słowami, które pomysłodawcy piszą wyłącznie wielką literą: Pokojem, Prawami Człowieka, Godnością. Kopiec wzbudzi refleksję nad tematami najważniejszymi, nad życiem w pokoju, wydobyciem ze zniewolenia, przemocy, nad człowieczeństwem, ludzkością oraz jej tragiczną historią, nad tym, jak zbudować lepszy świat.
Jak wiele mówi o nas tych zaledwie kilka zdań! Z jaką wprawą i niedopowiedzianą puentą Michał Olszewski analizuje nas, Polaków, i naszą tendencję do mitologizowania w sposób pokazowy naszych trudnych doświadczeń historycznych! Stawiamy pomniki za grube miliony, które mają zapewnić Pamięć - tę również pisaną wielką literą - a tak mało robimy dla tych, których upamiętniamy, a którzy przymierają głodem bez odpowiedniej opieki medycznej i zainteresowania państwa. Ale to nie jedyna z naszych przywar, bo główną wydaje się być tendencja do zamiatania rzeczy pod dywan. Koniecznie biało-czerwony. O tej Polsce, która siedzi pod dywanem i tej, o którą tylko od czasu do czasu ktoś się potknie, traktują reportaże zebrane w tomie Najlepsze buty na świecie.
Polska Olszewskiego to ta z dala od reflektorów i kamer - za to opisana od przysłowiowej (ale nieposprzątanej) kuchni. Mamy tu więc niespecjalnie moralnych księży, których nie spotyka kara i tych, których spotyka, bo chcą ujawnić czyny tych pierwszych; mamy ośrodki dla uzależnionych, które zatrzymały się w czasie gdzieś na początku lat dziewięćdziesiątych; mamy więźniów i więźniarki, którzy w dobrych celach opuszczają codziennie cztery ściany i kilkadziesiąt krat celi; mamy powojenne mieszkaniowe zatargi polsko-niemieckie; azbest zabijający setki, jeśli nie tysiące mieszkańców kilku miejscowości; smog nad uzdrowiskami, w których leczy się choroby górnych dróg oddechowych i narodową martyrologię postponazistowską (sic!). Słowem - wszystko, o czym wiemy, ale o czym nie myślimy - choćby dlatego, by uniknąć psychicznego dyskomfortu.
Olszewski pokazuje, że czasem problemy są nie do rozwiązania, bo trudno doszukać się w nich mniejszego zła. Jeśli zadbasz o zdrowie, nie wystarczy ci na życie; jeśli zmniejszysz zagrożenie powodzią, eksmitujesz i "znikniesz" całą miejscowość; jeśli zadbasz o ochronę środowiska, może nie wystarczyć do pierwszego. Nie da się tej Polski lubić. Można ją kochać - subiektywnie i samotnie, ale lubić się jej nie da. Olszewski z wyczuciem pokazuje to, co kiedyś Lech Janerka nazwał zgrabnie tak:
Paradoksy bytu tuPolska plama - to nie brudAntyglobal małych kpinKochamy ten film.
Jakoś sobie z tą Polską i tą polskością musimy radzić, jakoś ją racjonalizować lub wpychać pod dywan. Żeby jakoś wytrzymać. W tym naszym niebie i w tym naszym piekle. Ale tu również obowiązuje zasada "kto pierwszy, ten lepszy"
Kup książkę Najlepsze buty na świecie
Sprawdzam ceny dla ciebie ...
Zobacz także
Autor
Książka
Inne książki autora
Zapiski na biletach
0
Zapiski na biletach to przewrotny hołd złożony egzotycznej i tajemniczej krainie, dla niepoznaki nazywanej Polską. Przewrotny, bo często pełen bezsilnej...
#Upał
Zobacz wszystkie książki tego autora
0
Wszystko dzwoni, pika, wibruje . Klikasz, odbierasz, gnasz . Zewsząd dopadają cię setki newsów . Nie pamiętasz, co czytałeś, dlaczego...
