Recenzja książki: Losing Hope

Recenzuje: Justyna Gul

Upiory z przeszłości

Samobójstwo wydaje się najbardziej egoistycznym z rozwiązań wszelkich problemów – cierpienie osoby, która decyduje się targnąć na swoje życie dobiega końca, ale rozpoczyna się cierpienie otoczenia. Bliscy, którzy nie potrafią pogodzić się z odejściem samobójcy, którzy nieustannie się obwiniają i doszukują w swoim zachowaniu popełnionych błędów, a także wzajemne oskarżenia i rozpadające się związki są konsekwencją jednej nierozważnej decyzji o wkroczeniu na drogę śmierci. Bywa tak, że bliscy już nigdy nie podnoszą się z upadku, że sami – nawet podświadomie – zmierzają ku krawędzi przepaści.

Czy tak właśnie zachowuje się nastoletni Dean Holder, który wciąż nie może pogodzić się z samobójczą śmiercią siostry-bliźniaczki? O motywach, które pchnęły dziewczynę do tego strasznego czynu, o rozpaczy bliskich i reakcji otoczenia, a także o odpowiedzialności za drugą osobę pisze Colleen Hoover w znakomitej powieści Losing Hope. Czytelnicy, którzy kojarzą postać Deana, zapewne sięgnęli po pierwszy tom cyklu – Hopeless – w którym wydarzenia przedstawione zostały z perspektywy Sky. Tym razem jednak autorka oddaje głos bratu samobójczyni, on zaś będzie musiał zmierzyć się nie tylko ze swoją samotnością i emocjami, jakie wzbudza w nim czyn Lesslie, ale również z przeszłością. Ta bowiem wraca do niego niespodziewanie, zmuszając go do analizy wydarzeń sprzed lat i… zakończenia poszukiwań, które stały się częścią jego życia.

Trzynaście lat temu zawiódł małą dziewczynkę, swoją przyjaciółkę i pierwszą ukochaną – Hope. Zarówno on, jak i Les nigdy nie pogodzili się z jej zniknięciem, ale wieloletnie poszukiwania nie przyniosły rezultatu. Dean ostatni raz widział Hope, kiedy z bransoletką podarowaną przez Les wsiadała zapłakana do nieznanego samochodu. Od tej pory nie może sobie wybaczyć, że nie było go wówczas przy pięciolatce, że nie ochronił jej przed niewiadomą przyszłością. Zawiódł również - przynajmniej w swoim mniemaniu - siostrę. Pragnąc ochronić ją przed szkolnym playboyem, Graysonem, kazał chłopakowi zerwać z Jes. Czy jednak rozstanie z tego typu chłopakiem załamało dziewczynę do tego stopnia, że zdecydowała się targnąć na własne życie?

W jednym z listów, które Dean pisze do zmarłej siostry, pragnąc dać upust emocjom, możemy przeczytać: „Wszyscy (…) uważają, że zrobiłaś to z powodu Graysona, ale ja wiem, że to nieprawda. Udawałaś, że żyjesz, na długo przed tym, zanim go spotkałaś. Czy można się jednak dziwić, że szkolne mury aż drżą od plotek i insynuacji uczniów? Kiedy Dean traci cierpliwość i na niewybredne komentarze na temat siostry reaguje agresją, zostaje odesłany do ojca do Austin. Wraca dopiero wówczas, kiedy - ukończywszy osiemnaście lat - staje się odpowiedzialny za swoje decyzje i czyny, kiedy ma dosyć życia pod jednym dachem z nową partnerką ojca. Nie decyduje się jednak na kontynuację nauki. A przynajmniej ma zamiar zrezygnować ze szkoły, dopóki… nie spotyka Sky, dziewczyny łudząco podobnej do zaginionej Hope. Tajemniczości całej sprawie dodaje fakt, że nastolatka została adoptowana, zaś na jej ręku widnieje bransoletka łudząco podobna do tej, którą pięcioletniej dziewczynce podarowała kiedyś Les.

Czy Sky to Hope? Czy przypadkowe spotkanie przy sklepowej ladzie może dostarczyć odpowiedzi na narastające przez lata pytania? Co naprawdę stało w życiu Les, że zdecydowała się targnąć na swoje życie? Na te pytania odpowiada wstrząsająca powieść Losing Hope, która – wraz z pierwszą częścią historii – tworzy pełen obraz wydarzeń, tym ciekawszy, że opisywany przez pryzmat doświadczeń, lęków i oczekiwań dwóch osób. Podczas lektury nie możemy liczyć na wartką akcję czy gwałtowne jej zwroty – dopiero zakończenie przynosi wydarzenia, które wytrącają nas z równowagi, sprawiają, że zmienia się perspektywa. Docieramy do prawdy, która głęboko porusza, budzi słuszny sprzeciw, ale i zrozumienie. Hoover doskonale wie, jak przykuć uwagę czytelnika, jak sterować jego emocjami, jak sprawić, że będzie wracał do jej książek. Po lekturze tej wciągającej historii nie mam bowiem wątpliwości, że czytelnik sięgnie po każdą kolejną powieść autorki, wciąż mając w pamięci wydarzenia, które rozegrały się przed laty, a których bohaterami było rodzeństwo Holderów i mała Hope.