Recenzja książki: Modlitewnik grzesznika

Recenzuje: Danuta Szelejewska

Ludzkie serce pełne jest pragnień i dążeń, dlatego człowiek nieustannie poszukuje sposobu zaspokojenia swoich tęsknot. „Modlitewnik grzesznika” jest zbiorem krótkich tekstów, pięknych zdań i modlitw, mających pomóc w odnalezieniu sensu życia i działania.

Rozdzielając swoją uwagę pomiędzy różne zagadnienia, Antonina Krzysztoń akcentuje to, co w życiu człowieka liczy się najbardziej. Na plan pierwszy wysuwa miłość. Pięknymi słowami ukazuje jej siłę. Dostrzega ból niekochanych i nieumiejących kochać, tęsknotę oczekujących spotkania oraz cierpienie samotnych. Dowodzi, że walcząc o miłość „mimo wszystko”, można doświadczyć trwałości Miłości Bożej. Pozwalając Jej zakorzenić się w samym sobie, człowiek nauczy się szerzyć wokół siebie prawdę, dobro i piękno. Całości dopełnia doskonale wszystkim znany „Hymn o miłości” świętego Pawła z Pierwszego Listu do Koryntian oraz „Pieść słoneczna” świętego Franciszka z Asyżu.

Napełnieni autentyczną miłością, z szeroko otwartym sercem, możemy „iść przez cały świat”. Udzielając konkretnych wskazówek, Antonina Krzysztoń kieruje myśli i uczucia czytelnika na osobę Jezusa Chrystusa. Przedstawia cechy chrześcijanina kroczącego w ślad za Panem. Prosząc Go o pieczę nad ludzkością, przeprasza za niszczycielską moc zła, solidaryzuje się z tymi, którzy nadal posiadają nadzieję i wraz z nimi tęskni za niebem.

Przytaczając słowa modlitw, które przed nami wypowiadali święci, w imieniu wierzących wyznaje Panu Bogu gorącą miłość i oddaje się Mu w opiekę, zgadza się z wolą Bożą, przeprasza za wciąż popełniane grzechy, szuka pociechy w smutku oraz radości w wydarzeniach dnia codziennego, dziękuje za otrzymywane dobra i każdy nowy dzień.

Zdając sobie sprawę z ogromu trudności, z jakimi boryka się każdy z nas, autorka zwraca się z prośbą do Matki Najświętszej. Cytując fragmenty Pisma Świętego, wskazuje na Tę, która - miłując Jezusa nade wszystko - stała się Przewodniczką na drogach naszej wiary.

W kolejnych rozdziałach Antonina Krzysztoń docenia zwrot człowieka ku Bogu. W wołaniu „Panie! Panie!” zawarta jest troska matki o dziecko, staranie grzesznika o własną duszę, poszukiwanie przez zagubionego drogi „do światła i radości”. Mając świadomość własnej małości, człowiek zaczyna tęsknić za Tym, który jest Wszechmocny, Wielki i Ważny. Owocem owej tęsknoty jest zatroskanie o nawrócenie, mające swoje odzwierciedlenie w wewnętrznej przemianie. A to z kolei pociąga za sobą konkretne czyny.

By nikt nie musiał trwać w nieświadomości i niewiedzy, „Modlitewnik grzesznika” zawiera również pieśni i tak zwaną „Część tradycyjną”. Główne prawdy wiary, przykazania oraz pozostałe zasady życia chrześcijańskiego kierują kroki czytelnika na właściwe tory. Warto więc zapamiętać, że taki model życia każdemu z nas ułatwi już i tak trudną codzienność. Idąc drogą prawdy, dobra i piękna, z pewnością dojdziemy do celu.