Recenzja książki: Miłość do rzeczy niedoskonałych

Recenzuje: Magdalena Galiczek-Krempa

Wszyscy dążymy do tego, by czuć się dobrze, wręcz idealnie. Zarówno pod względem fizycznym, jak i psychicznym. Poszukujemy szczęścia, czasami dopatrując się ich źródła w wymarzonych, często drogich, z radością kupowanych przedmiotach. Staramy się też otaczać ludźmi, którzy są nam przyjaźni. Jednak w pewnym momencie orientujemy się, że coś jest nie w porządku. Że coś nam doskwiera, coś nas rani, coś nam dokucza. Okazuje się, że pogoń za doskonałością w szerszej perspektywie najczęściej bywa zgubna. Uświadamia to czytelnikowi Haemin Sunim w znakomitym poradniku Miłość do rzeczy niedoskonałych.

Rodzina, praca, związki to sfery, które wywierają spory wpływ na życie każdego człowieka. Jednak każdy człowiek, który pojawi się w naszym życiu – w tym my sami – nie jest idealny. Wymaganie od siebie lub od innych doskonałości rodzić będzie frustrację i inne trudne emocje. A nie o to przecież w życiu chodzi. Haemin Sunim podpowiada, jak w każdej chwili, w każdym spotkaniu czy w codziennych obowiązkach dążyć do wewnętrznego spokoju. Do oddzielenia tego, co nam się wydaje, od tego, co jest faktem. Do tego, by nie zadręczać się, nie zasypywać negatywnymi myślami, nie poddawać bezsensownej krytyce.

Haemin Sunim, mnich buddyjski, opisuje niektóre swoje doświadczenia, wyciąga wnioski i prezentuje płynące z nich krótkie porady. Nad jego stwierdzeniami – zwłaszcza tymi, które najbardziej pasować będą do naszych problemów czy też obecnego samopoczucia – niczym nad złotymi myślami i cytatami warto na dłuższą chwilę się zatrzymać, by w pełni pojąć ich przesłanie. Warto do porad tych wielokrotnie wracać. Bowiem za każdym razem w mądrościach autora odkryjemy głębsze dno.

Haemin Sunim, posiłkując się założeniami płynącymi z buddyzmu, proponuje czytelnikowi, by wprowadził w swoim życiu zasady uważności, by nie zapominał o głębokich, wyciszających umysł i nerwy oddechach, kierował się filozofią minimalizmu i nie zapominał o tym, że tylko będąc dobrym dla siebie, można stać się lepszym dla świata i dla innych ludzi.

Miłość do rzeczy niedoskonałych to fenomenalna, bardzo jasno i przystępnie napisana publikacja, która już podczas lektury pozwala się wyciszyć i spojrzeć z innej perspektywy na swoje życie. Książka może stać się przewodnikiem dotyczącym tego jak w wymagającym perfekcji świecie czuć się dobrze w skórze nieidealnej jednostki. Jak swój brak doskonałości przekuć na swoje szczęście i płynące głęboko z wnętrza dobro. Dobro, którym możemy obdarzać też innych. Po jasnym i czytelnym wstępnie, jakim Miłość do rzeczy niedoskonałych może się stać, można też sięgnąć po inne książki dotyczące buddyzmu i zgłębić nurtujące nas kwestie.

Książka została przepięknie zilustrowana przez rewelacyjną artystkę, Lisk Feng. Kolorowe, duże i pełne radości ilustracje idealnie oddają charakter publikacji, spokój, zatrzymanie w codziennym biegu i czerpanie szczęścia z prostych rzeczy. Poradnik z równym zainteresowaniem i przyjemnością czyta się, co ogląda.

Miłość do rzeczy niedoskonałych to książka, która w obecnych, trudnych i pełnych dramatycznych wydarzeń czasach, powinna znaleźć się w każdej biblioteczce, bez względu na przekonania religijne czytelnika. Tylko akceptując swoje niedoskonałości i rozumiejąc, że nic i nikt nigdy nie będzie perfekcyjny, możemy wreszcie poczuć się spełnieni.

Tagi: bóg