Recenzja książki: Na dworze cesarza Japonii. Klub Fanów Przygody

Recenzuje: Danuta Szelejewska

Wyspiarska Japonia – ze świętą i niezwykle piękną górą Fuji na czele – może zachwycić każdego. Błękitne niebo, spektakularne zjawiska przyrody, mnóstwo aktywnych i nieaktywnych wulkanów, a także niezliczona ilość świątyń – to tylko niektóre z wielu innych, równie atrakcyjnych, orientalnych miejsc. Taka jest Japonia dziś. A co szczególnego wydarzyło się tam w wieku XVI? Nowa publikacja Wydawnictwa Jedność Na dworze cesarza Japonii wszystko wyjaśni. I to ze szczegółami. Seria Klub Fanów Przygody zaprasza do lektury.

W swej edukacyjnej opowieści, Cyril Lepeigneux kieruje uwagę dzieci starszych na wydarzenia sprzed pięciuset lat. I tym razem (jak w pozostałych książeczkach serii) główne role przypisane zostały rodzeństwu Françoisowi i Jeanne oraz ich kuzynowi Louisowi. Towarzyszy im pięcioletni czerwony seter irlandzki o imieniu Płomień, który wiele już razy pokazał (zawsze w najważniejszych momentach), na co go stać (zabawnie przedstawione zostały biogramy głównych bohaterów). Za sprawą tunelu czasoprzestrzennego młodzi bohaterowie zostają przeniesieni do japońskiej metropolii Kioto, w sam środek niesamowitych wydarzeń. Czy jednak będą to wydarzenia bezpieczne? Akcja jest wartka, dzieje się dużo i szybko.

Czytelnik towarzyszy dzieciom, które nagle znalazły się na drodze biegnącej wzdłuż rzeki, gdzie dech w piersi zapiera widok drzew, obsypanych pięknym kwieciem i ziemi przykrytej jasnoróżowymi płatkami – jest co podziwiać! Nie wszystko jednak rozgrywa się tak, jak powinno: pierwszy raz się zdarzyło, by na ich widok ktoś (jeden taki z nożem za paskiem) splunął z pogardą. No cóż, dzieci musiały sięgnąć po środki zaradcze: w przebraniu i z makijażem, nie rozpoznane przez rdzennych mieszkańców Kioto, wmieszały się w tłum. Wraz z nimi czytelnik wsłuchuje się w dźwięki „Sakury” – tradycyjnej japońskiej piosenki ludowej. Podziwia walczących zawodników sumo. Poznaje potężnych i niezależnych mnichów-wojowników z buddyjskich świątyń oraz doskonale wyszkoloną Yoko, córkę dowódcy żołnierzy. A Płomień? Tego to dopiero spotkał zaszczyt: awansował do roli przynoszącego szczęście czerwonego smoka.

Wspomnienia japońskich wydarzeń na długo pozostaną w pamięci młodych bohaterów (i czytelnika). A przyznać trzeba, że łatwo nie było. Czy uda się zapobiec wojnie między Europą a Japonią? W jaki sposób zdrapano złoto ze ściany świątyni? Czym nakrywali głowy ćwiczący się w pokorze? Co oznaczają podsłuchane przez Louisa słowa: błoto (a może jednak złoto), trucizna, cesarz? Wartkie zwroty akcji i towarzyszące im napięcie, a także ciekawe dialogi oraz czarno-białe sugestywne ilustracje pozwalają młodemu czytelnikowi zanurzyć się w czasy szesnastowiecznej Japonii, gdzie cesarz nazywany był „Synem Nieba”. Pomocą służą zamieszczone w lekturze nazwy geograficzne rzeczywistych miejsc, relacje dotyczące historycznych wydarzeń, opisy strojów noszonych przez Japończyków, realia ówczesnego życia. Zwraca uwagę inna kultura oraz zwyczaje, odmienne zachowania i niezrozumiały język (szczegółowo zostały wyjaśnione japońskie zwroty oraz opisy tradycyjnych zachowań). Na końcu zamieszczono krótką notkę biograficzną dotyczącą żyjącego w XVI wieku misjonarza, świętego Franciszka Ksawerego (obecność jego i sześciu współbraci towarzyszy bohaterom książeczki).

Łatwo się domyślić, że historia skończyła się szczęśliwie: spisek został zażegnany. Dzieciom udało się szczęśliwie wrócić do domu, ale to, co przeżyły (a wraz z nimi i czytelnik) pozostanie w pamięci. Jedno jest pewne: warto wraz z bohaterami znaleźć się Na dworze cesarza Japonii.

Tagi: dla dzieci