Recenzja książki: Magiczny domek na drzewie 2. Rycerz o brzasku

Recenzuje: Damian Kopeć

Nauka poprzez zabawę: średniowieczne fakty, mity i stereotypy

Ciekawość to siła napędowa każdego dziecka. Ciekawość świata, ludzi, zjawisk, słów, świata roślin i zwierząt. Nic zatem dziwnego, że bohaterowie tej książki, rodzeństwo Ania i Jacek, znowu wkraczają na ścieżkę niesamowitych przygód. Odkryli już magiczny domek na wysokim drzewie, o czym była mowa w pierwszym tomie cyklu. Przeżyli emocjonujące spotkanie z dinozaurami. Poznali niezwykły sekret drewnianego domu: zdolność przenoszenia w inne czasy. I chcieliby zobaczyć i przeżyć jeszcze więcej niż dotychczas. Poznać inne tajemnice książek, które znaleźli w dziwnej budowli na drzewie.

Tym razem to Ania wybiera świat, do którego mali bohaterowie się przenoszą: czasy średniowiecza. Czasy rycerzy, zamków, księżniczek i wielkich uczt. Domek zabiera dzieci tam, gdzie kieruje go głośno wypowiedziane życzenie dziewczynki. Analityczny umysł Jacka jak zawsze próbuje wszystko logicznie poukładać. Zebrać fakty, zapisać ważniejsze spostrzeżenia, wesprzeć się wiedzą zawartą w książce, dzięki której trafiają do średniowiecznego zamczyska. Ciekawska i porywcza Ania woli działać. Natychmiast podejmuje decyzje, nie oglądając się na ewentualne konsekwencje. Jest zawsze o krok przed swoim starszym bratem i, jak zwykle, pakuje ich w tarapaty. Jak tym razem zakończy się niezwykła przygoda na zamku? Co zrobi tajemniczy rycerz na czarnym koniu?

Książka powinna trafić do czytelników w wieku szkolnym, w wieku do dziesięciu lat. Dominują w niej dość proste, dopasowane do słownictwa takich dzieci zdania, choć czasem zdarzają się w nich nietypowe słowa, które współczesnemu, mało oczytanemu dziecku, mogą sprawić trudność. Dużo tu wydarzeń i emocji, opisanych jednakże bardzo prosto i zrozumiale. Przygoda goni przygodę, a wszystko razem nie jest specjalnie wyrafinowane.

Książki z serii „Magiczny domek na drzewie” są ze sobą powiązane. Także przez przedmioty znajdowane przez dzieci w czasie ich kolejnych wypraw w czasie: złoty medialon w krainie dinozaurów, zakładka z fantazyjną literą M na zamku. Logiczne wydaje się czytanie ich w odpowiedniej kolejności.

Ostatni rozdział tego tomu trochę przybliża młodym czytelnikom czasy średniowiecza. Mówi o rycerzach i zamkach, o ich budowie i życiu w nich, o legendach o słynnych rycerzach, które przetrwały do dziś. Wszystko jest dość mocno uproszczone i opiera się często na stereotypach, ale ma na celu tylko ogólny wgląd w omawiane tematy. Tego typu książki wydają się dobrym zaproszeniem do rozmowy z dzieckiem o tym, co je zaciekawiło. Może mały czytelnik odkryje w sobie nowe zainteresowania?!

Forma książki powinna trafiać do młodych czytelników: umiarkowana ilość stron, dużo ilustracji, tekst napisany tak, że mogą go czytać i chłopcy i dziewczynki.