Recenzja książki: Kieszonkowy atlas kobiet

Jak sam tytuł wskazuje, książka Chutnik traktuje o kobietach - ale nie tylko. W „Kieszonkowym atlasie kobiet” odnajdujemy historie czwórki bohaterów – trzech kobiet i jednego mężczyzny. Pierwszą bohaterką jest Czarna Mańka, która porzuca dalszą edukację na rzecz pracy na bazarze. Wciąż poszukuje idealnej miłości, a gdy wydaje się jej, że właśnie ją znalazła, dochodzi do konfrontacji marzeń z rzeczywistością – jej mąż odchodzi do innej, a Mańka stacza się po równi pochyłej, by w końcu popaść w szaleństwo i rościć sobie prawo do opiekowania się wyimaginowanym dzieckiem. Kolejną bohaterką jest Maria - starsza kobieta, która nie może zapomnieć o wydarzeniach powstania warszawskiego, jakich była świadkiem. Pomimo lat, które minęły od tamtego czasu, Maria wciąż nie może pogodzić się ze stratą matki. Kobieta wciąż spotyka się z brakiem zrozumienia – jest schorowaną staruszką, a - jak powszechnie wiadomo -takie kobiety nie mają łatwego życia w naszym kraju. Jest też w książce Chutnik mężczyzna – Marian. Nie jest to jednak zwyczajny człowiek, którego pasją są samochody czy piłka nożna – w żadnym wypadku, broń Boże. Marian to paniopan, który lubi szyć i haftować. Ostatnią bohaterką - kobietą, a właściwie: kobietką jest jedenastoletnia Marysia, która w niczym nie przypomina typowej nastolatki bawiącej się lalkami. Losy wszystkich bohaterów są ze sobą niejako powiązane, ponieważ mieszkają oni w warszawskiej kamienicy przy ulicy Opaczewskiej na Ochocie. Ich rozterki sprawiają, że proza Chutnik idealnie wpasowuje się w nurt gender i queer – Sylwia Chutnik na każdym kroku prezentuje nam rozważania na temat tożsamości płciowej czy też ról związanych z płcią.