Recenzja książki: Kolekcjonerka perfum

 

Wyobraźcie sobie, że w samym środku trudnej sytuacji życiowej dostajecie informację o ogromnym spadku, pozostawionym Wam po śmierci nieznanej osoby. Wyobraźcie sobie, że lądujecie w Paryżu i wasz świat przewraca się do góry nogami. Wyobraźcie sobie, że ktoś kiedyś, choć nie możecie tego pamiętać, stworzył dla Was zapach, który odzwierciedla wszystko, co kochacie i czym jesteście. Wyobraźcie sobie perfumy, które pachną deszczem. Wyobraźcie to sobie, albo przeczytajcie Kolekcjonerkę perfum Kathleen Tessaro.

 

Kolekcjonerka perfum to powieść pełna eleganckich zapachów, drogich hoteli i... historycznej zaściankowości. Toczy się bowiem symultanicznie w latach '20-tych, '30-tych i '50-tych ubiegłego wieku. Główna bohaterka, Brytyjka, przyjeżdża do Paryża, gdzie z pomocą zaangażowanego prawnika rozwiązuje zagadkę tajemniczego spadku. Trafi do mistrzów perfumiarstwa, starej kobiety, która utraciła węch i opuszczonej pracowni pełnej tajemniczych flakonów opatrzonych pięknymi nazwami. Historia plecie się także niejako od tyłu - młoda Eva d'Orsey, późniejsza ofiarodawczyni, zaczyna pracę w nowojorskim hotelu, którego goście na zawsze odmienią jej los i przekształcą talent analitycznego myślenia w narzędzie do zbicia fortuny.

 

Być może nie jest arcydziełem literatury, nigdy nie dołączy do kanonu lektur i nikt nie zachwyci się stylem autorki, ale Kolekcjonerka perfum definitywnie ma w sobie coś, co sprawia, że jest lekturą naprawdę udaną. Wydaje się mocno przewidywalna w zasadzie od początku, ale mimo wszystko z ochotą poznajemy historie tych dwóch niezwykłych, nie przystających do własnych czasów, kobiet. W dodatku poznamy je szybko i bezboleśnie, ale bez wrażenia czytania sztampowego "czytadła" dla kobiet (co mogłaby sugerować choćby ogromna czcionka, jaką złożona jest książka).

 

Kolekcjonerka... to powieść o łamaniu społecznych konwenansów, o tematach tabu, które dziś są już tematami rozmów przy kawie, o trudnych decyzjach i ich konsekwencjach, o bogactwie, które nic nie znaczy i biedzie, która znaczy wszystko. I o tym, jak bardzo możemy się zmienić w bardzo krótkim czasie.